Ετικέτες

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση θέματος του ιστολογίου

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: στο εξής θα δημοσιεύω και "στοχευμένες" προβλέψεις μου !!


Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ !!

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, φίλοι και φίλες μου. Πριν όλων, θέλω να σας ευχαριστήσω που με ακολουθείτε και παρακολουθείτε τα άρθρα μου, και να μας ευχηθώ καλή πρωτοχρονιά !! 
Μέσα στο 2014 απέφευγα να δημοσιεύω προβλέψεις μου, αφενός διότι ήθελα προηγουμένως να αγγίξω θέματα που "διαστρεβλώνονται" στο διαδίκτυο .. και αφετέρου διότι ήμουν πολύ προβληματισμένη, σχετικά με τον τρόπο που θα σάς τις παρουσιάζω. Επέλεξα λοιπόν την αλληγορία. 
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά πολιτικά θέματα κρατώ αποστάσεις.. όχι διότι δεν με αφορούν και δεν έχω άποψη, αλλά διότι το επιβάλει η θέση μου. Ωστόσο αφού στα "μελλούμενα" συμπεριλαμβάνονται και οι πιθανές εξελίξεις, θα χρησιμοποιήσω αλληγορικές ερμηνείες, και κρατήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας τα παρακάτω. 
     Είμαι απ’ τα άτομα που υποστηρίζουν πως πίσω από κάθε μύθο κρύβεται μια ωμή πραγματικότητα, που μέσα από αυτήν ανακαλύπτουμε σοφά διδάγματα, αλλά και μελλοντικά μηνύματα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την Ελληνική Μυθολογία, όποτε συμβαίνει "η ιστορία να επαναλαμβάνεται" !! 
Σκοπός μου δεν είναι να σάς αναλύσω σήμερα πώς συμβαίνει αυτό. Σίγουρα όμως θα συμφωνήσετε μαζί μου πως πολλές φορές, έχουμε την έντονη αίσθηση ότι «αυτό κάπου το έχω ξαναζήσει» !!.
Δεν είναι τυχαίο που όταν βιώνουμε μια μακροχρόνια ταλαιπωρία, παρομοιάζουμε την ζωή μας με Οδύσσεια !!.  
Κατά την εποχή εκείνη συνήθως, δεν ξέρουμε τί μας φταίει και πώς να το ερμηνεύσουμε. Τα βάζουμε με θεούς και δαίμονες και πιστεύουμε ότι το Σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μας, ώστε να μην φτάσουμε ποτέ στην δική μας Ιθάκη.
Βέβαια κάποια γεγονότα είναι αναπόφευκτα και σοφό είναι να μην εθελοτυφλούμε. Αλλά ωστόσο, εδώ κολλάει γάντι το σοφό αρχαίο ρητό απ' τον μύθο του Αισώπου "ο ναυαγός", «συν Αθηνά και χείρα κίνει». 
 > > > Όπως..  εάν ο Οδυσσέας δεν επαναπαυόταν στην ιδέα ότι κοντεύει να φτάσει στην Ιθάκη .. κι αν δεν έπεφτε να κοιμηθεί έχοντας εμπιστοσύνη στους συντρόφους του.. κι αν κάποιοι από αυτούς δεν παρασύρονταν απ’ την καχυποψία και την περιέργεια τους, ώστε να ανοίξουν τον Ασκό του Αιόλου .. το βέβαιο είναι ότι με την βοήθεια της Αθηνάς θα είχαν φτάσει όλοι στον προορισμό τους, και δεν θα είχε υποστεί ο Οδυσσέας όλες τις παραπέρα ταλαιπωρίες. 
Ωστόσο, το Πεπρωμένο του Οδυσσέα ήταν να επιστρέψει στην Ιθάκη, και να κερδίσει το χαμένο του έδαφος. Επομένως ο Χρησμός (ή αλλιώς η πρόβλεψη) τελικώς επαληθεύτηκε. Έως όμως να επιτευχθεί αυτό.. βαρύ το Τίμημα των επιλογών του Οδυσσέα !!.
Θέλω να ελπίζω λοιπόν, αφού "το χέρι βοηθείας" που μας έδωσε η Αθηνά μέσα στο 2014, ήταν για να μας διδάξει πως «ότι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός».. έχουμε γίνει πλέον πιο σοφοί, και έτσι οι επιλογές μας, να έχουν ως αποτέλεσμα το τέλος της Οδύσσειας μας, πριν ανοίξουμε τον ασκό του Αιόλου και φτάσουμε στην Ιθάκη μετά 10 χρόνια !!. 
Το θέμα βέβαια είναι.. να κλείσουμε τα αυτιά μας στις Σειρήνες !!
_Πολλές οι "Υποσχέσεις" που θα ακουστούν ως τις τελευταίες μέρες.. αλλά ενώ μόνο λίγες ώρες θα μάς χωρίζουν απ’ τις κάλπες.. το ερώτημα θα παραμένει το ίδιο. «Ποιός τάχα μας εγγυάται πως εάν γλυτώσουμε απ’ την Σκύλλα, θα επιβιώσουμε απ’ την Χάρυβδη ??!!?».

_Πολλές οι "Αλήθειες" που ακούσαμε απ' όλους τους φιλόδοξους υποψήφιους Κυβερνήτες της Ελλάδος, αλήθειες που ασφαλώς έχουν ως σκοπό να "ξεμπροστιάσουν" τους άλλους.. σε σημείο να αναρωτιόμαστε.. «σε τί τάχα διαφέρουν απ' τους μνηστήρες της Πηνελόπης ??!!».

_Πολλοί προσφέρονται για τον ρόλο του Σωτήρα της Ελληνικής χώρας, αλλά κανείς τους δεν θέλει να μοιραστεί "την μερίδα του λέοντος" με άλλους ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός.. καινούργια κουστούμια ενώ κάποιοι απ’ αυτούς απλά.. «είναι ο Μανωλιός που έβγαλε τα ρούχα του και τα φόρεσε αλλιώς» !!.

* * * Παρότι δεν μου αρέσει να γίνομαι προπομπός δυσάρεστων εξελίξεων.. με λύπη μου προβλέπω ότι στις 26 Ιανουαρίου δεν θα ξυπνήσουμε ανακουφισμένοι με ελαφριά την καρδία. Μάλιστα μετά απ΄ την εντατική πλύση εγκεφάλου που θα έχουμε υποστεί κατά το προεκλογικό χρονικό διάστημα.. θα έχουμε την αίσθηση σαν να ξυπνάμε από μια βαθιά νάρκωση. Και πριν προλάβουμε να συντονιστούμε με τα νέα δεδομένα.. την μια μέρα θα λέμε δόξα Τον Θεό, και την άλλη βοήθα Παναγιά μου !!.
Σε κάθε περίπτωση όμως κρατήστε την ελπίδα σας ζωντανή, ακολουθήστε την σοφή λαϊκή ρήση "κάλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτέρι" .. διότι έστω και μετά από αρκετές ταλαιπωρίες (μακάρι να βγώ ψεύτρα και να μην εξελιχθεί σε Οδύσσεια), υπογραμμίζω πως το 2015 θα είναι το έτος που θα οδηγεί προ την Δικαίωση .. και τότε ξανά-μανά, μακάρι, να το εκμεταλλευτούμε εγκαίρως !!.   
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο.. στο 2025 το Σύμπαν θα μας αποδείξει πως, «ότι διαφεύγει απ’ την ανθρώπινη δικαιοσύνη, δεν διαφεύγει απ’ την Θεία Δίκη». 
Ωστόσο αυτό δεν θα συμβεί απ’ την μία μέρα στην άλλη, αλλά σε βάθος χρόνου !!.


ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια – Μελλοντολόγος*

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

*Ύπνωση* .. με την πεποίθηση αναδρομής σε προηγούμενη ζωή !!


Απάντηση στο ερώτημα:
Μπορούμε άραγε να έχουμε μνήμες από μία ή περισσότερες τυχών προηγούμενες ζωές μας ?!... 


