Επομένως εφόσον πρόκειται για ιδεολογίες που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε
εάν ευσταθούν καθώς δεν αποδεικνύονται, η εύκολη λύση είναι, ο καθένας από εμάς να επιλέγει την θεωρία που καλύπτει τα υπαρξιακά του ζητούμενα.
Ωστόσο ας μην γελιόμαστε. Πλήρη γνώση για όσα αφορούν την ύπαρξη μας ουδείς άνθρωπος δύναται να έχει. Παντογνώστης θεωρείται μόνο ο Ένας Θεός, ο Δημιουργός των πάντων, ο οποίος έδωσε στον άνθρωπο την ελεύθερη βούληση.
Συνεπώς, ο καθένας μπορεί να πιστεύει σε ό,τι τον καλύπτει περισσότερο και να κάνει ό,τι νομίζει. Ωστόσο, έδωσε στον άνθρωπο και την νοημοσύνη, για να μπορεί να εμπλουτίζει τις γνώσεις του και να εξελίσσεται, άρα, για να χρησιμοποιεί την ελεύθερη βούληση του προς το συνολικό καλό.
Και συνεπώς σοφό είναι να φροντίζουμε να έχουμε ακλόνητα επιχειρήματα για τους λόγους που επιλέγουμε να πιστεύουμε ή να απορρίπτουμε κάτι. Και προκειμένου να έχουμε σταθερή άποψη και να μην πιστεύουμε σε πράγματα που αντικρούονται μεταξύ τους, θα πρέπει αρχικά να σας παρουσιάσω τους πυλώνες - ιδρυτές των επικρατέστερων θρησκειών, εστιάζοντας στα
βασικότερα που χαρακτηρίζουν την τοποθέτηση τους, και σε ποιά σημεία συγκλίνουν αλλά και κατά πόσο διαφέρουν.
Τα συμπεράσματα στο τέλος δικά
σας, προσοχή μόνο να μην είναι βιαστικά.
* * Προϊστορικοί χρόνοι:
Απ’ όσα μπορούμε να
γνωρίζουμε στις μέρες μας, οι άνθρωποι ζούσαν σε ομάδες – σε κοινότητες.
Προφανώς κάθε ομάδα είχε τον αρχηγό της, ο οποίος έθετε κάποιους κανόνες –
νόμους για την ομαλή μεταξύ τους συμβίωση. Και σίγουρα όποιος τους παραβίαζε,
δεχόταν την ανάλογη τιμωρία του απ’ τους υπόλοιπους. Ωστόσο με τον καιρό, «η
ανθρώπινη δικαιοσύνη» μάλλον δεν τρόμαζε τόσο τον άνθρωπο, όσο η τιμωρία από
κάποια ανώτερη δύναμη.
Προφανώς ο άνθρωπος είχε την αίσθηση ότι τον περιβάλουν κάποια στοιχεία της φύσης, που
ήταν υπό τον έλεγχο μιας «Υπέρτατης Δύναμης», αλλά δεν γνώριζε πώς να το
εξηγήσει. Και έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν οι θεωρητικές λατρείες.
Και παρότι το «υπέρτατο» πάντα τρόμαζε, ωστόσο, ο άνθρωπος ένιωθε την ανάγκη να
προσεύχεται σε αυτό – να το εκλιπαρεί για την προστασία του, ή και να του ζητά
να τον απαλλάξει απ’ τις δυστυχίες του. Επίσης πίστευε πως μετά από κάποιες
δοξασίες και θυσίες, η «υπέρτατη δύναμη» θα τον βοηθήσει στους απώτερους
σκοπούς του.
Λογικό λοιπόν να υπάρξουν άπειρες
διαφορετικές λατρείες – θρησκείες ανά τον κόσμο, που αρχικά όλες ήταν
πολυθεϊκές και ειδωλολατρικές. Άλλωστε, ό,τι δεν γνωρίζει ο άνθρωπος – ό,τι δεν
μπορεί να το εξηγήσει, έχει την ανάγκη να του δίνει μορφή. Να δημιουργεί
εικόνες στο μυαλό του για το «άγνωστο», όπως γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις.
Και είναι φυσικό κατά την διάρκεια της
ανθρώπινης ιστορίας να συγχωνευτούν με τους ανθρώπινους νόμους και οι «θεϊκοί
κανόνες».Τους οποίους βεβαίως πάλι ο άνθρωπος τους καθιέρωνε, άλλοτε αφού
φιλοσοφούσε την πορεία της ύπαρξης του στην ζωή – άλλοτε έχοντας την πεποίθηση
ότι ανήκει στους εκλεκτούς που τους δόθηκε θεϊκή έμπνευση για να ηγηθεί –
άλλοτε θέλοντας να επικρατήσει η άποψη του
– κι άλλοτε για να σκαρφαλώσει στην εξουσία κ.ά.
Δεν αντιλέγει κανείς ότι δεν έχουν
γίνει λάθη και σε μετέπειτα εποχές.
Μάλιστα τα τραγικότερα και πιο απάνθρωπα της
ανθρώπινης ιστορίας, έχουν γίνει από υποστηριχτές των θεϊκών νόμων. Πόλεμοι, σφαγές,
αιματοχυσίες, έως και ανθρωποθυσίες «στο όνομα θεών», διότι υποτίθεται αυτό
πρόσταζε το θέλημα τους. Και μάλιστα, εξετάζοντας τις παρακάτω επικρατέστερες
θρησκείες των ημερών μας, βλέπουμε πως οι αντιλήψεις σχετικά με το θέλημα Του
και την πορεία της ψυχής μετά τον σωματικό θάνατο, είναι τόσο ακραία αντιφατικές
.. σαν να μιλάμε για διαφορετικούς θεούς. Σαν να έχει η κάθε θρησκεία – το κάθε
διαφορετικό δόγμα, τον δικό τους Θεό !!.
Βέβαια, με τον ερχομό Του Ιησού Χριστού ο
κόσμος άλλαξε για πάντα. Ο χρόνος μηδενίστηκε και άρχισε το ημερολόγιο απ’ την
αρχή. Ο Χριστιανισμός έχει τον μεγαλύτερο αριθμό πιστών (στο σύνολό τους) και
με διαφορά απ’ τις υπόλοιπες θρησκείες, δίχως αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν
εξακολουθούν να έχουν υψηλά ποσοστά πιστών ακόμη τέσσερις σε αριθμό.
Ωστόσο, παρότι υπάρχουν αρκετές διαφωνίες
μεταξύ των διαφορετικών θρησκειών, ειδικά σε ό,τι αφορά την «μετά θάνατον ζωή»,
διόλου τυχαίο που όλες οι θρησκείες ανά τον κόσμο υποστηρίζουν πως «η ψυχή
είναι αθάνατη» !!.
Πάραυτα, όλοι μας κατά καιρούς έχουμε
αναρωτηθεί για το τί συμβαίνει στην ψυχή μας μετά τον σωματικό μας θάνατο, είτε
διότι οι απαντήσεις που μας δίνει η θρησκεία στην οποία πιστεύουμε δεν είναι
ικανοποιητικές, είτε διότι δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε σε κάτι που δεν είναι
αυταπόδεικτο.
~ ~ ΟΙ ΑΘΕΟΙ:
Εξετάζοντας και όλα τα παρακάτω, θεωρείται λογικό να υπάρχουν και οι
λεγόμενοι υλιστές - οι άθεοι, που είναι της άποψης πως απ’ την στιγμή που παύει να
λειτουργεί ο οργανισμός, επέρχεται το ολοκληρωτικό τέλος της υλικής ύπαρξης.
Οι λόγοι που πιστεύουν σε αυτό έχει μια ακόμη
επιπλέον εξήγηση, καθότι ένα μέρος της επιστήμης κινείται στα όρια της
απόδειξης του υλικού κόσμου. Δηλαδή, έννοιες όπως Θεός – Πνεύμα – Ψυχή που υπερβαίνουν
της σύλληψης από επιστημονικά όργανα, λέγεται ότι ανήκουν στον χώρο της
μεταφυσικής, στον χώρο του αναπόδεικτου.
Οι δε μη
αποδεδειγμένες θεωρίες, σίγουρα προβληματίζουν τον σημερινό σκεπτόμενο άνθρωπο.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι ακόμη και η επιστήμη «σηκώνει τα χέρια στον Θεό»
όταν πρόκειται για τον κίνδυνο της Ψυχής !!.
Οι άθεοι στηρίζουν την άποψη τους στο μη
αποδεδειγμένο. Μάλιστα τα επιχειρήματα τους ακούγονται λογικά προς όσους έχει
κλονιστεί η πίστη τους στον συνάνθρωπο – στην δικαιοσύνη – στην πολιτική – στην
εκκλησία κ.ά.
Οι άθεοι (όπως λένε), έχει ασκηθεί “τρομoκρατία” απ’ όλους τους θρησκευτικούς ηγέτες, και απαριθμούν τους αλληλοσπαραγμούς
μεταξύ διαφορετικών φυλών από αρχαιοτάτων χρόνων, απαριθμούν τα λάθη των
εκπροσώπων των μεγαλύτερων δογμάτων, όπως και ομαδικές εξοντώσεις στο όνομα της
όποιας θεότητας.
Επιπλέον θέτουν το ερώτημα «πού υπάρχει
Θεός ?!» ώστε να παρέμβει όταν υπάρχει πείνα και δυστυχία – όταν συμβαίνουν άδικες
αιματοχυσίες – τρομοκρατικές επιθέσεις – μεγάλες φυσικές καταστροφές με
ανεπανόρθωτες απώλειες - πανδημίες κ.λ.π. Και στην συνέχεια καταλήγουν στο συμπέρασμα πως όλες
οι θεότητες ήταν και είναι αποκύημα της ανθρώπινης φαντασίας !!
Ίσως κατά κάποιον τρόπο:
Ίσως κατά κάποιον τρόπο, θα μας βόλευε να
υιοθετήσουμε την άποψη ότι «δεν υπάρχει Θεός», διότι άλλωστε κι αυτό ακόμη, είναι
μία ακόμα θεωρία.
Όμως, όπως δεν αποδεικνύεται ότι υπάρχει Θεός, με την ίδια
επιχειρηματολογία απαντάμε, ούτε βέβαια αποδεικνύεται ότι ΔΕΝ υπάρχει !!.
Εάν λοιπόν μας βολεύει να μην υπάρχει Θεός,
τότε ασφαλώς δεν θα μας τρομάζει και η Θεία Δικαιοσύνη, ούτε θα μας προβληματίζουν οι "μετά θάνατον συνέπειες". Και έτσι κατ΄ αυτόν τον τρόπο κατεβάζουμε τον
διακόπτη της συνείδησης μας, ζούμε μόνο για το σήμερα και με όποιον τρόπο πιο ευχάριστα μπορούμε (σύμφωνα με την κρίση μας), και το μόνο που μένει να μας φοβίζει, είναι η τιμωρία μας
από την ανθρώπινη δικαιοσύνη !!.
Ωστόσο:
Ο άνθρωπος που πιστεύει ότι δεν έχει ψυχή,
λογικά, δεν θα’ πρεπε να είχε τον φόβο να μην χάσει την ψυχή του, δεν θα
αγωνιούσε να κρατηθεί στην ζωή !!
