*άρθρο μου με αφορμή τον εορτασμό ~ Της Αναλήψεως Του Κυρίου !!

Οι 40 ημέρες της ψυχής επί της Γής, και η γαλήνη της μετά τον σωματικό θάνατο:

Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου, το παρόν άρθρο μου ανήκει στο αρχείο μου "Θρησκεία - Ιστορία - Επιστήμη" .. ωστόσο δεν θα αναφερθώ στα ιστορικά γεγονότα σχετικά με Την Ανάληψη Του Κυρίου, καθότι άλλωστε είναι γνωστά σε όλους και όχι μόνο στους χριστιανούς.

Στην ουσία πρόκειται για ένα σύντομο αλλά περιεκτικό άρθρο μου, μέσα απ’ το οποίο ευελπιστώ να δώσω απαντήσεις, αναλύοντας την έννοια πίσω απ' τα τελευταία λόγια Του, πριν Την Ανάληψη Του.

Σκοπός μου είναι να ανακουφίσω έστω στο ελάχιστο τις χαροκαμένες καρδιές, ειδικότερα όσων βίωσαν τον χαμό ενός παιδιού τους, έχοντας μάλιστα προσωπική εμπειρία. 

~ Ο ορισμός της Υποκειμενικότητας:

    Θεωρούμε την υποκειμενικότητα μέρος της ανθρώπινης φύσης μας, και ασφαλώς δεν είναι λάθος, έως όμως του σημείου που υπερτερεί το ΕΓΩ. Η απόλυτη υποκειμενικότητα μάς κάνει να φερόμαστε εγωϊστικά έως και χειριστικά, επειδή αυτό που νιώθουμε το εξετάζουμε μόνο απ' την δική μας πλευρά. Μας ενδιαφέρει το "εμείς" πώς αισθανόμαστε και τί θέλουμε, με αποτέλεσμα να μην κατανοούμε οτιδήποτε διαφορετικό που λογικά υπάρχει κι απ' την άλλη πλευρά.   

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να αποβάλουμε παντελώς το Υποκειμενικό στοιχείο μας, καθώς είναι γεγονός πως αυτό το οποίο "εμείς" νιώθουμε είναι τελείως Προσωπικό - Ατομικό. 

Αρκετές φορές όμως αδυνατούμε να το ελέγξουμε με την λογική, και τότε .. επιρρίπτουμε ευθύνες στους πάντες και στα πάντα, εκτός από εμάς τους ίδιους επειδή έτσι αποφεύγουμε την δυσάρεστη αίσθηση της αποδοχής των λανθασμένων εκτιμήσεων μας, του λανθασμένου σκεπτικού μας, ή των αποτυχημένων επιλογών μας. 

Επομένως, το πώς νιώθει ο καθένας μας είναι φυσιολογικό να είναι "Υποκειμενικό", αρκεί όμως να αντιλαμβανόμαστε πότε γίνεται Εγωϊστικό !!.

~ Δυσβάσταχτα Συναισθήματα: 

   Κάποιες φορές συμβαίνουν στην ζωή μας γεγονότα, τα οποία μας τσακίζουν ψυχολογικά, και παρότι προσπαθούμε να μην απασχολούν την σκέψη μας συχνά πυκνά, οι πικρές μνήμες δεν ελέγχονται. Δυστυχώς δεν διαθέτουμε επιλεκτική μνήμη.  

Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν νιώθουμε πως είναι αδιανόητα άδικο αυτό που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε συναισθηματικά, ειδικά σε περιπτώσεις που φεύγει απ’ την ζωή ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, δίχως το αίτιο να είναι το αναπόφευκτο φυσιολογικό γήρας.

Και τότε οι πικρές μνήμες της απώλειας γίνονται ακόμη πιο δυσβάσταχτες .. όμως .. μήπως και σε αυτήν την περίπτωση εξετάζουμε την απουσία υποκειμενικά έως εγωϊστικά ??. 