Αγαπημένοι μου αναγνώστες.
Είναι παγκοσμίως γνωστό στο επιστημονικό χώρο ότι, οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τις ικανότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως και άλλες μεταφυσικές ανθρώπινες ικανότητες (όπως θεωρούνταν παλιότερα), ήταν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, Πατέρες όλων των Επιστημών.
Δεν θα σας πάω όμως φίλοι μου τόσο πίσω στην ιστορία, όπου πολλά  απ’ τα “φαινόμενα” που σήμερα θεωρούνται φυσικές λειτουργίες μας, τότε χαρακτηρίζονταν «Μεταφυσικά Φαινόμενα». Αναφέρομαι σε αυτά σε αρκετά άλλα άρθρα μου.

Σήμερα περιορίζομαι στις ικανότητες του εγκεφάλου μας, ειδικά σε ότι αφορά τις λειτουργίες της μνήμης μας. Έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο (με κατανοητά λόγια), απαντώ παρακάτω και στο ερώτημα,
 «μπορούμε να έχουμε μνήμες από μια προηγούμενη ζωή ?!». 


ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ:

      Φανταστείτε τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν ένα μεγάλο υπολογιστή που δέχεται δεδομένα, τα οποία τα επεξεργάζεται συνειδητά και τα αποθηκεύει. Τα περισσότερα από αυτά πηγαίνουν στην λεγόμενη Μακρόχρονη Μνήμη, η οποία φαίνεται πως εδρεύει σε πιο “βαθιές” εγκεφαλικές περιοχές, όπως ο ιππόκαμπος, ο οποίος βρίσκεται στο εσωτερικό του εγκεφάλου. 
Ο ιππόκαμπος είναι μια πολύ σημαντική εγκεφαλική περιοχή με πολλαπλές λειτουργίες, και συνήθως έχει έναν συντονιστικό ρόλο ανάμεσα σε όλες τις περιοχές που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτόν.

Κάποια άλλα δεδομένα, κατ’ επέκταση πηγαίνουν στην Διαδικαστική Μνήμη. Πολύ σημαντική διότι εκεί αποθηκεύονται οι αυτοματοποιημένες κινήσεις μας (της καθημερινότητας – της ρουτίνας), που σχετίζονται αποκλειστικά με την ενεργοποίηση και τον συντονισμό των κινήσεων μας. Επομένως λόγω της διαφορετικής φύσης και έδρας της Διαδικαστικής Μνήμης, η αμνησία ή άλλες μνημονικές διαταραχές δεν φαίνεται πως μας επηρεάζουν ιδιαίτερα.

Έτσι, για παράδειγμα.. ένας αμνησιακός ασθενής μπορεί να διαβάσει – να γράψει - να καβαλήσει ποδήλατο – να οδηγήσει – να ξέρει ότι χρειάζεται κλειδί για να κλειδώσει μια πόρτα κ.ά.. ασχέτως εάν δεν θυμάται πώς και πού τα έμαθε όλα αυτά. Η’ όπως, ένας προχωρημένος χρήστης υπολογιστή, δεν χρειάζεται να προσέχει ποια πλήκτρα πατάει, από τη στιγμή που θα μάθει το «τυφλό σύστημα». Κατά τον ίδιο περίπου τρόπο, ο εγκέφαλος σε κλάσματα δευτερολέπτων ανασχηματίζει μια λέξη την οποία γνωρίζει.. την “βλέπει” δηλαδή εκπληκτικά πιο γρήγορα από ότι ή σκέψη !!.

Ωστόσο,,, αρκετά απ’ τα δεδομένα αποθηκεύονται ασυναίσθητα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο μυστήριο από όλα του ανθρώπινου “υπολογιστή”, μέσα στον οποίο λειτουργούν τα διάφορα επίπεδα μνήμης. Και ένα από τα επίπεδα αυτά “τροφοδοτείται” από τα ένστικτα, με αστραπιαίους ρυθμούς !!.   

Η μνήμη μας χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες (όπως προαναφέρω), αλλά και σε κάποιες υποκατηγορίες. Μια τρίτη βασική κατηγορία που προστέθηκε σχετικά πρόσφατα, είναι η «Αισθητήρια Μνήμη».

Η Αισθητήρια Μνήμη έχει να κάνει με οτιδήποτε βιώσαμε με έντονα συναισθήματα.. ακόμη και σε εποχές που δεν τις θυμόμαστε (όπως παιδική ηλικία), ακόμη κι αν έχουμε πάθει αμνησία. Αυτό οφείλεται στην Αμυγδαλή, η οποία συνδέει τις αναμνήσεις με τα διάφορα συναισθήματα. Έτσι, εάν βρεθούμε σε μια κατάσταση η οποία μας δημιουργεί έντονα συναισθήματα (θετικά ή αρνητικά), τα οποία έχουμε ξαναβιώσει στο παρελθόν, η Αμυγδαλή ανασύρει αυτή τη μνήμη και την φέρνει ξανά στο συνειδητό επίπεδο.

Επομένως, με την Αισθητηριακή Μνήμη λειτουργούμε μηχανικά (ενστικτωδώς), για να προφυλάξουμε την ζωή μας – την ψυχή μας. Όπως δηλαδή ως παράδειγμα, αντιλαμβανόμαστε μία απειλητική κίνηση από πίσω μας - αποφεύγουμε αντικείμενα που έρχονται κατά πάνω μας πριν ακόμη τα δούμε - πατάμε έγκαιρα το φρένο στο κίνδυνο κ.ά.  

Χάρη στην ικανότητα του εγκεφάλου να αποθηκεύει αισθητηριακά δεδομένα, οι στατικές εικόνες μένουν στην μνήμη μας. Η ικανότητα αυτήν που την ονομάζουμε «Φωτογραφική Μνήμη», είχε αμφισβητηθεί από πολλούς επιστημονικούς κλάδους.. έως που αποδείχθηκε με σύγχρονούς εξοπλισμούς μέσω την ύπνωσης !! 

Αμφισβητήθηκε λοιπόν, διότι, βάσει της θεωρίας ότι, η ικανότητά μας να συλλαμβάνουμε μια κίνηση, οφείλεται στο γεγονός πως αποθηκεύουμε κάθε «καρέ» της κίνησης, τόσο ώστε να μπορέσουμε να το συγκρίνουμε με το αμέσως επόμενο «καρέ». Αν για κάποιο λόγο σε αυτή την χρονική ροή γίνει ασυναίσθητα εισαγωγή τρίτου καρέ ανάμεσα στα δύο, τότε δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε την προσθήκη. Δεν συνειδητοποιούμε δηλαδή ότι κάτι άλλαξε στο οπτικό μας πεδίο.

Ο μόνος τρόπος που μας επιτρέπει να ανασύρουμε από την μνήμη (να φέρουμε στην επιφάνεια) κάποια πλάνα που «ξέφυγαν από το μάτι», είναι ο Υπνωτισμός. Με την μέθοδο αυτήν (πέραν των άλλων), μπορούμε «να παγώσουμε την εικόνα» και να εξετάσουμε τις λεπτομέρειες.
Και στο σημείο αυτό θέλω να προσθέσω πως, έρευνες που έχουν γίνει (κυρίως στις ΗΠΑ), έχουν δείξει ότι υπάρχουν αρκετές υποθέσεις όπου κάποιοι κατηγορήθηκαν εσφαλμένα βάσει αμφιλεγόμενων κατηγοριών που βασίζονταν στην μνημονική ανάκληση κάποιων μαρτύρων. ‘Όπως επίσης, σε αρκετές υποθέσεις που υπήρχαν “κενά”, και που λόγω αυτών δεν μπορούσαν να στοιχειοθετούν  κατηγορίες εναντίων των δραστών, κρίθηκε αναγκαίο να υποβληθούν σε ύπνωση σημαντικότατοι μάρτυρες.