Επομένως, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο φίλοι μου,
ανάλογα με την στιγμή και ανάλογα με το πώς μας εξυπηρετεί, να υιοθετούμε
ταυτόχρονα δύο οι περισσότερα ανόμοια πράγματα μεταξύ τους.
Ιδέες τελείως αντίθετες μεταξύ τους, κάποια
στιγμή θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη σύγχυση στο μυαλό, διότι αναπόφευκτα (με
απλά λόγια), οι αντικρουόμενες αντιλήψεις δεν απέχουν απ’ την σχιζοφρένεια.
Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει ο τομέας της
Ψυχοερεύνησης – Παραψυχολογίας:
Ενημερώνω ότι ποικίλουν τα άρθρα μου με πάσης φύσεως θέματα γύρω
από τις ανεξήγητες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής και των υπερφυσικών δυνάμεων της
ανθρώπινης φύσης. Δεν υπάρχει κάτι το μετά_φυσικό στις μέρες μας, καθώς τα
πάντα είναι μέρος της φύσης. Υπάρχει όμως το Υπέρ_φυσικό, με το οποίο
ασχολείται ο τομέας της Παραψυχολογίας, στα κέντρα Ψυχικών Ερευνών. Και επειδή
ορισμένοι δεν γνωρίζουν επακριβώς τον ρόλο όλων εκείνων που ασχολούνται με τις
Ψυχικές Έρευνες.
Διευκρινίζω:
Οι Ψυχικές Έρευνες είναι επιστημονικός
κλάδος που ασχολείται με την μελέτη διαφόρων φαινομένων, πραγματικών ή και
υποτιθέμενων. Και προκειμένου να “απομυθοποιήσει” το μεταφυσικό, στηρίζεται
στις σημερινές καθολικά αποδεκτές επιστημονικές θεωρίες. Δηλαδή,
είναι απαραίτητη η συνεργασία με πολλούς επιστημονικούς τομείς και ειδικότητες
(αστροφυσικοί, φυσικοί, χημικοί, ιστορικοί, φιλόσοφοι, ανθρωπολόγοι, εθνολόγοι,
γλωσσολόγοι, ψυχίατροι, νευροφυσιολόγοι κ.ά) που μπορούν να παίξουν
σημαντικότατο ρόλο στην ολοκλήρωση των συμπερασμάτων.
Είναι λοιπόν ένας συνεχώς εξελισσόμενος
χώρος, που σε θεωρητικό επίπεδο το φάσμα της έρευνας δεν έχει όρια
!!.
~ ~ Απάντηση στο ερώτημα
«πού υπάρχει - που κατοικεί η ψυχή» ?!
Πρέπει να γίνει αποδεκτό πως όλα τα συναισθήματα είναι προϊόν της ψυχής.
Κάθε στιγμή που βιώνουμε πλαισιώνεται με συναισθήματα, γι’ αυτό και αποθηκεύονται οι μνήμες στον εγκέφαλο μας, και συγκεκριμένα στην "Αισθητήρια Μνήμη".
Ο εγκέφαλος δεν παράγει συναισθήματα, αλλά μπορεί να τα αποθηκεύσει ως βιώματα στα επίπεδα της μνήμης του.
Ο
εγκέφαλος μπορεί επεξεργάζεται τις κύριες αισθήσεις (ακοή – όραση – οσμή –
αφή και γεύση), και η κάθε αίσθηση δημιουργεί το ανάλογο συναίσθημα. Εάν λοιπόν δεν είχαμε
συναισθήματα (άρα ούτε ψυχή), τότε η μνήμη μας θα περιοριζόταν σε λιγότερες
αναμνήσεις απ’ ένα χρυσόψαρο !!.
Ερχόμενοι στην ζωή διαθέτουμε πρωτογενή ένστικτα (όπως κι όλα τα ζώα).. τα οποία δεν τα αποκτούμε όσο βρισκόμαστε στην κοιλιά της μητέρας μας, αλλά τα κουβαλάει μαζί της η ψυχή. Εάν δεν διαθέταμε τα πρωτογενή ένστικτα, οι ενέργειες μας θα περιορίζονταν σε εντολές που θα καταγράφονταν στον εγκέφαλο σταδιακά. Κατ' αυτόν τον τρόπο δεν θα εξελισσόμασταν φτάνοντας στην σύγχρονη εποχή της τεχνολογίας.
Γι΄αυτό κι άλλωστε, το νεογέννητο (άνθρωπος ή ζώο) διαθέτει το ένστικτό της επιβίωσης δίχως να έχει διδαχτεί πώς θα επιβιώσει. Γνωρίζει πώς και από πού θα πρέπει να τραφεί – γνωρίζει πότε θα καλέσει σε βοήθεια προκειμένου να προστατέψει την ψυχή του, ή την σωματική του ακεραιότητα όταν αντιμετωπίζει ενοχλήσεις κ.ά.
Η κάθε ψυχή είναι μοναδική. Είναι αυτόνομη, δεν διασπάται, δεν αιχμαλωτίζεται. Διαθέτει την δική της Αύρα, η οποία συντελεί στο να λειτουργούμε ως πομποί και δέκτες. Η ψυχή δεν είναι ένα στοιχείο το οποίο “αποκτάται” κατά την σύλληψη (γονιμοποίηση) από το DNA των γονέων.
Σε αντίθεση με αυτό το ενδεχόμενο, είναι γεγονός ότι το έμβρυο αποκτά ψυχή κατά την διάρκεια της κύησης, ώστε να υποστηριχθεί η ανάπτυξη του σώματος του και του οργανισμού αυτού στην μήτρα της μητέρας. Αναπαραγωγή ψυχής με τεχνητά μέσα, συμβαίνουν μόνο στα έργα επιστημονικής φαντασίας !!.
Και τέλος είναι γεγονός πως ακόμη και τα σιαμαία έχουν ξεχωριστή ψυχή. Η κάθε ψυχή είναι το μόριο ενός συνόλου. Προφανώς είναι ένα μόριο μιας άυλης Υπέρτατης μάζας, με την οποία είναι συνδεμένη με κάποιον αδιανόητο τρόπο για το ανθρώπινο μυαλό.
Και αφού μιλάμε για την αιωνιότητα της ψυχής, μπορούμε κάλλιστα να το δούμε ως ένδειξη ότι όντως, «είμαστε αύρα από την Αύρα Του - πνοή, απ’ την Πνοή Του» !!
Έννοιες όπως Θεός, που ωστόσο ακόμη και η επιστήμη "σηκώνει τα χέρια στον Θεό":
Συνεπώς, σίγουρα κάτι θα υπάρχει που παραπέμπει στην έννοια Θεός, ως Δημιουργό των πάντων, καθότι τα πάντα στην φύση λειτουργούν σύμφωνα με τους δικούς τους συμπαντικούς κανόνες. Όλοι οι ζώντες οργανισμοί του Σύμπαντος, εκτελούν την δική τους αποστολή μέσα στο κύκλο της φύσης. Ο άνθρωπος ανήκει μέσα σε αυτόν τον κύκλο. Όσο λοιπόν κι αν προσπαθεί (ως νοήμων όν) να επιβληθεί στην ροή των κανόνων, το μόνο που καταφέρνει είναι να καταστρέφει την αρμονία της φύσης του, και τον Πλανήτη που επάνω σε αυτόν ζεί !!.
Δεν νομίζω πως έχει σημασία φίλοι μου να βρούμε απαντήσεις στο «σαν τί μοιάζει ο Θεός».
Προφανώς είναι Άυλος και μοιάζει με τους πάντες και τα πάντα, είναι «Πανταχού Παρών και τα Πάντα Πληρών», κι επομένως, αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι από την εποχή των σπηλαίων ακόμη Τον φαντάζονταν με πολλές και διαφορετικές μορφές. Άλλωστε, είναι στην φύση του ανθρώπου να σχηματίζει μορφές – εικόνες στο μυαλό του, για ό,τι δεν είναι ορατό και μη αδιευκρίνιστο.
Πιθανότητα προΰπαρξης της ψυχής μας σε άλλο σώμα:
Επανέρχομαι αναλυτικά παρακάτω. Ωστόσο συνοπτικά, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι η ψυχή μας κατοικούσε
σε άλλο σώμα σε μια προηγούμενη ζωή, ο εγκέφαλος μας δεν μπορεί να θυμάται
τίποτα περισσότερο απ’ όσα έχουμε βιώσει σε αυτήν την ζωή, τίποτα περισσότερο απ’
όσα έχουμε διδαχτεί και βιώσει μετά την γέννηση μας:
Την εμπεριστατωμένη ανάλυση μου
επί αυτού του θέματος, και την απάντηση στο ερώτημα "εάν μπορούμε να
ανασύρουμε μνήμες από προηγούμενες ζωές" .. θα τα βρείτε στο άρθρο μου με
τίτλο «Μνήμες και Ύπνωση».
~ ~ Οι 5 επικρατέστερες Θρησκείες κατά σειρά:
α) ΤΑ ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ:
Δεν είναι τυχαίο που κατά την αρχαιότητα οι Δελφοί θεωρήθηκαν ως "Ο ομφαλός
της Γής" !!.
Οι λόγοι που αναφέρομαι στην αρχαιότητα γίνονται αυτονόητοι παρακάτω:
Σας
υπενθυμίσω ότι τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα (Δελφικές Εντολές), χρησιμοποιήθηκαν
ως κανόνες όλων των μετέπειτα θρησκειών ανά τον κόσμο – χρησιμοποιήθηκαν ως
νόμοι της ανθρώπινης δικαιοσύνης – χρησιμοποιήθηκαν ως θεωρήματα όλων των
φιλοσόφων του πλανήτη – έβαλαν τις βάσεις στο σύνταγμα και την δημοκρατία –
θεμελίωσαν την κοσμοθεωρία .. και γενικότερα, έγιναν οι πυλώνες όλων των
πολιτισμών.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την σοφία να ανεβάσουν τους
Ολύμπιους θεούς στον Ουρανό, δίνοντας τα ονόματα τους σε ουράνια σώματα, καθώς
διαπίστωσαν ότι οι μυθικοί θεοί συμβολίζουν τους πλανήτες του ηλιακού μας
συστήματος, που είναι οι ρυθμιστές του Σύμπαντος.
Οι αρχαίοι Έλληνες λοιπόν, ήταν
οι πρώτοι που οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μόνο Ένας και Μοναδικός Θεός
των Ζωντανών, Δημιουργός όλου του Σύμπαντος !!.
* * Ο «Άγνωστος Θεός» στην Αρχαία
Αθήνα:
Κάποιοι έχουν την εντύπωση πως για να λέγονται χριστιανοί, δεν πρέπει να
επηρεάζονται από την αρχαιοελληνική ιστορία μας, η οποία εξάλλου είναι η
κληρονομιά μας. Και κάποιοι άλλοι που θεωρούνται πιστοί ακόλουθοι της
αρχαιοελληνικής λατρείας και των φιλοσόφων της, έχουν την πεποίθηση πως η
αρχαιοελληνική φιλοσοφία, δεν έχει συνάφεια με την μονοθεϊστική πίστη.
Σε αντίθεση όμως με όλα τα
παραπάνω, προκύπτει ότι αρκετοί Έλληνες σοφοί, εκ των σπουδαιοτέρων αρχαίων
φιλοσόφων, ανέφεραν πολλές μαρτυρίες για την θεοσέβεια και προανήγγειλαν αμυδρά
τον ερχομό Του Χριστού.
