Το δίδαγμα: *Ουδέν Κακόν Αμιγές Καλού*

Μια φορά κι έναν καιρό.. ήταν 3 δένδρα !!

      Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου, ακούγεται σαν παραμύθι και όντως πρόκειται για μυθοπλασία, που την χρησιμοποιώ στο παρόν σύντομο άρθρο μου, διότι έχει να μας δώσει το βαθυστόχαστο δίδαγμα της θεωρίας "Ουδέν κακόν αμιγές καλού" !!. 

Αυτό το οποίο θεωρούμε "κακό" για εμάς είναι μια ανεπιθύμητη εξέλιξη, όπως και η πίκρα της απογοήτευσης όταν καταρρεύσουν τα όνειρα μας. Και τότε, δεν μας παρηγορεί η σκέψη πως ίσως ο Θεός έχει καλύτερα σχέδια για μας από αυτά που προσδοκούμε.. ή ότι αυτά που θεωρούμε ως την χειρότερη εκδοχή για μας, συμβαίνουν ώστε να έχουμε μέτρο σύγκρισης για τα καλύτερα που θα έρθουν !!.

Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση να μας συμβαίνουν απρόσμενα δυσάρεστες καταστάσεις για να εκτιμήσουμε όσα δεν μας ενθουσίαζαν, επειδή τα θεωρούσαμε ως δεδομένα. 

Ας δούμε όμως τί έχει να μας διδάξει το παρακάτω παραμύθι: 

«Τα Τρία Δένδρα»

  
    Κάποτε, πριν πάρα – πάρα πολλά χρόνια, επάνω σε έναν λόφο ενός δάσους της Ναζαρέτ, ήταν τρία μικρά δέντρα, τα οποία φύτρωσαν το ένα δίπλα στο άλλο. Το καθένα απ' αυτά είχε έναν δικό του οραματισμό για τον εαυτό του όταν μεγαλώσει, και έτσι συζητούσαν τα όνειρα τους μεταξύ τους.

_Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα μπαούλο όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός. Αυτό ήταν το όραμα του και ευχή του !!.
_Το δεύτερο δενδράκι ήθελε να αξιωνόταν κάποια μέρα να γίνει ένα μεγαλοπρεπές καράβι στα χέρια κάποιου έμπειρου τεχνίτη, ένα όμορφο γερό σκαρί, που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα !!
_Το τρίτο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε, ήταν να γίνει το πιο ψηλό και το πιο δυνατό δένδρο στην κορυφή του λόφου του δάσους, έτσι ώστε το ύψος του να φτάνει τον ουρανό, για να το βλέπει ο Θεός. 

Όμως τα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως διαφορετικά. Και συγκεκριμένα, πήγαν στο δάσος κάποιο υλοτόμοι και έκοψαν τα δένδρα που πλέον είχαν μεγαλώσει. 

_Το πρώτο ενώ ποθούσε να γίνει ένα όμορφο ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς.. ένας ξυλουργός από την Βηθλεέμ, το έκαμε σκεύος για την τροφή ζώων, δηλαδή ένα παχνί για τα άχυρα.
_Το δεύτερο δένδρο που ήθελε να γίνει μεγαλοπρεπές καράβι και να μεταφέρει βασιλιάδες.. κατασκεύασαν με το ξύλο του ένα μικρό ψαροκάϊκο, που το αγόρασαν φτωχοί ψαράδες από την Γαλιλαία για να ψαρεύουν.
_Το τρίτο που ήθελε να μείνει στο δάσος και ήθελε το ύψος του να φτάσει τον ουρανό.. το πήρε κάποιος απ’ τους ξυλοκόπος από την Ιερουσαλήμ και το έβαλε στην ξυλαποθήκη του. 
Έτσι, τα δέντρα απογοητευμένα από την εξέλιξη των πραγμάτων.. διέγραψαν από την σκέψη τους τα όνειρά τους !!. 

Ωστόσο: 
* Μία παγωμένη μέρα όμως, ένας άνδρας μαζί με μια γυναίκα, πήγαν στον στάβλο όπου ήταν το ξύλινο παχνί με τα άχυρα. Εκεί η γυναίκα μετά λίγη ώρα γέννησε ένα όμορφο αγοράκι, και το τοποθέτησαν μέσα στο παχνί μετατρέποντας το σε φάτνη. Ήταν ο Ιωσήφ με την Θεοτόκο.. και έτσι αξιώθηκε αυτό το παχνί - η φάτνη, να δεχτεί μέσα της, όχι απλώς διαμάντια και χρυσάφια, αλλά Τον Θησαυρό των θησαυρών, που ήρθε στην Γή για όλη την ανθρωπότητα !!.