ΥΠΝΩΣΗ:

Για την ιστορία.. η σύγχρονη εποχή της Ύπνωσης ξεκινά τον 18ο αιώνα.
Η κλινική ύπνωση, αντίθετα με όσα λέγονται, δεν έχει σκοπό να μας φέρει σε επαφή με το Υπερπέραν, ή με τα βιώματα μιας (ίσως) προηγούμενης ζωής μας. Αντιθέτως, έχει ως σκοπό να μας βοηθήσει να χειριστούμε καλύτερα το παρόν και το μέλλον μας.

Αν και είναι δύσκολο να δοθεί ένας ακριβής ορισμός για την ύπνωση, μπορούμε να πούμε ότι η κλινική ύπνωση είναι μια σειρά διαδικασιών κατά τις οποίες ο θεραπευτής καθοδηγεί τον θεραπευόμενο να βιώσει συγκεκριμένους προβληματισμούς του, που σχετίζονται με το πώς αισθάνεται, σκέφτεται ή και συμπεριφέρεται. Είναι οι λεγόμενες "Υποβολές".

Για τους ψυχοθεραπευτές,  η ύπνωση είναι μια τεχνική - ένα ακόμα εργαλείο δηλαδή που διαθέτει ο θεραπευτής,  για να βοηθήσει τον θεραπευόμενο, ειδικότερα σε χρόνιες περιπτώσεις  κατάθλιψης, διαταραχές άγχους, φοβίες, επεισόδια πανικού, μετατραυματική συνδρομή, όπως όμως και στη διακοπή επιβλαβών συνηθειών, στις διατροφικές διαταραχές, στις διαταραχές της στύσης.. σε ιατρικά και ψυχοσωματικά προβλήματα γενικότερα.

Μάλιστα συχνά ηχογραφείται η ύπνωση, ώστε εν συνεχεία οι υποβαλλόμενοι να ακούνε και μόνοι τους όσα ειπώθηκαν. Οι θεραπευόμενοι συνήθως εκπαιδεύονται και στην αυτοΰπνωση, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν τη θεραπεία στο σπίτι και να μην εξαρτώνται συνεχώς απ’ τον θεραπευτή. Έτσι εφαρμόζουν την αυτοΰπνωση, την ώρα που επανέρχεται το πρόβλημα. 

Η Ύπνωση χρησιμοποιείται επίσης στον έλεγχο του πόνου, ακόμα και του χρόνιου. Γι’ αυτό την εφαρμόζουν οδοντίατροι, χειρουργοί, αναισθησιολόγοι, για να περιορίσουν τον πόνο με λιγότερη ή και καθόλου αναισθησία, όπως επίσης, την χρησιμοποιούν και γυναικολόγοι στη διαδικασία του τοκετού (λεγόμενος ανώδυνος τοκετός), κά.

Αν και η Ύπνωση έχει ευρεία γκάμα εφαρμογής, δεν αποτελεί την λύση για όλους και για όλα. Πάντως, το βέβαιο είναι πως κανείς δεν μπορεί να υπνωτιστεί δίχως την θέλησή του !!. 

Η Ψυχή μετά τον Σωματικό Θάνατο:

Σαφώς η Ψυχή είναι αθάνατη. Πρόκειται όμως για ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο μας παραπέμπει “στα χωράφια” της Παραψυχολογίας (Ψυχοερεύνησης). Οπότε αυτό το οποίο οφείλω να συμπληρώσω για σήμερα (μετά όλα τα παραπάνω), είναι τα ακόλουθα:  

Με την ύπνωση μπορεί να γίνει αναδρομή στο παρελθόν, αλλά μόνο στις μνήμες που έχουν καταγραφεί στον εγκέφαλο (εν ζωή), με τον όποιον απ’ τους παραπάνω τρόπους περιγράφω. Μάλιστα, υπό την καθοδήγηση καλά εκπαιδευμένου ειδικού, η ύπνωση έχει αποτελέσματα και σε περιπτώσεις αμνησίας. Προτείνεται λοιπόν η αναδρομή σε στιγμές που “στιγματίστηκαν” από συναισθήματα, συμπεριφορές, και παρελθοντικές σκέψεις.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, ακόμη κι αν έχετε κάποια προσωπική εμπειρία ύπνωσης, με σκοπό την αναδρομή σε προηγούμενη ζωή.. θέλω να λάβετε σοβαρά υπόψη σας ότι ασφαλώς αυταπατάστε !!. 
Πρόκειται για τις λεγόμενες «Ψευδομνήμες», καθώς εμπλέκεται η φαντασία , η επιθυμία , με αυτό που ο καθοδηγητής (υπνωτιστής), ξέρει τί θέλει να ακούσει ο υπνωτιζόμενος  !!.

* * Πράγματι, η ψυχή είναι προικισμένη με χαρίσματα και σοφία που προφανώς ουδέποτε διδάχτηκε σε αυτήν την ζωή, και σίγουρα κουβαλάει μαζί της απωθημένα μιας προηγούμενης εποχής. Επαναλαμβάνω όμως πως αυτό ανήκει σε άλλο κεφάλαιο. Έχω αναρτήσει σχετικό άρθρο μου με τίτλο «Μετενσάρκωση – Μετεμψύχωση». 
Το σαφέστατο σημερινό συμπέρασμα είναι ότι, δεν υπάρχει ενδεχόμενο να μάθουμε την (τυχών) προηγούμενη ζωή μας μέσω Ύπνωσης. Τελεία και παύλα._



ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

*ΕΛΕΓΧΟΣ των ΣΚΕΨΕΩΝ και ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ*


Εξάσκηση του μυαλού με στόχο τις θετικές σκέψεις .. αποβολή δυσάρεστων συναισθημάτων !!


Πιθανόν να περιμένετε φίλοι μου, να σας αναλύω κάποια μέθοδο διαλογισμού. Ωστόσο η πείρα μου σε συνδυασμό με τις γνώσεις μου, μου επιτρέπουν να σας προτείνω ανεπιφύλακτα τα παρακάτω. Απλά πράγματα, σε οποιοδήποτε χώρο και ώρα του εικοσιτετράωρου.

Τις δυσάρεστες σκέψεις δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Οι βασικότεροι λόγοι είναι τα πρακτικά προβλήματα της καθημερινότητας, τα επαγγελματικά, τα οικονομικά, αλλά και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε μέσα στις στενές μας σχέσεις.

Πέραν όμως αυτών, αρκετές φορές συμβαίνει να μας χαλάει την διάθεση κάτι στα ξαφνικά, δίχως να μπορούμε να εντοπίσουμε τον συγκεκριμένο λόγο. Αυτό οφείλεται στην αρνητική ενέργεια που περιφέρεται στο περιβάλλον μας, την οποία αντιλαμβανόμαστε μόνο διαισθητικά. Επιπλέον, καθώς οι πέντε κύριες αισθήσεις μας λειτουργούν ακούσια (αυτόματα), αρκεί μια άσχημη μυρωδιά, ή ένας εκνευριστικός θόρυβος, μία στενάχωρη εικόνα κ.λ.π.. επακόλουθο είναι, απ’ την μια στιγμή στην άλλη να πέσει η ψυχολογία μας.

Οπότε, όταν νιώθετε να πέφτετε κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπου κι αν βρίσκεστε, χαλαρώστε για λίγο και κλείστε τα μάτια. Οραματιστείτε έναν καταρράχτη μέσα στην καταπράσινη φύση, που τα νερά του λαμπιρίζουν απ’ του ήλιου το φώς. Προχωρήστε προς αυτόν σαν να αιωρείστε, και αφήστε να σας λούζει, ξεπλένοντας έτσι κάθε ασύμφωνη σκέψη ή συναίσθημα.
Αρχίστε να παρατηρείτε τις σκέψεις σας. Αν δείτε ότι συγκεντρώνεστε σε αυτά που δεν θέλετε και δυσανασχετείτε, βρείτε αμέσως κάποια άλλη σκέψη που σας κάνει να νιώθετε καλύτερα, όμορφα.

Να θυμάστε πως κανείς δεν μπορεί να σας υποχρεώσει να νιώθετε είτε άσχημα, είτε όμορφα. Η επιλογή είναι δική σας. Επιλέξτε σκέψεις λοιπόν, που σας προκαλούν ικανοποίηση και χαρά.