Ο Άγνωστος Θεός λοιπόν, ήταν
θεότητα που λάτρευαν οι αρχαίοι Αθηναίοι πέραν από το Δωδεκάθεο και τις
αναρίθμητες μικρότερες θεότητες. Επρόκειτο για μια θεότητα στην οποία
προσέφεραν τιμές χωρίς να ξέρουν ούτε την ύπαρξή της, ούτε καν’ το όνομά της.
Γνώριζαν επομένως ότι ήταν ο Παντοκράτορας, δημιουργός όλου του Σύμπαντος, ο μοναδικός
Ζωντανός Θεός όλων. Μάλιστα σε αρχαίο ναό του «Άγνωστου Θεού» στην Αθήνα,
βρέθηκαν προφητείες σχετικά με την έλευση Του Ιησού Χριστού. Τούτο προκύπτει κι απ’ τα εξής:
Ο
Μέγας Αθανάσιος ή Αθανάσιος της Αλεξανδρείας, έζησε μεταξύ 298 – 373 μ.Χ. με το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
(μετέπειτα
Άγιος Αθανάσιος - Πατέρας της Χριστιανικής Εκκλησίας και στύλος της
Ορθοδοξίας)
Υπήρξε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας, και επί
πολλά χρόνια διετέλεσε διευθυντής της περίφημης ιερής βιβλιοθήκης της
Αλεξάνδρειας, στην οποία ήταν συγκεντρωμένα γραπτά κείμενα του αρχαίου κόσμου.
Συνοπτικά αναφέρω ότι κατά την δεύτερη
δεκαετία του 4ου αιώνα μ.Χ. λίγο καιρό μετά την κατάπαυση του
κύματος διωγμών από τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες, προκλήθηκε αναστάτωση στην
χριστιανική Εκκλησία, σε ότι αφορούσε τον προσδιορισμό της φύσης Του Θεού.
Τότε ο Μέγας Αθανάσιος ανέπτυξε έντονη αντιαιρετική δράση, με κύριο στόχο την
διάδοση του «ορθού δόγματος» της ομοουσιότητας Του Πατρός και Του Υιού.
Εδώ
θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Χριστιανισμός αρχικά διώχτηκε ως μία νεότερη
Εβραϊκή αίρεση.
Ο Μέγας Αθανάσιος τόνισε ότι το Άγιο Πνεύμα
δεν είναι κτίσμα, αλλά είναι κατά φύση άκτιστο (δηλαδή αδημιούργητο) και
ομοούσιο (δηλαδή έχει την ίδια ουσία) με τον Πατέρα και τον Υιό. Όπως επίσης, «Η ψυχή είναι αυτοκίνητη και
ζεί και μετά το θάνατο του σώματος. Η αθανασία αυτής δεν οφείλεται στην φύση
της, αλλά στο θέλημα Του Θεού».
Ο Μέγας Αθανάσιος παράλληλα ήταν
συγγραφέας:
Στο έργο του «Ἐξηγητικόν περὶ τοῦ ἐν
Ἀθήναις ναοῦ» επεξηγεί σε ποιον πραγματικά ανήκε ο ναός του Αγνώστου Θεού των
Αθηνών στην αρχαιότητα, παραθέτοντας και τις προφητείες των παρακάτω Ελλήνων
δια την έλευση Του Χριστού στην Γή.
Το εν λόγω έργο του Αγίου Αθανασίου διασώζεται
στον κώδικα α. Vat. Gr. 1198 της Βατικανής βιβλιοθήκης, στον κώδικα Bodleianus
Roe 5 της Bodleian Βιβλιοθήκης της Οξφόρδης, καθώς και σε δύο συλλογές
με τίτλο «Τα Ευρισκόμενα Πάντα Αγίου Αθανασίου», οι οποίες βρίσκονται στην
Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνας (θεολ. 665 και θεολ. 667).
Αξιοσημείωτο
είναι ότι στην είσοδο της προαναφερόμενης ιερής βιβλιοθήκης, υπήρχε επιγραφή
που έγραφε «Ψυχῆς Ἰατρεῖον».
Ως διευθυντής της περίφημης βιβλιοθήκης της
Αλεξάνδρειας ο Μέγας Αθανάσιος, διέσωσε πολλά αρχαία κείμενα, αξίας ιστορικής.
Κι έτσι μας εξιστορεί ότι πολλά χρόνια προ της Ελεύσεως Του Χριστού στην Γή,
κάποιος σοφός και προφήτης ονόματι Απόλλων, έκτισε ναό στην Αθήνα, όπου έγραψε στον
βωμό του προς «Ἀγνώστῳ Θεῷ».
Σε αυτόν λοιπόν συγκεντρώθηκαν οι πρώτοι επτά Έλληνες φιλόσοφοι, για να τον
ρωτήσουν σχετικά με τον ναό και για την προφητεία του, που τον παρακίνησε να
κτίσει αυτόν.
Ήταν ο Τίτων, ο Βίας, ο Σόλων, ο Χείλων, ο Θουκυδίδης, ο
Μένανδρος, και ο Πλάτωνας.
Αυτοί οι επτά φιλόσοφοι ρώτησαν τον
Απόλλωνα: «Προφήτευσε σε μας προφήτη Απόλλωνα, ποίος ήταν εδώ, τίνος ακόμη είναι
ο βωμός αυτός ?»
Και ο Απόλλων απάντησε:
«Όσα σχετικά με την αρετή και την κοσμιότητα, πράττετε
και σεις. Εγώ προφητεύω κυβερνήτη με τριπλή υπόσταση εις μίαν. Του οποίου ο
ανείπωτος Λόγος θα κυοφορηθεί εις ανυποψίαστη κόρη, όπως ακριβώς το πυρφόρο
τόξο, αφού αιχμαλωτίσει όλον γενικώς τον κόσμο, θα τον προσφέρει ως δώρο εις
τον Πατέρα. Μαρία σε το όνομα αυτής».
Από τους παρακάτω μάλιστα, έχουν
ειπωθεί - προφητευτεί και γραφεί τα ακόλουθα:
Ο Τίτων είπε: «Θα έλθει αυτή η οποία θα υψώσει προς χάριν μας το ουράνιο
παιδίο του Θεού και Πατρός- η παρθένος κόρη κυοφορεί».
Ο Βίας είπε: «Αυτός είναι ο όποιος ήλθε από τους
ουρανούς, αφού υπέταξε το αθάνατο πυρ της φλογός. Αυτόν τρέμει ο ουρανός, η γη
και ή θάλασσα, οι τάρταροι και οι υποχθόνιοι δαίμονες, τρισμακάριος ο ίδιος ο
Πατέρας».
Ο Σόλων είπε: «Ως Θεός θα φθάσει εις αυτήν την πολυδιηρημένην Γή και θα
γεννηθεί με σάρκα αλάθητο. Με ανεξάντλητα όρια ως θεότητα θα απαλλάξει τον
άνθρωπο από την φθορά των ανιάτων παθών. Και τούτων θα τον φθονήσει άπιστος
λαός και αφού κρεμαστεί υψηλά ως κατάδικος εις θάνατον, όλα θα τα υποφέρει με
πραότητα».
Ο Χειλών είπε: «Άφθαρτος φύσις του Θεού θα
γεννηθεί, εξ αυτού δε ο ίδιος ως ουσία και Λόγος».
Ο Θουκυδίδης είπε: «Να σέβεσαι τον Θεό και να
κατανοείς. Μην ζητείς να μάθεις ποίος είναι, και πώς. Διότι ουδέποτε είναι
ανύπαρκτος. Ως υπάρχοντα λοιπόν να τον σέβεσαι και να τον αντιλαμβάνεσαι. Διότι
είναι άσεβης αυτός ο όποιος θέλει σύμφωνα με τον νουν να εξακριβώσει τον Θεό».
Ο Μένανδρος είπε: «Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα
τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο, ή Γή γέννησε τον ουράνιο βασιλέα».
Ο Πλάτων είπε: «Επειδή ο Θεός είναι αγαθός, δεν είναι αίτιος δια τα
πάντα, όπως οι πολλοί λέγουν. Είναι αναίτιος δια πολλά, αίτιος δια τα αγαθά
είναι. Δεν λέμε ότι είναι αίτιος παρά μόνον δια τα καλά, αλλά δια τα κακά
καθόλου».
Συνεπώς, οι προφητείες Ελλήνων σοφών, προηγούνται χρονικά όλων των μετέπειτα προφητειών !!.
Κατά τους Πυθαγόρειους η Μετενσάρκωση λέγεται "Επανεσάρκωσις":
Στην
αρχαιοελληνική φιλοσοφία, η θεωρεία της Επανεσάρκωσις ή της Προΰπαρξης, ήταν
γνωστή και περικλειόταν στα Ελευσίνια δόγματα και στα Ορφικά θεσπίσματα.
Ο Πυθαγόρας υπήρξε θρησκευτικός
ηγέτης και εισηγητής ενός νέου τρόπου ζωής. Στη θεωρία του περί αναγέννησης
της ψυχής σε νέο - άλλο ανθρώπινο σώμα, στήριξε όλο το περί αθανασίας και
μέλλουσας ζωής σύστημά του.
Ο Σωκράτης επίσης υποστήριζε
την προΰπαρξη των ψυχών.
Οι δε μαθητές του, ο Πλάτωνας και ο
Αριστοτέλης, ήταν τόσο επηρεασμένοι, ώστε συχνά στα έργα τους
διατυπώνουν την θεωρία της μετενσάρκωσης.
Με τον
όρο μετενσάρκωση, εννοείται ότι η ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο
επανέρχεται σε νέο σώμα:
Δηλαδή, την στιγμή του σωματικού θανάτου, η
ψυχή αποσύρει την ενέργεια της από τα ζωτικά όργανα του σώματος.. παίρνοντας
μαζί της τις εντυπώσεις που συσσώρευσε κατά την διάρκεια της ζωής του ατόμου.
Μετέπειτα εισέρχεται σε νέο σώμα αγέννητου μωρού, όσο αυτό διαμορφώνεται ακόμη
στην μήτρα της μητέρας. Μην έχοντας όμως η ψυχή την δυνατότητα να αποθηκεύσει
τις παρελθοντικές αναμνήσεις στον “παρθένο” εγκέφαλο – ένα όργανο που μόνο κατά
την διάρκεια της ζωής αποκτάει μνήμες, το παρελθόν διαγράφεται.
Ωστόσο, η ψυχή ενδέχεται να
κουβαλάει μαζί της τα βιώματα υπό την μορφή συναισθημάτων, εντυπώσεων, όπως και
απωθημένων.. και αυτά να προσπαθεί να τα προσαρμόσει στην νέα προσωπικότητα της
στην νέα της ζωή.
Εάν πράγματι αυτή η θεωρία ευσταθεί (πολύ
πιθανόν εφόσον η ψυχή είναι αθάνατη), τότε προφανώς, είναι “ φυσικός κανόνας”
να εξαλείφονται οι μνήμες από εμπειρίες της παλιάς μας ζωής, διότι αλλιώς
φανταστείτε πόσο ψυχοφθόρο θα ήταν να συγκλονιζόμαστε συνεχώς απ’ τις παλιές
αναμνήσεις, μην μπορώντας εξάλλου να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω αναζητώντας
πρόσωπα που αγαπήσαμε σε προηγούμενη ζωή. Θα ήταν Τραγικό
!!.