* *  Η Ανάληψη Του Κυρίου μας στις 40 ημέρες, αφήνει να εννοηθεί πως η κάθε ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο, επί 40 ημέρες βρίσκεται στην Γή για να “αποφορτιστεί” πριν το ουράνιο ταξίδι της:

Είναι γεγονός: 

     Όταν στο σώμα παύει να λειτουργεί ο εγκέφαλος, νεκρώνονται όλες οι αισθήσεις. Και εφόσον επέλθει ο σωματικός θάνατος, όλες οι ανά τον κόσμο θρησκείες υποστηρίζουν την λεγόμενη "Μετά Θάνατον Ζωή".. που σε κάποιες περιπτώσεις ακούγεται ανατριχιαστική, έως τρομακτική.

Κανείς βέβαια δεν γνωρίζει αποδεδειγμένα τί συμβαίνει στην ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο, και προφανώς δεν μας καλύπτουν όσες θεωρίες κι αν έχουν ειπωθεί. Το βέβαιο ωστόσο είναι πως ο φορέας όλων των συναισθημάτων υπήρξε η ψυχή. Και το ερώτημα είναι >> φεύγοντας τί παίρνει μαζί της ?!. 

Ωστόσο έχουμε μία ικανοποιητική απάντηση, καθώς όπως γνωρίζουμε, ο Χριστός εμφανίστηκε στους πιστούς Του πριν την Ανάληψη Του, για να τους αποδείξει του λόγου Αυτού το αληθές σχετικά με την Αθανασία της ψυχής. Και προκειμένου να πάψουν να θρηνούν την απώλεια Του και για να γνωρίζουν, τους διαβεβαίωσε τα παρακάτω: 

Η μετά θάνατον γαλήνη: 

Το σώμα πεθαίνει αλλά η ψυχή είναι αθάνατη. Και σίγουρα υπάρχει λόγος που επί 40 μέρες συνεχίζει να πλανάται στην Γή, ως Θείο δώρο για να "αποφορτιστεί" πριν το μεγάλο της ταξίδι.

Κι αυτό σημαίνει ότι: 

_Νιώθει το κάθε συναίσθημα στις καρδιές όσων είχε συναντήσει, και διαβάζει την κάθε ανομολόγητη σκέψη τους που ήθελε να γνωρίζει. Τούτο διότι, θέλει να φύγει από κάθε απορία καλυμμένη !!.

_Αφήνει πίσω της στιγμές που δεινοπάθησε, και συμφιλιώνεται με όσους αντιπάθησε. Τούτο διότι, θέλει να φύγει ξελαφρωμένη !!.

_Ταξιδεύει σε μέρη που ονειρεύτηκε, και απολαμβάνει χαρές που δεν πρόλαβε - δεν γεύτηκε. Τούτο διότι, θέλει να φύγει ευχαριστημένη !!. 

_Και οπλίζει με κουράγιο τις καρδιές που ο θάνατος ράγισε, για να θυμούνται μόνο τα χαμόγελα που εκείνη τους χάρισε. Τούτο διότι, δεν θέλει να φύγει πικραμένη !!.

Η γαλήνη της ψυχής λοιπόν: Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, μπορούμε να υποθέσουμε ότι μετά τον σωματικό θάνατο δεν μάς πονάει τίποτα – δεν αγωνιούμε για τίποτα – δεν έχουμε πικρές μνήμες για τίποτα..  αρκεί να μας αφήσουν να νιώσουμε ψυχής γαλήνη !!. 

Συνεπώς: 

Όταν λοιπόν φίλοι μου, μια αγαπημένη μας ψυχή φεύγει για το μεγάλο της ταξίδι, δεν πρέπει να την αποχαιρετάμε αδειάζοντας επάνω της την δική μας θλίψη, δεν πρέπει να την θυμόμαστε με πόνο επειδή δεν το χωράει ο νους μας που μας έχει λείψει !!.