Μην περιμένετε να αλλάξουν τα πράγματα γύρω σας για να νιώσετε καλά. Ξεκινήστε την αλλαγή από τον εαυτό σας.
Όλες οι ουσιαστικές αλλαγές πριν εκδηλωθούν στο περιβάλλον, ξεκινούν από μέσα μας.  
Νιώστε πλούσιοι - νιώστε όμορφοι – νιώστε ακαταμάχητα ερωτικοί – νιώστε γεμάτοι απ’ όσα σας χάρισε η ζωή. Νιώστε να σας πλημμυρίζει την ψυχή η ευωδιά και οι ήχοι της φύσης,
Αρκούν λίγα λεπτά της ώρας για να ταξιδέψετε νοερά, καθώς η φαντασία τρέχει με ταχύτητα φωτός !!.

Προσπαθήστε να επαναλάβετε την άσκηση αυτή σε διαφορετικούς χώρους και ώρες του εικοσιτετράωρου. Μέσα από την επανάληψη, η ποιότητα της αφθονίας γίνεται κομμάτι του εαυτού μας. Μαθαίνοντας να ελέγχετε τις σκέψεις σας, σταδιακά θα έχετε την δυνατότητα να προσθέτετε περισσότερα “σενάρια”, που σας προσφέρουν χαρά. 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η ενέργεια της ευημερίας, η οποία θα επιταχύνει τις ευνοϊκές εξελίξεις !!.

Πρόκειται για τον «Νόμο της Έλξης», ο οποίος ανταποκρίνεται στις σκέψεις μας, και όχι στην τρέχουσα πραγματικότητα. Γίνετε δηλαδή μαγνήτης της αφθονίας και της πληρότητας.
Πρόκειται για τον κανόνα του Σύμπαντος,  το οποίο, περιμένει να ανταποκριθεί πλήρως στη δόνηση που χαρακτηρίζει οτιδήποτε επιθυμούμε με πάθος.. αρκεί να παραμένουμε εστιασμένοι στις επιθυμίες μας και προσηλωμένοι στους στόχους μας, πιστεύοντας σε μας. Όλα τα πράγματα στα οποία εστιάζουμε (είτε θετικά, είτε αρνητικά), να ξέρετε πως πολλαπλασιάζονται  !!.

ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ: 

Σχετικά με τον ρόλο που παίζει η Αισθητήρια Μνήμη μας γενικότερα, για να μην επαναλαμβάνομαι, προτείνω να διαβάσετε το αναλυτικό άρθρο μου. Ανοίξτε τον σύνδεσμο:
https://mariannafordouni.blogspot.com/2021/11/blog-post.html
 

ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

*Μετενσάρκωση.. και το δόγμα της Μετεμψύχωσης*


Υπάρχει απάντηση στο ερώτημα που να αποδεικνύει εάν Προ_Υπήρξαμε ?!


Η ποικιλία των θεμάτων στα άρθρα μου αγαπημένοι μου αναγνώστες, είναι μεγάλη. Όλα όμως αφορούν την ανθρώπινη φύση μας, σε συνδυασμό πάντα με όποιες επιστημονικές εξηγήσεις διαθέτουμε έως σήμερα.
Σκοπός μου δεν είναι σας κουράσω με ογκώδη κείμενα ή να κλονίσω τις απόψεις σας.. αλλά να σχηματίσω μια σφαιρική εικόνα των πραγμάτων, η οποία θα μας επιτρέπει να καταλήγουμε σε δικά μας συμπεράσματα.

Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε αναρωτηθεί σχετικά με το τί θα απογίνει με την ψυχή μας μετά τον σωματικό μας θάνατο, ασχέτως εάν η θρησκεία στην οποία πιστεύουμε, μας δίνει κάποιες εξηγήσεις. Και μάλιστα, όλες οι θρησκείες ανα τον κόσμο, υποστηρίζουν πως «η ψυχή είναι αθάνατη».

Ωστόσο υπάρχουν και οι λεγόμενοι υλιστές (μέσα σε αυτούς μεγάλη μερίδα επιστημόνων), που είναι της άποψης πως απ’ την στιγμή που παύει να λειτουργεί ο ανθρώπινος οργανισμός.. επέρχεται το οριστικό τέλος. Εξαιρούνται βεβαίως, όσοι ασχολούνται με το άυλο αντικείμενο που λέγεται ψυχή.

Υπάρχει ως προς αυτό μια λογική, καθώς η επιστήμη κινείται στα όρια της απόδειξης του υλικού κόσμου. Έννοιες όπως Θεός – Πνεύμα – Ψυχή, υπερβαίνουν της σύλληψης από επιστημονικά όργανα, και έτσι ανήκουν στον χώρο της μεταφυσικής.

Οι δε άθεοι στηρίζουν τα επιχειρήματα τους στην “τρομoκρατία” που (όπως λένε) έχει ασκηθεί απ’ όλους τους θρησκευτικούς ηγέτες, για να συμμορφωθούν οι άνθρωποι με τους άγραφους κανόνες περί τάξης και ηθικής, και γενικότερα με την συμπεριφορά που οφείλει να έχει ο άνθρωπος απέναντι στον συνάνθρωπο του. Και επιπλέον απαριθμούν τα λάθη που έχουν γίνει από εκπροσώπους των μεγαλύτερων θρησκειών.. όπως και τους αλληλοσπαραγμούς που συνεχίζονται ακόμη και στις μέρες μας, στο όνομα του θεού (δήθεν) που υποστηρίζει η κάθε πλευρά.     

Κατά κάποιον τρόπο, δεν έχουν τελείως άδικο.. και ίσως θα μας βόλευε να υιοθετήσουμε τις παραπάνω θεωρίες, διότι τότε δεν θα μας τρόμαζε ο θάνατος, ούτε θα μας προβλημάτιζαν οι “μετά θάνατον” συνέπειες. Θα κατεβάζαμε επίσης τον διακόπτη της συνείδησης μας, και το μόνο που θα προσπαθούσαμε να αποφύγουμε, θα ήταν η τιμωρία μας από την ανθρώπινη δικαιοσύνη !!.

Ωστόσο, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο φίλοι μου να πιστεύουμε σε δύο πράγματα τελείως αντίθετα μεταξύ τους. Κάποια στιγμή θα μας προκαλέσουν ανεπανόρθωτη σύγχυση στο μυαλό, διότι (με απλά λόγια), ο διχασμός θα είναι αναπόφευκτος. Και το εξηγώ:

*Είναι γεγονός.
Όλα τα συναισθήματα είναι προϊόν της ψυχής. Ο εγκέφαλος δεν μπορεί να τα παράγει, ούτε και να τα αποθηκεύσει επιλεκτικά στα επίπεδα της μνήμης του. Εάν δεν είχαμε συναισθήματα (άρα ούτε ψυχή), τότε η μνήμη μας θα περιοριζόταν σε λιγότερες αναμνήσεις απ’ ένα χρυσόψαρο !!.   
Την εμπεριστατωμένη ανάλυση μου επί αυτού του θέματος, θα την βρείτε στο άρθρο μου.
«Μνήμες – Ψευδομνήμες και Ύπνωση» συνιστώ να διαβάσετε το σχετικό άρθρο μου, καθώς υπάρχει συνάφεια. Ανοίξτε τον παρακάτω σύνδεσμο:

*Είναι γεγονός.
Ερχόμενοι στην ζωή, ήδη διαθέτουμε ένστικτα (όπως και τα ζώα).. τα οποία δεν τα αποκτούμε όσο βρισκόμαστε στην κοιλιά της μητέρας μας, αλλά τα κουβαλάει μαζί της η ψυχή. Εάν δεν διαθέταμε πρωτογενή ένστικτα, οι κινήσεις μας θα περιορίζονταν σε εντολές, και σε ότι σταδιακά ο εγκέφαλος μας θα διδαχτεί.