Και τέλος οφείλω να συμπληρώσω ότι
«ακόλουθος – μαθητής» του Πυθαγόρα υπήρξε και ο μετέπειτα ονομαζόμενος Βούδας (ο
οποίος έζησε και αυτός γύρω στα 600 π.Χ.), ο οποίος στην συνεχεία ανέλυσε σύμφωνα
με τους δικούς του πολιτικό_θρησκευτικούς στόχους την θεωρία της μετενσάρκωσης,
και καθιέρωσε με πειστικότητα την προΰπαρξη των ψυχών ως επαναλαμβανόμενη
αιώνια ταλαιπωρία !!.
Συνεχίζω σχετικά με τον Βουδισμό παρακάτω.
* * Το δόγμα της προ_Ύπαρξης μετά Χριστού…
Ένας από τους μεγαλύτερους χριστιανούς θεολόγους ο Ωριγένης, σε όλα του τα
έργα (περίπου 6.000), διατύπωνε το πιστεύω του στο δόγμα της Μετενσάρκωσης – Προΰπαρξης
– ή και της Επανασύνδεσης της ψυχής με το σώμα.
Περίτρανα παραδείγματα όπως υποστήριζε
ήταν η ανάσταση του Λαζάρου, η Ανάσταση Του Ιησού Χριστού και ο λόγος Του σχετικά
με την αθανασία της ψυχής, όπως και τα διδάγματα Του προς τους πιστούς Του έως
την Ανάληψη Του.
Οπαδοί των απόψεων του Ωριγένη ήταν μεγάλες
μορφές της Χριστιανικής Εκκλησίας.
Μεταξύ αυτών ο Μέγας Αθανάσιος (όπως
προαναφέρω), ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ο Γρηγόριος Νύσης, ο
Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ο Ιωάννης Χρυσόστομος, ο Μέγας Φώτιος, ο Δίδυμος -
διευθυντής της Κατηχητικής Σχολής της Αλεξάνδρειας κ.ά.
Στην 5η όμως Οικουμενική σύνοδο που έγινε
στην Κωνσταντινούπολη, με την συμμετοχή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου του Ιουστινιανού,
καταδικάζεται ο Ωριγένης και η θεολογία του, καθώς και η δογματική του
διατύπωση για την προΰπαρξη - μετενσάρκωση.. και έτσι μας
έμεινε ο “μονόδρομος” >> Κόλαση ή Παράδεισος !!.
Ωστόσο.. βάσει όμως και πάλι απλής λογικής, γεννάται
το ερώτημα:
«Τα τόσα αμέτρητα δισεκατομμύρια ψυχών που έχουν έρθει και
συνεχίζουν να έρχονται στην Γή, εάν μετά τον σωματικό θάνατο αποσύρονται είτε
στην κόλαση είτε στον παράδεισο αιωνίως (που σημαίνει ότι δεν επανέρχονται).. τότε πρόκειται για ανυπολόγιστη τεράστια ενέργεια, που αυτομάτως δημιουργεί το
εύγλωττο ερώτημα, >> πού θα μπορούσε άραγε να αποθηκευτεί ή να απορροφηθεί ?! .. και πώς
δημιουργούνται οι εκ νέου ψυχές ?!»
Προφανώς λοιπόν σύμφωνα με την
ίδια λογική, οι αρχαίοι μας πρόγονοι έφτασαν να αμφισβητήσουν την εκδοχή της
ύπαρξης του κάτω κόσμου, τον μύθο του Άδη δηλαδή.
* * Επανέρχομαι στον Χριστιανισμό
παρακάτω.
* Ο Ινδουϊσμός:
Περιγράφεται συχνά ως η αρχαιότερη
θρησκεία του κόσμου, ενώ έχουμε ενδείξεις ότι προηγήθηκε η Δωδεκάθεα αρχαιοελληνική
πίστη.
Την πολυθεϊκή
κυρίαρχη θρησκεία στην Ινδία την ονομάζουμε Ινδουισμό, αν και στην
πραγματικότητα πρόκειται για πλήθος διαφορετικών δοξασιών ανά περιοχή.
Στη Νότια Ασία,
ο Ινδουισμός αποτελεί την επικρατέστερη θρησκεία ή ακόμη και τρόπο ζωής. Και
παρότι δεν αποτελεί ενιαία θρησκεία με δόγμα, έτσι ονομάζεται το σύνολο του πλήθους των τοπικών δοξασιών, των
θρησκευτικών πρακτικών και οι σχολές της Ινδίας.
Πρόκειται για ένα σύνολο παραδόσεων που
αναπτύχθηκαν στην περιοχή γύρω από την κοιλάδα του Ινδού ποταμού σταδιακά, καθ΄
όλη τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας των Ινδών. Ουσιαστικά, δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι ιδρυτές.
Αν και ο Ινδουισμός
θεωρείται πολυθεϊστικός, μιας και αναγνωρίζει πάνω από 300 εκατομμύρια θεούς, ωστόσο
αναγνωρίζει έναν ύψιστο θεό τον Μπράχμα.
Ο Μπράχμα πιστεύουν ότι
είναι ένα όν που κατοικεί σε κάθε κομμάτι της πραγματικότητας και της ύπαρξης
σε όλο το Σύμπαν. Και έτσι, επειδή ο Μπράχμα είναι τα πάντα, ο Ινδουισμός
επιμένει πως ο καθένας είναι θεϊκός.
Αντιλαμβάνεται την ανθρωπότητα σαν θεϊκή.
Δηλαδή, το «Εγώ» που στον Ινδουισμό ονομάζεται Άτμαν, ταυτίζεται με τον
Μπράχμα. Όλη η πραγματικότητα πέρα από τον Μπράχμα θεωρείται αυταπάτη.
Ο πνευματικός σκοπός του Ινδουιστή
είναι να γίνει ένα με τον Μπάχμα, και έτσι να σταματήσει να υπάρχει στην
απατηλή του μορφή ως «ατομικό - ανθρώπινο ον». Αυτή η απελευθέρωση ονομάζεται «Μόκσα».
Ο Ινδουισμός
βασίζεται στα ιερά κείμενα (βιβλία) Βέντα – Βέδες, καθώς και στη
διδασκαλία των Γκουρού.
Αυτά τα κείμενα
αποτελούνται από ύμνους, ξόρκια, φιλοσοφίες, τελετουργίες, στίχους και ιστορίες
που θεμελιώνουν τις Ινδουιστικές πεποιθήσεις. Άλλα κείμενα που χρησιμοποιούνται
στον Ινδουισμό είναι η Μπραχμάνα, οι Σούτρες και οι Αρανιάκες.
Μάλιστα οι Βέδες γράφτηκαν από το 1.500
έως το 1.000 π.Χ. (άπειρους αιώνες πριν) και αντιστοιχούν στην Βεδική θρησκεία
των Ινδών, που συνεχίζει να περιλαμβάνει λατρείες με θυσίες σε φανταστικές
θεότητες, όπως ο ουρανός, η φωτιά, ο ήλιος, ο θεός της καταιγίδας, της
γονιμότητας, του πολέμου κ.ά.
Οι Βέδες θεωρούνται κάτι
παραπάνω από θεολογικά βιβλία. Συμπεριλαμβάνουν μια πλούσια και πολύχρωμη
μυθολογία για τους θεούς, δηλαδή μια θρησκευτική μυθολογία που συνειδητά
περιπλέκει τον μύθο, την θεολογία, με την ιστορία. Αυτή η μυθολογία είναι
συνυφασμένη με τον πολιτισμό της Ινδίας. Η δε ανθρώπινη
δικαιοσύνη που σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται «απάνθρωπη» από πολλούς άλλους
πολιτισμούς, βασίζεται επίσης στα ιερά τους κείμενα.
Οι πρακτικές
του Ινδουισμού περιλαμβάνουν καθημερινές τελετές όπως η Πούγια, και ετήσιες
γιορτές καθώς και περιστασιακά προσκυνήματα. Επιλεγμένες ομάδες ασκητών εγκαταλείπουν
τα εγκόσμια προκειμένου να αφοσιωθούν στις δια βίου πρακτικές, που θα τους
οδηγήσουν στην λύτρωση (μόκσα).
Δηλαδή η Μόκσα θα τους οδηγήσει στην
λύτρωση τους απ΄την μετενσάρκωση ή μετεμψύχωση. Συνεχίζω παρακάτω:
* Ο Βουδισμός:
Θεμελιωτής του Βουδισμού ο Βούδας (προαναφέρομαι) - σύντομη
βιογραφία:
Γεννήθηκε ως Σιντάρτα Γκοτάμα,
πρίγκιπας της φυλής Σάκυα του Νεπάλ το 563 π.Χ. Στη ηλικία των 30
ετών εγκατέλειψε τις ανέσεις του βασιλικού οίκου, για να αναζητήσει το νόημα
της οδύνης που αντίκριζε γύρω του. Έτσι αποσύρθηκε από τα εγκόσμια, για να
ανασυγκροτήσει ανεπηρέαστος τις σκέψεις του.
Προφανώς αναζήτησε το νόημα της ζωής μελετώντας
θεωρίες πολλών και διαφορετικών πολιτισμών, έως που η αρχαιοελληνική
φιλοσοφία τον συνεπήρε. Μάλιστα προαναφέρω.
Έτσι
ο Βουδισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ
φάσμα φιλοσοφικών αρχών της αρχαίας Ελλάδας, εθίμων, θρησκευτικών δοξασιών, θεσμών,
ηθικών κανόνων κ.ά. διαφόρων πολιτισμών.
Ο περιπλανώμενος πρίγκιπας Σιντάρτα
Γκοτάμα, μετά από 6 χρόνια ασκητισμού και σκληρής εκπαίδευσης στην αντίσταση
των πειρασμών και την πειθαρχία των σωματικών αναγκών, εγκατέλειψε τον
ασκητισμό.
Τότε κάθισε κάτω από το δέντρο Μπόντχι (μία συκιά) σε γαλήνιο
διαλογισμό, όπου έφτασε στην πολυπόθητη φώτιση
που οι βουδιστές αποκαλούν Νιρβάνα, την εξάλειψη δηλαδή του
πόνου και των επιθυμιών.
Ο Πεφωτισμένος όπως έκτοτε
αποκαλείται απ’ τους πιστούς του, λέγεται ότι με την πανσέληνο του Μαΐου και με
την ανατολή του πρωινού άστρου, ο Σιντάρτα Γκοτάμα έγινε Βούδας (Μπούντχα), αποκτώντας
σε ανύποπτο χρόνο πανσοφία και έτσι έγινε ο αλάθητος γνώστης όλης της
κοσμοθεωρίας.
Κατόπιν αυτού (ως παντογνώστης πλέον) περιπλανήθηκε
στις πεδιάδες της βορειοανατολικής Ασίας επί 45 περίπου χρόνια,
διδάσκοντας την αντίληψη του περί ζωής, με αποτέλεσμα η λατρεία προς το πρόσωπο
του Βούδα να γίνει θρησκεία.
Πέθανε σε βαθειά γεράματα φιλοσοφώντας, δίχως να έχει "καταπονηθεί" καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του.