Η απώλεια της σίγουρα ανοίγει μεγάλο κενό μέσα μας, ωστόσο σκεφτείτε, πόσο εγωϊστικό είναι να μοιρολογούμε την σαρκική απουσία της απ' την δική μας ζωή, και να μην την αφήνουμε να αναπαυθεί !!.

Η ψυχή δεν φεύγει ανακουφισμένη εάν μέσ΄στις 40 ημέρες δεν βεβαιωθεί ότι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε και δίχως εκείνη - δεν φεύγει χαρούμενη εάν δεν την βοηθήσουμε να νιώσει αυτήν την γαλήνη !!. 

Άλλωστε, οφείλουμε να συλλογιστούμε όλους αυτούς που συνεχίζουν να υπάρχουν στην ζωή μας - όλους αυτούς που αγαπάμε και μάς νοιάζονται, και δυνατούς δίπλα τους μάς χρειάζονται !!.

Αποκαλούμε Τον Χριστό «δάσκαλο» μας !!

      Ο άνθρωπος ενώ έχει την μανία να θέλει απαντήσεις για τα πάντα, ωστόσο εστιάζει μόνο στην Θεϊκή Υπόσταση Του, και παραβλέπει την Ανθρώπινη πλευρά Του, που μέσω αυτής υπήρξε ο μεγαλύτερος Δάσκαλος όλων των εποχών !!. 

Ο Χριστός βίωσε ηθελημένα όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα στο έπακρον. Βίωσε χαρά, στοργή, αγάπη, αναγνώριση, ικανοποίηση.. αλλά βίωσε και τον χλευασμό, την πίκρα, τον πόνο, την προδοσία και την απογοήτευση, με σκοπό να μας αποδείξει πως είναι στην φύση του κάθε ανθρώπου να έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα συναισθήματα, καθότι διαθέτει Ψυχή !!.

Πράγματι, εάν καλοεξετάσουμε και φιλοσοφήσουμε την όλη πορεία Του επάνω στην Γή, θα αντιληφθούμε πως η γέννηση Του Ιησού Χριστού με ανθρώπινη μορφή, με σάρκα και οστά, είχε ως σκοπό να μας διδάξει την πανσοφία Του Δημιουργού μας. Και όχι μόνο μέσα από Τον Λόγο Του, αλλά κυρίως μέσα από την κάθε στιγμή που Εκείνος βίωσε ως ανθρώπινη οντότητα. 

       Και τέλος, λίγο πριν την Ανάληψη Του, μας δίδαξε να θυμόμαστε τις Ψυχές που έφυγαν απ’ την ζωή μας με αγάπη και όχι με θλίψη λόγω της σαρκικής απουσίας τους. Και όντως, εφόσον συνεχίζουμε να τις αγαπάμε κρατώντας μόνο τις όμορφες αναμνήσεις, θα νιώθουμε πάντα γεμάτοι απ' την αίσθηση της άϋλης παρουσίας τους !! 

Μάλιστα λόγω προσωπικής μου εμπειρίας, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως νιώθω πολύ πιο έντονα την παρουσία του παιδιού μου απ΄όσο όταν υπήρχε εν ζωή, διότι ακολουθώντας το "δίδαγμα" Του, δημιουργήθηκε μεταξύ μας στενή ψυχική επαφή. Δεν είναι γέννημα της φαντασίας μου, είναι η πραγματικότητα !!

* Οι επικρατέστερες Θρησκείες ~ και η Ψυχή μετά τον Σωματικό Θάνατο *

   

Πρόκειται για άρθρο μου με τον παραπάνω τίτλο, όπου αναλύω σφαιρικά και τελείως αντικειμενικά όλες τις επικρατέστερες θεωρίες και ιδεολογίες, σχετικά με την μεταθανάτια ζωή. Ο καθένας βέβαια έχει το δικαίωμα να πιστεύει σε ό,τι τον κάνει να νιώθει καλύτερα, ωστόσο, 

προτείνω να το διαβάσετε:

https://psychologyastrology.blogspot.com/2018/05/blog-post_8.html

ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*