*Είναι γεγονός.
Η κάθε ψυχή είναι μοναδική. Είναι αυτόνομη, δεν διασπάται, δεν αιχμαλωτίζεται. Δεν είναι ένα στοιχείο το οποίο κατά την σύλληψη ή την κύηση “αποκτάται” από το DNA των γονέων. Αυτά συμβαίνουν μόνο στα έργα επιστημονικής φαντασίας.. όπου “αναπαράγονται” άνθρωποι σε γυάλινους θαλάμους !!.

*Είναι γεγονός.
Και τέλος, είναι γεγονός πως η κάθε ψυχή χωριστά, είναι σαν ένα μόριο ενός συνόλου. Προφανώς είναι μέρος μια άυλης μάζας, με την οποία με κάποιον αδιανόητο τρόπο (για το ανθρώπινο μυαλό), παραμένει αιωνίως συνδεμένη. Επομένως αυτό μπορούμε κάλλιστα να το ερμηνεύσουμε ως, «είμαστε πνοή, απ’ την πνοή Του»!!.

Υπάρχει Θεός ?!:

Σίγουρα κάτι θα υπάρχει, καθότι τα πάντα στην φύση λειτουργούν με τους δικούς τους κανόνες. Όλοι οι ζώντες οργανισμοί “εκτελούν την αποστολή τους”, μέσα στο κύκλο της ζωής τους. Και ο άνθρωπος ανήκει μέσα στον κύκλο αυτόν. Όσο λοιπόν κι αν προσπαθεί (ως νοήμων όν), να επιβληθεί στην ροή των φυσικών φαινομένων.. το μόνο που καταφέρνει είναι να καταστρέφει τις φυσικές ιδιότητες – δυνάμεις του Πλανήτη που ζεί !!.

Δεν νομίζω πως έχει σημασία φίλοι μου, για ποιους λόγους θεωρείται πως ο δημιουργός των πάντων, Ο Θεός, είναι γένους αρσενικού. Και δεν μπορούμε να έχουμε απαντήσεις «σαν τί μοιάζει» καθώς είναι Άυλος. Υποθέτουμε πως μοιάζει με τους πάντες και τα πάντα, «Πανταχού Παρών». 
Προφανώς, γι’ αυτό και οι άνθρωποι από την εποχή των σπηλαίων του έδωσαν πολλές μορφές και διαφορετικές. Είναι μέσα στην φύση του ανθρώπου να σχηματίζει μορφές – εικόνες στο μυαλό του, για ότι δεν είναι ορατό. Είναι μέσα στις ανάγκες του !!.

 ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ:

Ανέκαθεν ο άνθρωπος ένιωθε την ανάγκη να προσεύχεται ή και να διαμαρτύρεται “ενώπιον” της Υπέρτατης Δύναμης που διαισθανόταν να τον περιβάλει. Εξ’ αυτού δημιουργήθηκαν και οι διάφορες λατρείες – θρησκείες. Να υποθέσουμε πως είναι λάθος που όλες οι θρησκείες ανά τον κόσμο υποστηρίζουν πως «η ψυχή είναι αθάνατη» ?!.. δεν το νομίζω !!. 
 
Βέβαια υπάρχουν πολλές εκδοχές μεταξύ των διαφόρων θρησκειών, σχετικά με την “μετά θάνατον  ζωή“. Η Χριστιανική πίστη διδάσκει την εκδοχή «μίας και μοναδικής ζωής επί της Γής».. κι από κεί και μετά υπάρχει μονόδρομος, «η κόλαση και ο παράδεισος». Το πώς το αντιλαμβάνεται αυτό ο καθένας, είναι τελείως υποκειμενικό.

Με την λογική όμως, ότι, «έχουν έρθει στην Γή αμέτρητα δισεκατομμύρια ψυχές ανθρώπων, και όπου κι αν υπάρχει η κόλαση ή ο παράδεισος δεν μπορεί τόση ενέργεια να "απορροφηθεί"
.. » με την ίδια λογική οι αρχαίοι μας πρόγονοι πολύ πριν την γέννηση Του Χριστού, άρχισαν να αμφισβητούν τον μύθο περί του Άδη. 

Ο ορισμός της λέξης Μετενσάρκωση:

   Στην αρχαιοελληνική φιλοσοφία, η θεωρεία της Μετενσάρκωσης ή αλλιώς της Προΰπαρξης,  ήταν γνωστή και περικλειόταν στα Ελευσίνια δόγματα και στα Ορφικά θεσπίσματα. Ο Πυθαγόρας υπήρξε θρησκευτικός ηγέτης και εισηγητής ενός νέου τρόπου ζωής. Στη θεωρία του περί μετεμψύχωσης, στήριξε όλο το περί αθανασίας και μέλλουσας ζωής σύστημά του. Ο Σωκράτης επίσης υποστήριζε την προΰπαρξη των ψυχών. Οι δε μαθητές του, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, ήταν τόσο επηρεασμένοι, ώστε συχνά στα έργα τους διατυπώνουν την θεωρία της μετενσάρκωσης. «Ακόλουθος – Μαθητής» του Πυθαγόρα, ήταν ο Βούδας (ο οποίος έζησε και αυτός γύρω στα 600 π.Χ.) ο οποίος εν συνεχεία ανέλυσε και καθιέρωσε με πειστικότητα την θεωρία της μετενσάρκωσης, της προΰπαρξης των ψυχών !!. Και συγκεκριμένα:

Για την ιστορία..

Ο Βούδας γεννήθηκε ως Σιντάρτα Γκοτάμα, πρίγκιπας της φυλής Σάκυα του Νεπάλ το 563 π.Χ. Στη ηλικία των 30 ετών εγκατέλειψε τις ανέσεις του βασιλικού οίκου, για να αναζητήσει το νόημα της οδύνης που αντίκριζε γύρω του. Προφανώς αναζήτησε το νόημα μελετώντας θεωρίες πολλών και διαφορετικών πολιτισμών, έως που η αρχαιοελληνική φιλοσοφία τον συνεπήρε. Έτσι αποσύρθηκε από τα εγκόσμια, για να ανασυγκροτήσει ανεπηρέαστος τις σκέψεις του.
Μετά από 6 χρόνια σκληρής εκπαίδευσης και πειθαρχίας, εγκατέλειψε τον ασκητισμό και κάθισε κάτω από το δέντρο Μπόντχι, σε γαλήνιο διαλογισμό. Με την πανσέληνο του Μαΐου, με την ανατολή του πρωινού άστρου, ο Σιντάρτα Γκοτάμα έγινε Βούδας (Μπούντχα) ο Πεφωτισμένος όπως έκτοτε αποκαλείται. Κατόπιν περιπλανήθηκε στις πεδιάδες της βορειοανατολικής Ασίας επί 45 περίπου χρόνια, διδάσκοντας.
Και εδώ ακριβώς γεννάται ένα ερώτημα φίλοι μου, το οποίο περιττό να σας το αναλύσω.

~ ~ Μετά ΧΡΙΣΤΟΥ:   

     Ένας από τους μεγαλύτερους χριστιανούς θεολόγους, ο Ωριγένης, σε όλα του τα έργα (που είναι περίπου 6.000), διατύπωνε το πιστεύω του στο δόγμα της Μετενσάρκωσης - Προΰπαρξης. Περίτρανο παράδειγμα (όπως υποστήριζε) ο λόγος Του Ιησού Χριστού σχετικά με την Ανάσταση.

Οπαδοί των απόψεων του Ωριγένη, ήταν μεγάλες μορφές της χριστιανικής εκκλησίας. 
Όπως ο Μέγας Αθανάσιος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ο Γρηγόριος Νύσης, ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ο Ιωάννης Χρυσόστομος, ο Μέγας Φώτιος, ο Δίδυμος, διευθυντής της Κατηχητικής Σχολής της Αλεξάνδρειας κ.ά.
Στην 5η όμως Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, με την συμμετοχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, καταδικάζεται ο Ωριγένης και η θεολογία του, καθώς και η δογματική του διατύπωση για την προΰπαρξη - μετενσάρκωση.
Συνεπώς.. έτσι έμεινε ο “μονόδρομος” >> Κόλαση ή Παράδεισος !!.