Ο Βουδισμός είναι Αθεϊστικός:
Ο κλασσικός Βουδισμός δεν
ασχολείται με την φύση του Ύψιστου Όντος, γι’ αυτό και θεωρείται Αθεϊστικός. Είναι
μια από τις ηγετικές ανά τον κόσμο θρησκείες, κοινωνικο-πολιτιστικής επιρροής. Αν
και είναι κυρίως Ανατολική δεοντολογία, εξαπλώνεται ραγδαία στη Δύση.
Ωστόσο οι
νεοβουδιστές απολαμβάνουν όλα τα αγαθά της ζωής, βάζουν
οικονομικό_επαγγελματικούς στόχους, απλά τους αρέσει σαν ιδέα.
Έχει πολλά
κοινά με τον Ινδουισμό:
Και οι δύο χρησιμοποιούν
τους όρους «κάρμα» (ηθική που βασίζεται στην αιτία - αποτέλεσμα), «μάια»
(απατηλή φύση του κόσμου) και «σαμσάρα» (κύκλος μετενσάρκωσης). Οι
βουδιστές πιστεύουν πως ο τελικός σκοπός της ζωής είναι να επιτευχθεί «φώτιση»
όπως εκείνοι την καταλαβαίνουν.
Στόχος του
Βουδισμού είναι το τέλος των βασάνων της ψυχής, η επίτευξη της Νιρβάνα (όπως
λένε), και την απόδραση από έναν κύκλο βασανισμού με την αναγέννηση. Δηλαδή, την
επίτευξη της απαλλαγής από την μετενσάρκωση ή και μετεμψύχωση, όπως και οι
Ινδουιστές !!.
Η Μετενσάρκωση και
Μετεμψύχωση τόσο για τον Ινδουισμό όσο και για τον Βουδισμό:
Σύμφωνα
με τις ανατολικές θρησκείες, κυρίως τον Ινδουισμό και Βουδισμό, όπως και για τον
αποκρυφισμό της λεγομένης «Νέας Εποχής», οι θεωρίες της μετενσάρκωσης και
μετεμψύχωσης διαπιστώνουμε να είναι τελείως ασυμβίβαστες μεταξύ τους !!.
~ Το δόγμα της Μετενσάρκωσης:
Στην
περίπτωση που η ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο επανέρχεται σε ανθρώπινο σώμα
λέγεται μετενσάρκωση, ενώ όταν μπαίνει σε ζώο – φυτό – ή ορυκτό, λέγεται μετεμψύχωση.
Οι απόψεις αυτές βεβαίως δεν είναι νόμος όπως θέλουν να τις παρουσιάζουν οι
οπαδοί, αλλά είναι μία
αναπόδεικτη θρησκευτική δοξασία.
Η θεωρία τους προϋποθέτει την
αποδοχή ότι ο Θεός είναι μία «απρόσωπη υπερσυνειδητότητα». Ο κόσμος δεν είναι
δημιούργημα του Θεού, αλλά ταυτίζεται με τον Θεό, (απόλυτος πανθεϊστικός
μονισμός δηλαδή).
Ο άνθρωπος δεν είναι ούτε πρόσωπο ούτε δημιούργημα του Θεού,
και ο σκοπός του ανθρώπου είναι να σβήσει όπως μία σταγόνα στον ωκεανό της
«παγκόσμιας υπερσυνειδητότητας» !!.
Στην ουσία δηλαδή, η ποιότητα της καινούργιας
ζωής (λένε), θα εξαρτηθεί από τις προηγούμενες ζωές που έζησε η ψυχή, οι οποίες
μπορεί να είναι χιλιάδες.
Κι αυτό σημαίνει Κάρμα.
Ασφαλώς πρόκειται για ξενόφερτη λέξη, και
μάλιστα σύνθετη λέξη. ΚΑΡ – ΜΑ
ΚΑΡ σημαίνει Δράση - ΜΑ
σημαίνει Αποτέλεσμα.
Συνεπώς σημαίνει το αποτέλεσμα
της δράσης, και όχι το τίμημα που πληρώνεις για τις πράξεις σου από μια
προηγούμενη ζωή !!.
~ Το δόγμα της Μετεμψύχωσης:
Οι οπαδοί αυτής της
θεωρίας, πιστεύουν ότι εκτός από την μετενσάρκωση, υπάρχει περίπτωση η ψυχή να επιστρέψει
σε ζώο - έντομο - φυτό ή ακόμα και ορυκτό, ανάλογα με τις πράξεις που διέπραξε
στην προηγούμενη ζωή της !!
Όμως, σε ακραία αντίθεση
με τα παραπάνω, βλέπουμε το εξής:
Σε ένα Ινδουιστικό βιβλίο με
μεγάλο κύρος, αναφέρεται μία παραβολική ιστορία !!
«Μία χελώνα (λέει) ζεί στα βάθη
της θάλασσας, και βγάζει το κεφάλι της στην επιφάνεια κάθε εκατό χρόνια.
Συγχρόνως τότε, ένα δακτυλίδι επιπλέει στην επιφάνεια του νερού. Αλλά, όσο
πιθανόν είναι να περάσει το κεφάλι της χελώνας μέσα από το δακτυλίδι, άλλο τόσο
είναι πιθανόν να ενσαρκωθεί ένα ον μετά το θάνατό του σε ανθρώπινο σώμα» !!.
ΤΡΑΓΙΚΟ !!!!
Βάσει απλής λογικής, θα πρέπει να
αναζητήσουμε απαντήσεις για τα παρακάτω:
Αφού δεν έχουμε μνήμες από
προηγούμενες ζωές, πώς μπορούμε να ξέρουμε τί κακό πράξαμε για να επανορθώσουμε
σε αυτήν ζωή ??!!... και αφού κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα θυμόμαστε την τωρινή
ζωή μας σε μια τυχών επόμενη, τί νόημα έχει να αναρωτιόμαστε πόσες φορές θα
ξαναγεννηθούμε και γιατί ??!!
Επίσης θεωρείται παράνοια να
ζούμε το σήμερα με τον φόβο ότι ενδέχεται να ξαναγεννηθούμε με μορφή ζώου, το
οποίο καθώς δεν διαθέτει νοημοσύνη, πώς γίνεται να συμμορφωθεί με τους κανόνες
που θα το οδηγήσουν στην Νιρβάνα ή στην Μόκσα ??!!
Εγώ προσωπικά την παραπάνω θεωρία την χαρακτηρίζω
ως «ιστορίες για Νεάντερταλ» (ας μου συγχωρεθεί
η έκφραση), οι οποίες μόνο πριν χιλιάδες αιώνες μπορούσαν να γίνουν
πιστευτές.
Ο άνθρωπος της εποχής μας μπορεί να γνωρίζει πλέον ότι η κάθε
κατηγορία ζωντανού οργανισμού έχει τα δικά της γενετικά στοιχεία. Και εξάλλου η
ανθρώπινη ψυχή διαθέτει ένα μοναδικό πρωτογενές στοιχείο.
Φανταστείτε το ως πυροδότη της συνειδητοποίησης,
των κρίσεων της συνείδησης, ως συνδετικό κρίκο μεταξύ του ασυνείδητου και του σκεπτικού.
Είναι «πλασμένη» για να τροφοδοτεί ερεθίσματα στην νοημοσύνη, ώστε να μπορεί να
υπάρχει εξέλιξη !!.
Όσο δε αφορά την «ανάδρομη ύπνωση σε προηγούμενη ζωή», είναι μια
τεχνική αμφισβητήσιμη ως προς την αξιοπιστία της και τις δυνατότητές της. Και
τούτο διότι, με την μέθοδο της ύπνωσης, ανασύρουμε αναμνήσεις που υπάρχουν στο
αρχείο του εγκεφάλου. Ο εγκέφαλος όμως, δεν δύναται να έχει αποθηκευμένες
μνήμες πέραν αυτών που βιώσαμε σε αυτήν την ζωή.
Η αναξιοπιστία της επίσης κατά τους
ειδικούς (ψυχοθεραπευτές), οφείλεται στο γεγονός ότι, οι επιθυμίες, οι φόβοι, οι
φαντασιώσεις, ενδόμυχες εντυπώσεις, η υποβολή ιδεών κ.ά, δύναται να
παρουσιαστούν κατά την διάρκεια της ύπνωσης ως βιωμένα γεγονότα (διαβάστε το
σχετικό άρθρο μου), ενώ η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για τις λεγόμενες «ψευδομνήμες»
!!.
* Ο Ιουδαϊσμός
- Εβραϊκή πίστη:
Η Ιουδαϊκή ιστορία αρχίζει στο
1.200 π.Χ. περίπου.
Οι Ισραηλίτες ήταν λαός που κατοικούσε στα εδάφη του
κράτους της Αιγύπτου, όπου επί 430 χρόνια ήταν σκλάβοι του εκάστοτε
Φαραώ. Μετά την απελευθέρωση
τους από τους Αιγύπτιους, εγκαταστάθηκαν
στα εδάφη της φυλής του Ιούδα, και εκεί διασπάστηκαν σε δύο βασίλεια. Το
βασίλειο του Ιούδα και του Σολομώντα.
Και εδώ
θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι στη διάρκεια της πολύχρονης ιστορίας τους, ο
λαός του Ισραήλ παρουσιάζεται με τρία διαφορετικά ονόματα. Ωστόσο οι έννοιες Εβραίος -
Ισραηλίτης και Ιουδαίος, ταυτίζονται απόλυτα σήμερα.
Δηλαδή, αν και η ιστορική προέλευση της κάθε λέξης είναι
διαφορετική, εκφράζουν όμως τον ίδιο άνθρωπο.
Θρησκευτικός ηγέτης της μονοθεϊστικής
θρησκείας τους, ήταν ο Μωυσής.
Είναι πρόσωπο που αναφέρεται στην Παλαιά
Διαθήκη, ως μεσίτης της διαθήκης του Νόμου, ως προφήτης, κριτής, διοικητής. Απεβίωσε
περίπου το 1.400 π.Χ.
Σύντομο βιογραφικό:
Παρότι γεννήθηκε
Εβραιόπουλο, είχε την τύχη να υιοθετηθεί απ’ την βασιλική οικογένεια της
Αιγύπτου. Έζησε ως πρίγκιπας και είχε τα προνόμια να διδαχθεί όλα όσα τον
ενδιέφεραν. Τεράστια μόρφωση, με τάση στην αρχιτεκτονική.
Μετά από χρόνια και
από μια σειρά γεγονότων στα οποία γίνεται αναφορά και στις «δέκα πληγές
του Φαραώ», ο Μωϋσής αφού επέστρεψε στους ομοεθνείς του, κατάφερε να
λάβει την εντολή από τον Φαραώ (κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ραμσή),
να πάρει τους Ισραηλίτες και να φύγουν. Μετά κόπων και βασάνων και την βοήθεια
Του Θεού (όπως διδασκόμαστε από την παλαιά διαθήκη), επιτέλους πέρασαν την
Ερυθρά Θάλασσα.
Σύμφωνα
με την παραδοσιακή Εβραϊκή πίστη:
Ο Θεός αυτοπροσώπως αποκάλυψε
στο Μωυσή στο όρος Σινά, τόσο σε γραπτή όσο και σε προφορική Τορά, μια διαθήκη αποκλειστικά
για τον Εβραϊκό λαό, με τους νόμους και τις εντολές Του !!.