* Μετά κάποια χρόνια, μια μέρα στο μικρό ψαροκάϊκο που ήταν αραγμένο στην ακτή της λιμνοθάλασσας της Γαλιλαίας, στην λίμνη της Γεννησαρέτ, μπήκαν μέσα κάτι ψαράδες για να περάσουν στην απέναντι ακτή. Ένας απ’ αυτούς φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος και ξάπλωσε να κοιμηθεί.
Όταν ανοίχθηκαν στην θάλασσα, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία. Το ψαροκάικο δεν ήταν αρκετά δυνατό για να αντέξει. Και τότε πανικόβλητοι οι ψαράδες ξύπνησαν τον φίλο τους που κοιμόταν. Εκείνος σηκώθηκε και διέταξε την φουρτουνιασμένη θάλασσα «Σιώπα πεφίμωσο».. και τότε ο άνεμος αμέσως κόπασε και η θάλασσα γαλήνεψε. Ήταν λοιπόν Ο Ιησούς Χριστός μαζί με τους μαθητές του. Έτσι και το δεύτερο δένδρο που είχε φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο που θα μετέφερε βασιλιάδες, αξιώθηκε να μεταφέρει Τον Βασιλέα των βασιλέων !!. 

* Δεν πέρασε αρκετός καιρός.. και το τρίτο δένδρο που ήταν στην αποθήκη του ξυλουργού, το πήραν και κατασκεύασαν απ’ αυτό έναν τεράστιο σταυρό. 

Στην συνέχεια τον έδωσαν σε έναν ταπεινό βασανισμένο και αιμόφυρτο άνδρα, να τον μεταφέρει επάνω στις αδύναμες πλάτες του, έως την κορυφή του λόφου που λέγονταν Γολγοθάς. Αυτός ο άνδρας σέρνοντας τον βαρύ σταυρό, περπατούσε μεσ’ στο πλήθος που τον παρακολουθούσε .. ενώ οι μισοί απ’ αυτούς έκλαιγαν γοερά, και οι άλλοι μισοί τον χλεύαζαν και τον έφτυναν !!

Ο άνδρας σκόνταψε και έπεσε πολλές φορές καθώς ο δρόμος ήταν δύσβατος και ο σταυρός υπέρβαρος. Μόλις όμως το ξύλο του σταυρού ποτίστηκε απ’ τον ιδρώτα και το αίμα αυτού του άνδρα, το ξύλο άρχισε να νιώθει τους πόνους Του. Ένιωθε τους φρικτούς πόνους Του απ’ τα καρφιά, καθώς διαπερνούσαν την σάρκα του και σφηνώνονταν στο ξύλο !! .. και τότε το δένδρο κατάλαβε πώς όχι μόνο θα αγγίξει τον ουρανό για να το βλέπει ο Θεός, αλλά επιλέχτηκε απ’ Τον ίδιο Τον Θεό, να ευλογηθεί ως το Σύμβολο της Αληθινής Πίστης !!. 

ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:

Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!. 

Τελικά το καθένα απ’ τα δένδρα της ιστορίας μας απόκτησε όχι μόνο αυτό που ποθούσε, αλλά ασυγκρίτως πολύ περισσότερα. Ωστόσο, όχι με τον τρόπο που είχε ονειρευτεί, αλλά όπως ήταν το Θέλημα Του Θεού. 

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα Του Θεού για μας. Όμως μην ξεχνάμε πως αυτό που Εκείνος ετοιμάζει για μας, είναι πάντα το ωφελιμότερο. Επομένως, θα πρέπει να συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα, να κρατάμε την ελπίδα μας ζωντανή.. διότι δίχως στόχους και πίστη, καμία προσευχή μας δεν εισακούεται. 

Αλλά καθώς ο Θεός μας έδωσε ελεύθερη βούληση.. εάν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως εμείς θα το θέλαμε, τότε πολύ πιθανόν, κάτι εμείς δεν κάνουμε σωστά !!. 

ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*