Η Μετενσάρκωση:

    Με τον όρο "μετενσάρκωση", εννοείται η ιδέα ότι η ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο, αναγεννιέται σε νέο σώμα. Δηλαδή, την στιγμή του σωματικού θανάτου, η ψυχή αποσύρει την ενέργεια της από τα ζωτικά όργανα.. παίρνοντας μαζί της τις εντυπώσεις που συσσώρευσε κατά την διάρκεια της ζωής του ατόμου. Εισέρχεται σε νέο σώμα αγέννητου μωρού, όσο αυτό διαμορφώνεται ακόμη ο εγκέφαλος του στην μήτρα της μητέρας. Μην έχοντας την δυνατότητα η ψυχή να αποθηκεύσει τις αναμνήσεις στον “παρθένο” εγκέφαλο, ξεχνάει το παρελθόν.

Ωστόσο, εάν και η ψυχή δεν μπορεί να μεταφέρει παρελθοντικές αναμνήσεις (κατά κανόνα).. κουβαλάει μαζί της τα βιώματα της, υπό την μορφή συναισθημάτων, εντυπώσεων, όπως και απωθημένων.. και αυτά, προσπαθεί να τα προσαρμόσει με την προσωπικότητα της στην νέα της ζωή. Είναι το λεγόμενο Κάρμα που κουβαλάει.

Προφανώς, είναι “φυσικός κανόνας” να εξαλείφονται οι εμπειρίες της παλιάς ζωής, διότι αλλιώς φανταστείτε, πόσο ψυχοφθόρο θα ήταν να συγκλονιζόμαστε συνεχώς απ’ τις παλιές αναμνήσεις, μην μπορώντας εξάλλου να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω.. όπως και να έρθουμε κοντά σε πρόσωπα που αγαπήσαμε σε προηγούμενη ζωή !!.   

Όσο δε αφορά την «Ανάδρομη Ύπνωση», είναι μια τεχνική αμφισβητήσιμη ως προς την αξιοπιστία της και τις δυνατότητές της. Η αναξιοπιστία της κατά τους ειδικούς (ψυχοθεραπευτές), οφείλεται στο γεγονός πως οι επιθυμίες, οι φόβοι, οι φαντασιώσεις, η υποβολή ιδεών, κ.ά. παρουσιάζονται ως (δήθεν) βιωμένα γεγονότα στο παρελθόν.. ενώ πρόκειται για «ψευδομνήμες». Και τούτο διότι, ο εγκέφαλος μας δεν δύναται να έχει αποθηκευμένες μνήμες πέραν αυτών που βιώνουμε σε αυτήν την ζωή. Το αναλύω εμπεριστατωμένα στο προαναφερόμενο άρθρο μου με τίτλο «ΜΝΗΜΕΣ – ΨΕΥΔΟΜΝΗΜΕΣ - ΥΠΝΩΣΗ».

* * το δόγμα της Μετεμψύχωσης:

      Από κάποιες θρησκείες πιστεύεται ότι όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, εκτός από την μετενσάρκωση του σε άνθρωπο, υπάρχει περίπτωση να αναγεννηθεί σαν ζώο - έντομο - φυτό ή ακόμα και ορυκτό, ανάλογα με τις πράξεις που διέπραξε στην ζωή του !!.
Εγώ προσωπικά, αυτό το χαρακτηρίζω ως «ιστορίες για Νεάντερταλ» (ας μου συγχωρεθεί η έκφραση), καθώς η κάθε κατηγορία ζωντανού οργανισμού, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά στοιχεία. Την δική της σύνθεση ενεργειών στην Αύρα της.  Ειδικά η  Αύρα της ανθρώπινης ψυχής, διαθέτει ένα μοναδικό στοιχείο, (φανταστείτε το) σαν πυροδότη της συνείδησης.

Ως παράδειγμα, για να καταλήξουμε σε μια απόφαση ή ένα συμπέρασμα, προηγούνται ειρμοί σκέψεων. Τον κάθε ειρμό τον συνοδεύουν συναισθήματα, τα οποία εναλλάσσονται. Συνήθως υπερτερούν τα συναισθήματα. Όταν όμως καταφέρνουμε να ακολουθήσουμε την σκέψη παραμερίζοντας τα συναισθήματα, αυτά τότε αντικρούονται μαζί της, κηρύσσοντας τρελό πόλεμο μέσα μας. Τότε στις περισσότερες περιπτώσεις, αναγκαζόμαστε να βρούμε τρόπους για να τα καταλαγιάσουμε, ή να επανορθώσουμε. Κρίσεις συνειδήσεων λοιπόν !!.

~ ~ Και κλείνω φίλοι μου ευχόμενη να πιστεύετε σε ό,τι κάνει την ψυχή σας να νιώθει πιο γαλήνια. Δεν είναι “αμαρτία” να μένουμε σε αυτό που μας αντιπροσωπεύει περισσότερο, προσθέτοντας “ξένα στοιχεία”. Είναι προτιμότερο αυτό, απ’ το να κλονίζουν την πίστη μας τα «πρέπει και μη πρέπει» της όποιας θρησκείας. Ο Θεός μας, όποια μορφή και να έχει, όπου κι αν βρίσκεται.. δεν είναι ο Τιμωρός μας σε καμία περίπτωση. Είναι πηγή απύθμενης αγάπης, όπως το είδαμε στο πρόσωπο Του Χριστού !!.  

Ωστόσο.. ο Θεός σίγουρα μάς δοκιμάζει μέσω της ελεύθερης βούλησης που μας έδωσε. Είμαστε υπόλογοι των πράξεων μας σε αυτήν την ζωή. Ότι κάνουμε - αυτό θα μας επιστραφεί. Πιθανόν, αυτό είναι η Κόλαση - αυτό και ο Παράδεισος !!. 

     Συνεπώς, η άποψη μου είναι, ας μην προβληματιζόμαστε «τί κάναμε σε προηγούμενες ζωές» ή «τι θα συμβεί σε μια άλλη ζωή μετά τον θάνατο μας». Εξάλλου, όπως δεν θυμόμαστε το πρίν γεννηθούμε.. δεν θα θυμόμαστε και την ζωή μας στο τώρα. Απλά, ας κρατήσουμε την συνείδηση μας καθαρή !!.  


ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

**Πεπρωμένο – Κάρμα – Μοίρα**


Οι διαφορές μεταξύ Πεπρωμένου, το ονομαζόμενο Κάρμα, και της Μοίρας:


Το Πεπρωμένο λέγεται ότι είναι «φυγείν αδύνατον», ακριβώς επειδή, είναι «άγνωστες οι βουλές Του Κυρίου».
Το Πεπρωμένο είναι όλα αυτά που δεν τα επιλέγουμε εμείς για εμάς, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε.. άρα δεν μπορούμε και να το αποφύγουμε.

Και τούτο διότι δεν επιλέγει η ψυχή μας το σώμα που θα την φιλοξενήσει. Δεν επιλέγει το φύλλο (θηλυκό ή αρσενικό, ή ακόμη και με χαρακτηριστικά κι απ΄ τα δύο φύλα), δεν επιλέγει τα κληρονομικά στοιχεία στο DNA του σώματος, δεν επιλέγει την ανθεκτικότητα του οργανισμού αυτού του σώματος, δεν επιλέγει την εξωτερική εμφάνιση αυτού του σώματος, δεν επιλέγει γονείς και οικογενειακό περιβάλλον, δεν επιλέγει εθνικότητα και θρήσκευμα.. όπως δεν επιλέγει και πολλά άλλα.

Επομένως, απ’ την στιγμή που το έμβρυο στην μήτρα της μητέρας του αποκτά ψυχή, σχηματίζεται μαζί του και το Πεπρωμένο του. Και φυσικά, σε συνδυασμό με το περιβάλλον μέσα στο οποίο το νεογέννητο θα εξελιχθεί σε ώριμο άτομο, αναπτύσσεται και το Πεπρωμένο που θα το ακολουθεί. Στην ουσία δηλαδή, ο κορμός του Πεπρωμένο μας, διαμορφώνεται πριν ακόμη γεννηθούμε.