Έτσι, κατόπιν των
εντολών Του, δημιουργήθηκε ο Μωσαϊκός Νόμος τον οποίο
υπηρετούσε το ιεροκρατικό τους δικαστήριο, γνωστό ως Μεγάλο Σανχεντρίν από
τα χρόνια Του Χριστού.
Όμως, από την στάση Του Χριστού και τα
διδάγματα Του, ενώ φαίνεται να ένιωθε θαυμασμό για τον Μωυσή ως ηγέτη του λαού
του, ταυτόχρονα επαναστατεί ενάντια στα πρότυπα της Εβραϊκής κληρονομιάς που
παρερμήνευε την έννοια Του Θεού, όπως και την εμμονή των Εβραίων να θεωρούν
αποκλειστικότητα τους την εύνοια Του Θεού !!.
Μάλιστα, ο Χριστός
αμφισβητεί την πίστη τους λέγοντας ότι:
«Αυτός που
επικαλείστε Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ.. είναι Θεός των νεκρών. Ο
αληθινός Θεός δεν είναι των νεκρών, αλλά των ζώντων !!»
Ο
Ιουδαϊσμός επομένως προέρχεται από την Εβραϊκή Βίβλο το Τανάκ, η οποία
συμπληρώνεται και εξηγείται σε επόμενα δικά τους ιερά κείμενα, όπως το Ταλμούδ.
Η άσκηση του Ιουδαϊσμού είναι αφιερωμένη στη μελέτη της Τορά και την τήρηση των
νόμων και των εντολών Του Θεού (όπως τον αντιλαμβάνονται), έτσι όπως είναι
καταχωρημένοι σύμφωνα με τα παραπάνω, και θεωρούνται αλάθητες !!.
Ωστόσο, οι
εντολές που λέγεται ότι έλαβε ο Μωυσής αυτοπροσώπως από Τον Θεό, βλέπουμε ότι δεν
είναι τίποτα το διαφορετικό από αυτές που συμπεριλαμβάνονταν ήδη στις γνωστές
Δελφικές εντολές, και αφορούν ασφαλώς όλη την ανθρωπότητα και όχι μόνο τον Εβραϊκό
λαό !!.
Και
επιπλέον ως Χριστιανή έχω την απορία, γιατί πρέπει να διδασκόμαστε την Παλαιά
Διαθήκη ?!.
Η σημασία της ζωής στον Ιουδαϊσμό:
Αντίθετα με τις περισσότερες θρησκείες, ο Ιουδαϊσμός
δίνει περισσότερη βαρύτητα στο τί κάνεις σε αυτήν την ζωή, παρά στις έννοιες
της κόλασης και του παραδείσου. Διδάσκει να ζεις το παρόν και να μην αγχώνεσαι
για το μέλλον και την μετά θάνατο ζωή.
«Όλα εδώ πληρώνονται» όπως αναφέρει αυτή
η θρησκεία, οπότε φρόντισε να είσαι ηθικά σωστός στο παρόν, χωρίς να νοιάζεσαι
για τα μελλοντικά οφέλη και πώς θα κριθείς για τις πράξεις σου.
Το Ισλάμ και ο Μωαμεθανισμός μ.Χ:
Η λέξη «Ισλάμ» μπορεί ελεύθερα να ερμηνευτεί
ως «υποταγή στο Θεό», τον ονομαζόμενο Αλλάχ δηλαδή. Οι λέξεις Μουσουλμάνος και Ισλάμ
έχουν την ίδια ρίζα. Ωστόσο οι Μουσουλμάνοι δεν θέλουν να τους αποκαλούν
Μωαμεθανούς, διότι δεν λατρεύουν τον Μωάμεθ αλλά τον Αλλάχ.
Η αντίληψη του Αλλάχ
σύμφωνα με την Αραβική θεολογία, είναι ίδια με τον Θεό τον Εβραίων, και έχει
κάποια κοινά στοιχεία με των Χριστιανών με την εξαίρεση της Αγίας Τριάδας.
Δηλαδή, τιμά ως ένα βαθμό
τις προηγηθείσες μονοθεϊστικές θρησκείες (τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό), διότι
όπως λένε δεν γνώριζαν την αλήθεια μέχρι να την αποκαλύψει ο Αλλάχ στον Μωάμεθ,
και δέχεται ως προφήτες τον Νώε, τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Ισαάκ, τον Ιωάννη, και
τον Ιησού.
Ωστόσο το Ισλάμ δεν είναι
μόνο θρησκεία, αλλά ένα πολιτικό και πολιτιστικό σύστημα αξιών. Φαίνεται να
υπηρετεί έναν θεό που απαιτεί θυσίες, είναι απόλυτος,
χειριστικός, και προστάζει την εξάλειψη κάθε διαφορετικής θρησκευτικής
ιδεολογίας.
Βέβαια συναντάμε έννοιες όπως ο παράδεισος ως
αιώνια γαλήνη στον Ουρανό, όμως κάτω από κάποιες σκληρές προϋποθέσεις και
υποταγή στο Κοράνι.
Το Κοράνι θεωρείται το ιερό και αλάθητο βιβλίο των πιστών Μουσουλμάνων,
καθώς πιστεύουν πως είναι ο τέλειος και ολοκληρωμένος λόγος του Αλλάχ. Ο
ιερότερος τόπος του Ισλάμ είναι η Κάαμπα στην Μέκκα, και προς τα εκεί
στρέφονται οι Μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται.
Ιδρυτής του Μωαμεθανισμού είναι ο Μωάμεθ (571 - 632 μ.Χ.), του οποίου το πλήρες όνομα σύμφωνα με τους κανόνες της Αραβικής
ονοματοδοσίας είναι, Αμπού αλ Κασίμ Μουχαμάντ ιμπν Αμπνταλλάχ αλ Χασιμί αλ
Κουρασί.
Θεωρείται απ' τους
Μουσουλμάνους ότι υπήρξε ο τελευταίος μεγάλος προφήτης και ο πιο αυθεντικός, ο
οποίος στάλθηκε για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα με το άγγελμα του Ισλάμ.
Σύντομη βιογραφία του Μωάμεθ:
Ήταν Άραβας, στην ουσία
πολιτικός ηγέτης από την Μέκκα, που πήρε μέρος σε αρκετούς πολέμους και μάχες, με
αποτέλεσμα να ΄χει το αξίωμα του Μονάρχη. Προφανώς επομένως είχε σφάξει
χιλιάδες, και ήταν πολεμοχαρές άτομο !!
Ακόμη, όπως αναφέρεται σε
βιογραφίες του, ήταν πράγματι έξυπνες οι στρατηγικές του, και μάλιστα θαύμαζε
τον πολυμήχανο ‘Έλληνα Οδυσσέα.
Ο πρώτος του γάμος ήταν με μια
μεγαλύτερης ηλικίας πάμπλουτη χήρα, και μετά τον θάνατο της πρώτης του συζύγου
στράφηκε στην πολυγαμία (περισσότερες από 12 συζύγους) και πολλά παιδιά, κάθετος
στην άποψη ότι η γυναίκα είναι υποδεέστερη του άνδρα, πλασμένη να τον υπακούει
και να εξυπηρετεί τις ορέξεις του.
Είναι άγνωστο πώς οδηγήθηκε
στην σκέψη να καθιερώσει μία μονοθεϊστική θρησκεία στο ειδωλολατρικό
Αραβικό έθνος. Πιθανολογείται ότι, επειδή από μικρή ηλικία έκανε πολλά
εμπορικά ταξίδια, όπου ήλθε σε επαφή με
χριστιανούς και Ιουδαίους, αφομοίωσε πολλά στοιχεία από τις θρησκείες τους.
Τέλος έχοντας ως
έμπιστο σύμβουλο του τον γιατρό του, συγχώνευσε κάποιους κανόνες υγιεινής με
τους θρησκευτικούς, ως εντολές Θεού. Διαδικασίες ως αναγκαστικές (όπως περιτομή,
αποτρίχωση, πρωκτική συνουσία για αποφυγή εγκυμοσύνης κ.ά.) αλλά και αρκετές
απαγορεύσεις (όπως το αλκοόλ, χοιρινό, διάφορες άλλες τροφές κ.ά).
Στο σημείο αυτό επιβάλλεται να
σημειωθεί ότι ο Χριστιανισμός ήταν ήδη η επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας η οποία εξελίχθηκε σε Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και η οποία ασφαλώς
ήταν η μεγαλύτερη απειλή όλων των τότε κρατών.
Το πρώτο κήρυγμα του Μωάμεθ ήταν στη Μέκκα σε ηλικία περίπου 40 ετών
(το 610 μ.Χ.), όπου όμως οι άνθρωποι αντέδρασαν στις μονοθεϊστικές αντιλήψεις
του, και τον ανάγκασαν να καταφύγει στη Μεδίνα.
Ωστόσο σύμφωνα με την Ισλαμική παράδοση, σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, στο σπήλαιο
του Χίρα κοντά στη Μέκκα, ο Μωάμεθ οραματίστηκε τον αρχάγγελο Γαβριήλ στη
μορφή ενός άνδρα, που τον διαβεβαίωσε ότι «ο Αλλάχ, ο ένας και μοναδικός Θεός,
τον επέλεξε για να διδάξει το θέλημα Του».
Οι συναντήσεις αυτές
μεταξύ τους (Μωάμεθ – Γαβριήλ) λέγεται ότι συνεχίστηκαν για χρόνια .. και
μάλιστα ο αρχάγγελος Γαβριήλ πολέμησε στο πλευρό του και τον βοήθησε στις μάχες
του κατά της ειδωλολατρίας !!.
Έτσι άρχισε να διαμορφώνεται αυτή η νεότερη μονοθεϊστική θρησκεία με το κήρυγμα και την δράση του Μωάμεθ,
ο οποίος κατάφερε και ένωσε το Αραβικό κράτος σε ένα ενιαίο θρησκευτικό
κράτος υπό το Ισλάμ.
Με το
θρησκευτικό του μήνυμα και τις πολιτικό_κοινωνικές πρωτοβουλίες του, καθόρισε την εξέλιξη του Αραβικού κόσμου. Πέθανε τον Ιούνιο του
632.
Επομένως, η υποταγή
στον Αλλάχ με κάθε τίμημα, στιγμάτισε την ανθρώπινη ιστορία με μακροχρόνιες
σφαγές, οι οποίες συνεχίστηκαν απ’ την μετέπειτα Οθωμανική Αυτοκρατορία !!.
Η διδασκαλία του Μωάμεθ περιέχεται
στο Κοράνιο (114 κεφάλαια «Σούρες»), θεϊκοί νόμοι που σύμφωνα με τους πιστούς
του, αποκαλύφτηκαν στον Μωάμεθ από τον αρχάγγελο Γαβριήλ. Και εδώ γεννιέται το
ερώτημα, «ποιος θεός είναι αυτός που απαιτεί να επιβληθεί υποταγή στο όνομα Του
με κάθε τίμημα ?!»
Να υποθέσουμε επίσης πως ο μοναδικός
αληθινός Θεός, απογοητευμένος από όλους τους προηγούμενους μεσσίες του, ακόμη κι
απ’ Τον Ιησού Χριστό, έστελνε τον αρχάγγελο Γαβριήλ επί σειρά ετών στον Μωάμεθ,
ώσπου να τον πείσει πως τον έχει επιλέξει ως τον τελευταίο και καταλληλότερο απεσταλμένο
Του ??!!.