Το Πεπρωμένο δεν είναι προβλέψιμο, και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, ψεύδεται συνειδητά. Τούτο διότι, πέραν όλων των παραπάνω, δεν ζούμε μόνοι μας επάνω στην Γή. Η αποδοχή μας απ’ το κοινωνικό σύνολο, οι σχέσεις μας με την οικογένεια μας,  οι  ανατροπές στην ζωής μας και όλες μας οι εμπειρίες γενικότερα, έχουν πάντα να κάνουν με άλλα πρόσωπα και την συμπεριφορά τους απέναντί μας, την οποία δεν την επιλέγουμε – δεν είναι πάντα υπό τον έλεγχο μας. Πόσο μάλλον τα συναισθήματα των άλλων για το πρόσωπο μας !!.

Και επιπλέον, συμβαίνει (π.χ), να γινόμαστε θύματα μιας κατάστασης – ενός ατυχήματος – μίας φυσικής καταστροφής..  διότι άθελα μας βρεθήκαμε σε λάθος τόπος, την λάθος στιγμή. Συνεπώς, εδώ είναι που σηκώνουμε τα χέρια και παραδεχόμαστε πως είναι «άγνωστες οι βουλές Του Κυρίου» !!.

ΚΑΡΜΑ:

Το Κάρμα είναι μια ξένη λέξη. Εάν θέλουμε να την ερμηνεύσουμε στην γλώσσα μας, θα πρέπει να πούμε ότι είναι ο σκοπός που δίνεται άδεια στην Ψυχή, για να έρθει στην Γή. Είναι δηλαδή «ο σκοπός μας σε αυτήν την ζωή» !!.

Σίγουρα όλα γίνονται για κάποιον λόγο, ο οποίος όμως είναι άγνωστος για το μυαλό μας. Και αυτό είναι αυτονόητο, καθώς ο εγκέφαλος μας διαμορφώνεται κατά την διάρκεια της κύησης. Όταν γεννιόμαστε είναι σαν ένας παρθένος υπολογιστής, ο οποίος κατά την διάρκεια της ζωής μας (ανάλογα με τα βιώματα μας, τις γνώσεις που αποθηκεύουμε σε αυτόν κ.λ.π.), αποκτά το δικό του «αρχείο μνήμης». Δεν θυμόμαστε δηλαδή τίποτα περισσότερο, απ’ όσα ζήσαμε – μάθαμε σε αυτήν την ζωή.

Προφανώς λοιπόν, ο Δημιουργός των Ψυχών μας και όλου του Σύμπαντος, έκρινε ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να γνωρίζει μόνο όσα αποθηκεύονται στον εγκέφαλό του κατά την διάρκεια της ζωής του. 
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά, διότι φανταστείτε πόσο αβάσταχτα επώδυνο θα ήταν να θυμόμαστε όλα όσα αγαπήσαμε και δεν υπάρχουν πια, όπως και όλα όσα μας πόνεσαν και δεν προλάβαμε να “γιατρευτούμε” από αυτά !!. 

Εάν δεχτούμε την θεωρία πως προ_υπήρξαμε, τότε πολύ πιθανόν η ψυχή να το γνωρίζει. Όπως θα γνωρίζει και τους λόγους που  «είναι γραφτό» να συναντήσει άλλες ψυχές κατά την πορεία της στην Γή.. που άλλοτε μέσα από αυτές θα διδαχτεί – άλλοτε κοντά σε αυτές θα βιώσει απογοητεύσεις κάθε μορφής – άλλοτε θα συνδεθεί συναισθηματικά μαζί τους σε σημείο εξάρτησης απ’ τις άλλες ψυχές..  έως να βιώσει την κάθε πτυχή ευχάριστων αλλά και δυσάρεστων συναισθημάτων.

Επομένως σύμφωνα με τα παραπάνω, ο καθένας από εμάς κουβαλάει τον σκοπό του δικού του Κάρματος (τον δικό του σταυρό), που είτε θα τον βιώσει μέσα απ’ την ζωή των άλλων, είτε εξ’ αιτίας κάποιων άλλων. Και έτσι συμβαίνει κατ’ επέκταση.. άλλοτε να γινόμαστε οι θύτες, και άλλοτε τα θύματα της ανθρώπινης ιστορίας.

ΜΟΙΡΑ:

Ωστόσο η πορεία μας επάνω στην Γή, δεν είναι μία ευθεία γραμμή. Σε όλα τα πράγματα υπάρχουν πάντα οι 2 όψεις. Αυτό ισχύει και για την Μοίρα μας, όπως θα δούμε απ’ όλα τα παρακάτω.

Το Σύμπαν λειτουργεί όπως ένας Αιώνιος Ζωντανός Οργανισμός. Η κάθε ψυχή, είναι σαν ένας κρίκος αυτού του οργανισμού. Άλλοτε γινόμαστε ένας δυνατός κρίκος, και άλλοτε ο αδύναμος κρίκος. Και καθώς ο αδύναμος εμποδίζει την ροή των αρμονικών εξελίξεων, τότε το Σύμπαν επεμβαίνει. Τότε είναι που λέγεται ότι «εμφανίζεται η Μοίρα μας με τα Δύο της Πρόσωπα», ή για να δώσει τέλος στα κακώς κείμενα, ή για να δώσει την ευκαιρία για μια νέα αρχή.  

Μια μερίδα ανθρώπων πιστεύει ότι την Μοίρα μας την φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι και μόνο εμείς. Σε αυτό το σημείο έρχομαι να πώ ότι δεν έχουν πέρα ως πέρα άδικο. Ωστόσο, αφού δεν επιλέγουμε πότε θα γεννηθούμε, ούτε τους χώρους και τους τρόπους που θα μεγαλώσουμε, ενηλικιωθούμε –  επίσης δεν επιλέγουμε τα πρόσωπα της οικογένειας μας και τους χαρακτήρες τους, όπως και πολλά άλλα που θεωρούνται Πεπρωμένο..  άρα.. το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πάρουμε την σωστή απόφαση, όταν μας δοθεί η ευκαιρία της επιλογής. 

Φανταστείτε την Μοίρα μας ως τον κηδεμόνα της ψυχής μας, που εγγυάται να την οδηγήσει στην ολοκλήρωση των σκοπών της (το Κάρμα της), ενώ ταυτόχρονα “στοιχηματίζει” πως θα την επιστρέψει ευτυχισμένη – ευχαριστημένη από την ζωή, όσο δύσκολη και να είναι η πορεία της επάνω στην Γή !!.

Έτσι συμβαίνει να εμφανίζεται σε στιγμές που δοκιμάζονται – εξετάζονται οι αντοχές μας, οι ικανότητες μας, όπως και τα συναισθήματα μας. Το διπλό της πρόσωπο βέβαια μας μπερδεύει διότι και τα δύο είναι όμοια. Αλλά μόνο το ένα από αυτά είναι η Πραγματικότητα, ενώ το άλλο είναι Ψευδαίσθηση. Στην ουσία δηλαδή, είναι τότε που καλούμαστε να εξετάσουμε, εάν αυτό που ζούμε ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ψυχής μας, ή λόγω λανθασμένης κρίσης του μυαλού μας, έχουμε εγκλωβιστεί σε καταστάσεις που εμποδίζουν την ολοκλήρωση των σκοπών μας σε αυτήν την ζωή. Και τότε.. δική μας είναι η επιλογή – δικό μας όμως και το τίμημα !!.

Το μυστικό είναι, την κατάλληλη στιγμή, να ανακαλύψουμε τις δυνατότητες μας ως νοήμονα όντα, και να εκμεταλλευτούμε την φυσική μας ικανότητα να λειτουργούμε ως Πομποί & Δέκτες, μέσω της Αύρας της ψυχής μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μάλιστα είμαστε συνδεδεμένοι τόσο με το Υπερπέραν, όσο και με τα υπόλοιπα γήινα όντα. Και καθώς το Σύμπαν όντως συνωμοτεί πάντα υπέρ της αρμονικής εξέλιξης μας, είναι βέβαιο ότι μας δίνονται ευκαιρίες ώστε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, όπως παράλληλα μας δίνονται και εμπνεύσεις για λύσεις, μέσω του ενστίκτου της επιβίωσης. 

Μην περιμένουμε όμως Τίποτα να μας χαριστεί εάν δεν το διεκδικήσουμε με ακλόνητα επιχειρήματα και θέληση ψυχής. Η εύνοια εξ’ Ουρανού από μόνη της,, (ξεχάστε το) πέφτει στο κενό !!.

Επομένως καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως για να δοθεί στον καθένα από εμάς η ευκαιρία να κάνει πιο ευχάριστη την διαδρομή της ζωής του (σε προσωπικό επίπεδο), σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι κανόνες. Και οι κανόνες δεν είναι άλλοι, απ’ το συμβιβαστούμε με το Πεπρωμένο μας.

Δηλαδή.. συμβιβαζόμαστε με τον λόγο που γεννηθήκαμε – όπου γεννηθήκαμε – όπως γεννηθήκαμε – από αυτούς που γεννηθήκαμε Θαυμάζουμε το μυαλό μας διότι με αυτό θα πορευτούμε για το υπόλοιπο της ζωής μας – αγαπάμε το σώμα μας που κρατάει μέσα του την ψυχή μας .. και σε καμία περίπτωση δεν βασανίζουμε τον εαυτό μας, να γίνει αυτό που θέλουν οι άλλοι από εμάς, διότι ο καθένας χωριστά..  θέλει και κάτι διαφορετικό από εμάς !!.

~ ~ Και κλείνοντας, θέλω να πιστεύω πως με απλά λόγια και βάσιμα επιχειρήματα, απάντησα σε ερωτηματικά που όλοι μας λίγο πολύ έχουμε μεσ’ στο μυαλό μας. Όσο δε αφορά την σοφία της ψυχής και την δύναμη της θέλησης της.. εάν πιστεύετε ότι «η ψυχή είναι αθάνατη, και το πιο πιθανό είναι να έχει βιώσει αμέτρητες εμπειρίες σε προηγούμενες ζωές» .. τότε τα συμπεράσματα είναι δικά σας !!. 


ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

*Η Ερωτική Απογοήτευση*


Έρωτας και Δυστυχισμένος ?! .. απλά δεν υπάρχει !!  


Τα σενάρια των ερωτικών σχέσεων είναι αναρίθμητα αγαπημένοι μου αναγνώστες.
Έρωτας παντοτινός - Έρωτας απατηλός - Έρωτας πλατωνικός - Έρωτας μυστικός – και Έρωτας που ντύνει με χρώμα την μόνιμη συντροφική σχέση. Ο Έρωτας λοιπόν σε όλο του το μεγαλείο.. που άλλοτε πονά, κι άλλοτε δίνει νέα φτερά στην αγάπη !!.
Ωστόσο, καθώς εμείς οι ίδιοι δίνουμε τίτλους στους Έρωτες που βιώνουμε, σοφό είναι να εμπεδώσουμε ότι ο Έρωτας εμφανίζεται στην ζωή μας για να της δώσει νόημα.. έστω κι αν είναι Έρωτας περαστικός.  

Στον Έρωτα απογοητευόμαστε κυρίως για τρείς λόγους:

* Ο πρώτος είναι.. 
διότι θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε αγαπηθεί ψυχή τε και σώματι.. ασχέτως εάν αυτό το συναίσθημα ανήκει σε ένα ανώτερο επίπεδο, που για να φτάσουμε σε αυτό, απαιτείται να έχουμε δαμάσει τον σαρκικό πόθο και να νιώθουμε την ολοκλήρωση μέσω ψυχικής επαφής !!.
* Ο δεύτερος είναι..
διότι εξιδανικεύουμε τα συναισθήματα του άλλου, σε βαθμό που δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι μπορεί να αλλάξουν.. όχι τουλάχιστον χωρίς να το αντιληφθούμε, ή δίχως προηγουμένως να έχουν φθαρθεί τα δικά μας !!
* Και ο τρίτος και ο βασικότερος είναι ..
διότι όταν ζούμε κάτι ανεπανάληπτο σαν να έχουμε αγγίξει το άπιαστο όνειρο.. τότε θέλουμε να πιστεύουμε πως αυτό θα κρατήσει για πάντα !!


Ωστόσο,  τα παραπάνω γεννούν νέα ερωτήματα:

~ Γιατί τάχα να μας πληγώνει όταν ο άλλος δεν το θέλει - δεν το νιώθει να είναι πλέον μαζί μας ??!!.
~ Και γιατί δεν θυμώνουμε με τον εαυτό μας, όταν εμείς επιλέγουμε να φύγουμε - να πάμε αλλού ??!!
~ Πώς είναι δυνατόν να επιβάλουμε σε κάποιον συναισθήματα, που και να τα είχε κάποτε.. δεν τα έχει πλέον ??!!
~ Δηλαδή πληγωνόμαστε μόνο όταν ο άλλος επιλέγει να είναι αλλού ??!!.. μήπως τελικά είναι καθαρά και μόνο ο πληγωμένος μας εγωϊσμός ??!!.

Η αλήθεια λοιπόν σε όλα τα παραπάνω είναι ότι.. δηλώνουμε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ στον έρωτα, όσο η απέναντι πλευρά ανταποκρίνεται σε αυτά που εμείς θέλουμε. Και δηλώνουμε ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, όταν μας εγκαταλείπουν ενώ εμείς δεν το θέλουμε – δεν είναι δική μας η επιλογή !!.

Στην ουσία προφανώς, αυτό που μας κάνει δυστυχισμένους μετά την εγκατάλειψη μας, είναι η ευτυχία του άλλου μετά από εμάς.. και μακριά από εμάς !!.
Οπότε.. πριν αρχίσουμε να κόβουμε φλέβες για πονεμένους έρωτες, επειδή δεν βρίσκουμε την ανταπόκριση που θα θέλαμε, ας αναρωτηθούμε πρώτα..
>> πόσους ανθρώπους άραγε κάναμε ΕΜΕΙΣ να πονέσουν, διότι τους απορρίψαμε ή τους εγκαταλείψαμε ??!!.

Συμβουλές μου:

Σκληρά τα λόγια μου φίλοι και φίλες μου, αλλά είμαι σε θέση να 
γνωρίζω πως κατά την εποχή που ο άνθρωπος υποφέρει λόγω αναβρασμού συναισθημάτων.. δεν υπάρχει μέθοδος “αποτοξίνωσης”, εάν δεν το θέλει ο ίδιος. Και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, δεν συνιστώ την τακτική «ο έρωτας με έρωτα γιατρεύεται», διότι υπάρχει κίνδυνος αναπλήρωσης του κενού, με υποκατάστατο. Δηλαδή, βιώνουμε τον νέο έρωτα (κατά φαντασία), στην σκιά του προηγούμενου έρωτα. 

Ας μην λέμε όμως ποτέ μεγάλα λόγια «σε εμένα δεν θα συμβεί αυτό ποτέ».. διότι κανείς μας δεν ξέρει τί του επιφυλάσσει το μέλλον. Αν δεν διψάσουμε, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την αίσθηση της δίψας, και μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε για λίγες σταγόνες νερό.

Αλλά κι αν ακόμη παραπλανηθούμε και απογοητευτούμε.. πρέπει να συμβιβαστούμε με την ιδέα πως κάθε άνθρωπος έρχεται στην ζωή μας για κάποιον σκοπό. Αρκετές φορές μάλιστα, ώστε να πάρουμε το μάθημα μας.

Ζούμε λοιπόν το σήμερα μέσα σε μία σχέση, όσο πιο έντονα και παθιασμένα μπορούμε.. δίχως όμως να θεωρούμε τα συναισθήματα του άλλου δεδομένα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο σε ότι αφορά τα ανθρώπινα συναισθήματα. Ούτε καν’ τα δικά μας !!.


ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*