~ ~ ~ ~ Και καταλήγω:
ΕΛΕΟΣ δηλαδή !!!!
Ποιόν απ’ όλους να θεωρήσεις αλάνθαστο θρησκευτικό ηγέτη ?!..
Ποιανού βιώματα σε πείθουν στις αγαθές προθέσεις του να πιστέψεις ?!..
Πόσοι ακόμη θα εμφανιστούν ως πεφωτισμένοι ή θεόσταλτοι ?!..
Πόσες θεότητες επιτέλους εξουσιάζουν αυτόν τον πλανήτη ?!..
Πόσες φόρες ακόμη θα ζήσουμε μέχρι να καθαριστεί το κάρμα μας, ενώ δεν θυμόμαστε τί κακό πράξαμε σε προηγούμενη ζωή ?!..
Πόσα ζωάκια να υποθέσουμε ότι υπήρξαν κάποτε άνθρωποι ?!..
Ποιός θεός απ' όλους πιο σκληρά τιμωρεί ?! ..
Και τέλος.. γιατί τάχα απορούμε
που οι άθεοι αυξάνονται και πληθύνονται ?!.
Και ολοκληρώνω με τον Χριστιανισμό:
Χριστιανός δεν γίνεσαι επειδή σε βαφτίζουν οι γονείς σε βρεφική ηλικία.. αλλά επειδή πιστεύεις σε Αυτόν κατά επιλογή σου !!
Προς αποφυγήν όποιας παρεξήγησης, σπεύδω να δηλώσω ότι, παρότι οι γονείς μου με βάφτισαν χριστιανή, όταν έφτασα να είμαι σε θέση να έχω δικά μου κριτήρια, όφειλα να εξετάσω την ορθότητα της επιλογής τους. Αφενός διότι είμαι της άποψης ότι πρέπει να έχουμε προσωπική άποψη για κάτι τόσο σημαντικό πριν επιλέξουμε να το ακολουθήσουμε, και αφετέρου διότι ο ρόλος μου ως αναλύτρια – ερευνήτρια, απαιτεί να εξετάζω τα πάντα αντικειμενικά.
Ασφαλώς ωστόσο, το δίκαιο είναι «να παίξω τον ρόλο του συνηγόρου του διαόλου» όπως και σε όλες τις αναλύσεις μου, διότι όπως άλλωστε είπε και ο Χριστός (πίστευε και μή .. ερεύνα) που σημαίνει, «είτε πιστεύεις είτε δεν πιστεύεις.. ερεύνησε το».
* * Αντικειμενικά λοιπόν, και σύμφωνα με όσα
θεωρούνται ακόμη και στις μέρες "Φαινόμενα - Ανεξήγητα" απ' την πλευρά της ορθολογιστικής Επιστήμης:
_Ανεξήγητο για την Φιλοσοφία, πώς μιλούσαν για Εκείνον (προφητείες και χρησμοί), πριν ακόμη έρθει
στην Γή !!
_Ανεξήγητο για την Βιολογία,
πώς Εκείνος γεννήθηκε, χωρίς να έχει συλληφθεί στην κοιλία της μητέρας Του με
τον φυσικό τρόπο !!
_Ανεξήγητο για την Φυσική, πώς Εκείνος διέψευσε
το νόμο της βαρύτητας, όταν περπάτησε πάνω στα κύματα !!
_Ανεξήγητο για την Χημεία, πώς Εκείνος μετέτρεψε το νερό σε κρασί !!
_Ανεξήγητο για τους Μαθηματικούς, πώς Εκείνος ταΐσε 5.000 άτομα έχοντας μόνο πέντε άρτους και δύο
ψάρια !!
_Ανεξήγητο για την Ιατρική, πώς Εκείνος θεράπευσε
αρρώστους, παράλυτους και τυφλούς χωρίς να τους χορηγήσει κανένα φάρμακο. Απλά
και μόνο με έναν λόγο – ένα άγγιγμα !!
Ανεξήγητο για την Ιατροδικαστική, πώς Εκείνος άντεξε τα ψυχοσωματικά μαρτύρια πριν ακόμη την σταύρωση Του, όπως και την επίμονη κακοποίηση κατόπιν αυτού για απίστευτα μεγάλο χρονικό διάστημα !!
_Και ανεξήγητο για την Ιστορία,
πώς Εκείνος στα 32 Του έτη, έγινε το πιο ισχυρό πρόσωπο που γνώρισε η ανθρωπότητα !!
Να σημειωθεί:
Δεν
είχε δούλους, ωστόσο Τον αποκαλούσαν Κύριο. Δεν είχε κανέναν τίτλο σπουδών, και
ωστόσο τον αποκαλούσαν Διδάσκαλο. Δεν είχε στρατό, δεν θριάμβευσε σε μάχες,
κι όμως προκαλούσε τον θαυμασμό και τον σεβασμό.
Δεν
είχε κάποιο αξίωμα, περπατούσε ξυπόλητος,
κι όμως, βασιλιάδες αρχιερείς και αυτοκράτορες Τον φοβόντουσαν. Δεν διέπραξε ποτέ κάποιο έγκλημα, κι όμως τελείως άνομα και αδικαιολόγητα σταυρώθηκε
μαρτυρικά !!
Κηδεύτηκε δίχως τιμές και δόξα και παρόλα αυτά ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε σε
όλη την Γή.. και τα ημερολόγια παγκοσμίως, άρχισαν να μετράν τον χρόνο μετά
Χριστού !!.
Ναι πράγματι, ο Χριστιανισμός διώχθηκε όσο πότε
άλλοτε άλλη θρησκεία και δίχως εμφανείς αιτίες. Αρχικά απ’ τους ίδιους τους Εβραίους, στην συνέχεια απ’ τους Ρωμαίους
ως μια νέα Εβραϊκή αίρεση (αυτή η εντύπωση υπήρχε τα πρώτα χρόνια), αλλά κι απ’ την Οθωμανική
Αυτοκρατορία αργότερα, διότι (υποτίθεται) ήταν προσταγή του Αλλάχ.
Είναι η μόνη θρησκεία που υποστηρίχθηκε από
χιλιάδες με τίμημα την ζωή τους. Και είναι η μόνη θρησκεία που τελικά
υποκλίθηκε μπροστά της ολόκληρη η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο που σήμερα απ’
άκρη σ’ άκρη της Γής, οι πιστοί Του στο σύνολο τους υπερέχουν με διαφορά σε
ποσοστό απ’ τις υπόλοιπες θρησκείες. Να υποθέσουμε πως Τον ακολουθούν οι πιο
αφελείς, ή οι πνευματικά ακαλλιέργητοι ?! Ντροπή ακόμη και να το υποθέσουμε !!.
Βέβαια, ο λόγος Του σε πολλές περιπτώσεις
έχει παρερμηνευτεί, όχι πάντα σκοπίμως. Άλλωστε, κανένας δεν κρατούσε τα
πρακτικά όταν Εκείνος δίδασκε. Επίσης έχει ειπωθεί πως απαντούσε
αλληγορικά. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι ότι υπήρχε δυσκολία στην κατανόησης του λόγου
Του, διότι χρησιμοποιούσε μεταφορικές έννοιες και παραλληλισμούς. Τις ίδιες δυσκολίες θα
αντιμετωπίσουμε ως παράδειγμα, εάν προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τις λειτουργίες
ενός μελλοντικού κβαντικού υπολογιστή, σε κάποιον που δεν έχει ιδέα πώς
λειτουργεί μία απλή ηλεκτρονική συσκευή του σήμερα. Ωστόσο όπως Εκείνος έλεγε, «όποιος
αγαπάει την αλήθεια, καταλαβαίνει τα λόγια μου».
Και όντως είναι γεγονός πως «ο κάθε
άνθρωπος αντιλαμβάνεται τα πάντα γύρω του, σε βαθμό που κατανοεί τον εαυτό του»: Πυθαγόρας
Επιπλέον. Έχει απασχολήσει την φαντασία πολλών λασπολόγων το γεγονός ότι ο Χριστός δεν έχει πλούσιο βιογραφικό από την παιδική Του ηλικία !!.
Πολύ φυσικό, καθότι η μητέρα του ήταν μία
αδιάφορη γυναίκα για τους τότε ιστορικούς, και ο δε σύντροφός της ο Ιωσήφ ήταν ένας απλός
μαραγκός.. κι αφού απέφυγαν την απογραφή του πληθυσμού προκειμένου να προφυλάξουν Το βρέφος, θεωρείται παραλογισμός να απορούν που δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία !!
Αυτό το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι έφυγαν
κρυφά για την Αίγυπτο, για να το προφυλάξουν το νεογέννητο. Δεν Τον σπούδασαν οι καλύτεροι
δάσκαλοι της εποχής εκείνης - δεν έζησε σε παλάτια – δεν ταξίδευε ανά τον κόσμο
φιλοσοφώντας την ζωή – δεν υπήρξε σπουδαίος πολεμιστής – δεν έλαβε μέρος σε
κανένα αξιοσημείωτο γεγονός της ιστορίας.
Ποιος λοιπόν ιστορικός είχε λόγους για να ασχοληθεί με
έναν άγνωστο ασήμαντο φτωχό μαραγκό μεσ’ τους πολλούς ?!.
Προφανώς ήταν αυτοδίδακτος διότι είχε έμφυτη
Θεϊκή σοφία, γνώριζε τα πάντα, όπως και όλες τις γλώσσες. Εμφανίστηκε σε παιδική
ακόμη ηλικία, να συνομιλεί με σοφούς γέροντες, τους οποίους εξέπληξε ο λόγος
Του. Ωστόσο, λογικό είναι να έπρεπε να περιμένει την σαρκική ωρίμανση του. Να
φτάσει στην κατάλληλη ηλικία για όσα θα ακολουθούσαν.
Επέλεξε να διδάξει στην Ιουδαία (για λόγους αυτονόητους όπως προαναφέρω), ενώ γνώριζε ότι θα έρθει αντιμέτωπος με την εξουσία του Σανχεντρίν. Επέλεξε Ρωμαιοκρατούμενα εδάφη, αντί λαούς που ζούσαν σε πρωτόγονες συνθήκες !!
Μάλιστα:
Κατά την εποχή Του Χριστού, στα εδάφη που
δίδασκε, η Δικαιοσύνη βρίσκονταν σε υψηλά επίπεδα. Κατά την ίδια Ρωμαϊκή εποχή,
στην Αλεξάνδρεια και την Ελλάδα ανθούσαν όλες οι επιστήμες. Οι φιλόσοφοι και οι
αστρονόμοι μελετητές, είχαν κάνει μεγάλα άλματα στην κοσμοθεωρία. Οι Ρωμαίοι είχαν
πανεπιστημιακή μόρφωση, μιλούσαν άπταιστα τα Ελληνικά, και γνώριζαν την γλώσσα όλων
των λαών που βρίσκονταν στην κατοχή τους.
Και οι δε Εβραίοι, είχαν εξαπλωθεί σε όλον
τον ως τότε γνωστό κόσμο, είχαν πολλές γνώσεις και χρήμα, ως άριστοι έμποροι και
κατασκευαστές πολλών αντικειμένων.
Επομένως, ο Χριστός είχε απέναντί
Του μια τεράστια Αυτοκρατορία, και ειδικότερα μια ισχυρή Εβραϊκή θρησκεία, με
απλωμένα τα πλοκάμια της παντού !!.
Δεν πήρε τα όρη και τα βουνά, περιμένοντας εκ
του ασφαλούς να αναγνωριστεί ως ηγέτης μιας νέας θρησκείας μετά από δεκάδες
χρόνια. Δεν υπέβαλε την υποταγή στον δικό Του Θεό σε κανέναν – δεν προκάλεσε
φόβους για την μεταθανάτιο ζωή σε κανέναν – δεν απαίτησε να Τον ακολουθήσει
κανένας – δεν ανέπτυξε φανταστικές θεωρίες για να εντυπωσιάσει – δεν επιδίωξε
την εξέγερση των Εβραίων κατά των Ρωμαίων με σκοπό να γίνει ο νέος
εθνικό_θρησκευτικός ηγέτης των Ιουδαίων (να μιμηθεί τον Μωυσή), ούτε καν’
αναμίχθηκε σε εθνικό_πολιτικά θέματα για να αποκτήσει εξουσία.
Με την γαλήνια συμπεριφορά Του,
αντιμετώπισε την «χάβρα των Ιουδαίων», και κατάφερε να κλονίσει τα δεδομένα
«των μεγάλων κεφαλών» μέσα σε τρία χρόνια. Εισέβαλε ατρόμητος δίχως στρατιές
αγγέλων στην έδρα των Ιουδαίων στα Ιεροσόλυμα, όπου έδρευε το Νομοθετικό
Ιεροκρατικό τους Μεγάλο Συμβούλιο, γνωρίζοντας ότι επιδιώκουν την εξόντωση Του.
Σκοπός Του δεν ήταν να πεθάνει από βαθιά
γεράματα δοξασμένος στο κρεβάτι Του, αλλά να θυσιαστεί για να αντιληφθεί ο
άνθρωπος την πραγματικότητα. Εκούσια δέχτηκε τα πολυήμερα βασανιστήρια Του και
την μαρτυρική Του σταύρωση, διότι ήρθε στην Γή για όλη την ανθρωπότητα, και όχι
για να κατακτήσει έναν πολιτισμό.
Απέδειξε πως ο Θεός είναι Ένας για όλο τον
κόσμο, και όχι μόνο για όσους πιστεύουν σε Αυτόν. Δίδαξε την ανιδιοτελή αγάπη –
την συμπόνια προς τον συνάνθρωπο – την ωφελιμότητα της ειρήνης – την συγχώρεση,
και κυρίως την αναγκαιότητα για αναζήτηση της Αλήθειας !!.
_Ακόμη κι αν υπάρχει αμφιβολία, εάν η
Παρθένος Μαρία κυοφόρησε με την ευλογία Του Κυρίου, τότε θα πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες
για οτιδήποτε αφορά την όποια Υπέρτατη Δύναμη έχω προαναφέρει.
_Ακόμη κι αν υπάρχει αμφιβολία, εάν όντως ο
Χριστός είχε και την Θεϊκή Υπόσταση, συγκριτικά λοιπόν με όλους τους προαναφερόμενους
θνητούς ηγέτες που θεοποιήθηκαν τελικώς, οι διαφορές είναι αυτονόητα τεράστιες
!!.
_Ακόμη κι αν υπάρχει αμφιβολία, εάν όντως τα
θαύματα Του ήταν αληθινά ή οφθαλμαπάτες, προτιμώ να πιστεύω σε αυτά που έγιναν
μπροστά σε δεκάδες δύσπιστα μάτια, παρά στους ισχυρισμούς ιδρυτών θρησκευμάτων
που ουδείς ήταν παρών για να τους επιβεβαιώσει, και ούτε βεβαίως μπορώ να δεχθώ
τις αδιανόητες θεωρίες τους ως αναπόφευκτη πραγματικότητα !!.
_Ακόμη κι αν υπάρχει αμφιβολία, εάν όντως
Αναστήθηκε ή έκλεψαν οι μαθητές Του το σώμα Του, θα πρέπει τότε να αναρωτηθούμε
γιατί δεν είχαν την ίδια αμφιβολία οι Εβραίοι, οι πρώτοι που ακολούθησαν τον
χριστιανισμό.
Και τέλος, ακόμη κι αν υπάρχει
αμφιβολία, εάν όντως υπάρχει η κόλαση και ο παράδεισος, προτιμώ να ευελπιστώ για μια θέση στον παράδεισο (όπου κι αν βρίσκεται αυτός), παρά γι το υπόλοιπο της ζωής μου να ζώ με τον τρόμο >> μήπως και ξαναγεννηθώ με μορφή
χελώνας !!!!
* * Συνεπώς, σχετικά με την Μετενσάρκωση ή την
Μετεμψύχωση, η προσωπική μου άποψη είναι:
Πολύ πιθανόν οι ψυχές να "ανακυκλώνονται" - να επιστρέφουν δηλαδή για να δώσουν ζωή σε ένα ακόμη αγέννητα σώματα (κατά την διάρκεια της κύησης), κι αν συμβαίνει αυτό, σίγουρα γίνεται για
κάποιον άγνωστο Θεάρεστο σκοπό.
Ωστόσο ας μην προβληματιζόμαστε, διότι, αφού δεν
θυμόμαστε το πρίν την γέννηση μας - δεν θα θυμόμαστε και το τώρα σε μια ενδεχομένως επόμενη ζωή. Πόσο μάλλον, να μας τρομάζει η σκέψη ότι θα επανέλθουμε
σε μορφή ζώου !!.
Το ζητούμενο συνεπώς είναι να έχουμε την συνείδηση
μας καθαρή όσο βρισκόμαστε σε αυτήν την ζωή, και να μην βασανίζουμε τα
ανυπεράσπιστα ζωάκια διότι κι αυτά έχουν ψυχή, και όχι διότι κινδυνεύουμε να επανέλθουμε ως ζώο !!.
Και όποτε αμφιβάλουμε για το
σωστό και το λάθος, η απάντηση είναι «δεν κάνουμε στους
άλλους αυτό που δεν θέλουμε να κάνουν οι άλλοι σε μας».
~ ~ Επίλογος:
Το τραγικό δεν είναι φίλοι μου να μην πιστεύουμε σε Θεό, αλλά να πιστεύουμε σε λάθος θεό με λάθος τρόπους !!.
Και η αλήθεια είναι πως απ' όποια πλευρά κι αν το εξετάσουμε, ο Χριστός είναι η μοναδική πίστη που δεν προστάζει υπακοή. Δεν επιβάλλει τον αφανισμό άλλων θρησκευμάτων. Και μάλιστα δεν νομίζω ότι ήταν επιθυμία Του να διαμελιστεί η χριστιανική πίστη σε διαφορετικά δόγματα.
Σαφώς βέβαια, οι άνθρωποι θα έχουν πάντα για κάτι να διαφωνούν, γι’ αυτό κι έγιναν όντως τραγικά και απάνθρωπα λάθη κατά την εποχή του Μεσαίωνα (της Ιεράς Εξέτασης, ας μην το ξεχνάμε κι αυτό), ωστόσο έγιναν από άτομα που είχαν μετατρέψει την εκκλησία σε εξουσία, και είχαν σχηματίσει το δικό τους δόγμα. Δεν συμπεριλαμβάνονται όλες οι χριστιανικές Εκκλησίες, και διόλου η Ορθόδοξη.
Και εδώ έχω να προσθέσω ότι, Ο Θεός μας έδωσε ελεύθερη βούληση, στην
οποία συμπεριλαμβάνεται και η επιλογή θρησκεύματος. Ωστόσο μας έδωσε και
νοημοσύνη, ώστε να εξετάζουμε τα πράγματα με γνώμονα την λογική !!
Δεν είναι “αμαρτία” ενώ μένουμε πιστοί στο
θρήσκευμα που μας αντιπροσωπεύει, αλλά και να προσθέτουμε στους κανόνες μας και
“ξένα στοιχεία”. Είναι προτιμότερο να υιοθετούμε κάποιες εκδοχές, παρά να
κλονίζουν την πίστη μας τα «πρέπει και μή πρέπει» της όποιας θρησκείας μας.
Άλλωστε δεν υπάρχει θρησκεία που με τα σημερινά δεδομένα να μας καλύπτει
απόλυτα. Και πολύ φυσικό, καθώς έχουν δημιουργηθεί αιώνες πριν.
Ωστόσο,
εξετάζοντας αναλυτικά τους πυλώνες τις κάθε μίας θρησκείας ξεχωριστά, μπορούμε να κάνουμε τις
συγκρίσεις μας.
Ο Θεός, όποια μορφή και να έχει, όπου κι αν
βρίσκεται, δεν είναι ο Τιμωρός μας σε καμία περίπτωση. Είναι πηγή απύθμενης
αγάπης, όπως το είδαμε στο πρόσωπο Του Χριστού, όσο κι αν έχει αμφισβητηθεί η
Θεϊκή Υπόσταση Του για μια μερίδα ανθρώπων.
Και κλείνοντας επιθυμώ να τονίσω πως εκτός
απ’ όσα έχουμε διαβάσει για Τον Χριστό, εκτός αυτών που διδάσκει η Εκκλησία,
και πέραν αυτών που γνωρίζουμε από διάφορες κινηματογραφικές ταινίες, υπάρχει
και μια άλλη πραγματικότητα.
Αξιόλογοι άνθρωποι με τεράστιες
γνώσεις στο αντικείμενο τους, έχουν ασχοληθεί με τα βιώματα Του Ιησού Χριστού, και ειδικά με την τελευταία εβδομάδα Των Παθών Του. Έχω δημοσιεύσει σχετικά άρθρα
μου, που πείθουν ακόμη και τον πιο άθεο !!
Α) Πρόκειται για ανάλυση των γεγονότων
μετά από μελέτες της εποχής μας, με διευκρινίσεις από διακεκριμένους Νομοθέτες
και Ποινικολόγους, που αποκαλύπτουν τεκμηριωμένες Αλήθειες !!
Οι δίκες Του Χριστού ήταν 3 συνολικά – οι
επιπλέον ανακρίσεις 4 με βάναυσες συμπεριφορές – μαστιγώθηκε δημόσια 2 φορές –
και μία ολόκληρη νύχτα Τον βασάνιζαν στα μπουντρούμια του Σανχεντρίν.
* * Επί 4 ημέρες επιδίωκαν τον θάνατο Του –
την εξόντωση Του, πριν ακόμη την Σταύρωση Του !!
Β) Άρθρο μου όπου αναλύω τις τραγικές
ώρες Του Χριστού, σύμφωνα με τεκμηριωμένα επιστημονικά πορίσματα ερευνητών και
διακεκριμένων Ιατροδικαστών των ημερών μας. Τα συμπεράσματα συγκλονίζουν. Το
μεγαλύτερο Θαύμα Του ήταν, που ενώ το σώμα Του είχε εγκαταλείψει, η ψυχή Του
παρέμεινε σε αυτό για να ολοκληρωθεί ο σκοπός Του !!
* * Επιστημονικές μελέτες βήμα – βήμα, οδηγούν
σε πόρισμα: «Ουδείς θνητός άνθρωπος θα είχε επιζήσει έως την ώρα της σταύρωσης
του» !!
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*
