*Εφιάλτες που μέσα σε μια νύχτα.. σε κάνουν να ξυπνάς άλλος άνθρωπος !!

Νυχτερινοί εφιάλτες που έρχονται ώστε μέσα σε μία νυχτιά.. να βιώσουμε τον ζωντανό εφιάλτη μιας άλλης ψυχής !!

       Αγαπημένοι μου αναγνώστες, γνωρίζω πως η γυμνή αλήθεια σε αρκετές περιπτώσεις είναι τόσο αποκρουστική, που κόβει την ανάσα. Είναι κάτι με το οποίο έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπη, κι αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που τα άρθρα μου δεν έχουν πάντα ευχάριστα θέματα. 

Δουλειά μου όμως δεν είναι να ωραιοποιώ τις καταστάσεις. Δουλειά μου είναι με απλά και κατανοητά λόγια να ξεγυμνώνω την πραγματικότητα, διότι, «μόνο όταν ρίχνουμε φώς στους εφιάλτες μας, τότε μόνο παύουν να μας στοιχειώνουν» !!. 

Κι όταν μιλάμε για «εφιάλτες», συνήθως αναφερόμαστε σε μία κατάσταση με την μεταφορική της έννοια. Ωστόσο στο παρόν άρθρο μου αναφέρομαι για ακόμη μια φορά στα κυριολεκτικά εφιαλτικά όνειρα, τα οποία βιώνουμε κατά την διάρκεια του ύπνου μας τόσο ζωντανά ως μία αληθινή κατάσταση. 

Πρόκειται για ακόμη ένα άρθρο μου, όπου περιγράφω συγκεκριμένο γεγονός. Και μάλιστα σε αυτήν την περίπτωση, βλέπουμε έναν άνθρωπο να βιώνει στον ύπνο του - να παίρνει την τραγική θέση μιας άλλης μικρής ανυπεράσπιστης ψυχής !!. 

 

Μέσω της Ψυχανάλυσης ερμηνεύονται ακόμη και τα όνειρα, και ειδικότερα οι εφιάλτες: 

     Οι εφιάλτες κατά την διάρκεια του ύπνου μας σε πολλές περιπτώσεις γίνονται μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση, έως να ανακαλύψουμε τους λόγους, καθώς συνήθως δεν γνωρίζουμε συνειδητά την αιτία που προκάλεσε τον πρώτο εφιάλτη.

Σύμφωνα με τον θεμελιωτή της Ψυχανάλυσης τον Sigmund Freud (Φρόϊντ), οι περισσότεροι εφιάλτες έρχονται να μας διδάξουν το θεώρημα, «για να μπορείς να γνωρίζεις την αίσθηση της πείνας, πρέπει να έχεις πεινάσει» !!. 

Η σύγχρονη Ψυχολογία έχει να παρουσιάσει  σαφέστατες εξηγήσεις για τους λόγους που όντως συμβαίνει, όταν το άτομο βιώνει ζωντανά έναν εφιάλτη ενώ είχε πέσει σε βαθύ ύπνο, ενδέχεται να ξυπνήσει το πρωϊ άλλος άνθρωπος !!.

Έχουν καταγραφεί αμέτρητες περιπτώσεις. Όμως μία μερίδα εξ’ αυτών παρουσιάζουν πράγματι ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι το δίδαγμα μέσω αυτών ήταν τόσο συγκλονιστικό, που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση ότι στην συνέχεια «μεταλλάχθηκε το άτομο που υπέφερε από εφιάλτες» !!.

Μάλιστα αρκετές περιπτώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί άλλοτε ως ένα διδακτικό διήγημα, κι άλλοτε ως θέμα κάποιου σεναρίου. Το παρακάτω ιστορικό, υποστηρίζεται ότι ανήκει στα αληθινά γεγονότα.  

~ Ο εφιάλτης του “αντίστροφου ρόλου” !!

* * * Κάποτε, ήταν ένας άνθρωπος, παντελώς αδιάφορος για τον ξένο πόνο και την δυστυχία που έβλεπε τριγύρω του. Ζούσε πλουσιοπάροχα και περηφανεύονταν γι΄αυτό, διότι θεωρούσε ανόητους και ανίκανους όσους δεν είχαν ούτε τα απαραίτητα για την επιβίωση τους. 

Περιφρονούσε τους ζητιάνους και τα μη καθαρόαιμα ζώα. Προτιμούσε να πετάξει ό'τι περίσσευε απ’ το τραπέζι του, παρά να ταΐσει έναν ζητιάνο ή ένα αδέσποτο ζωάκι. Ειδικά για τα αδέσποτα, ένιωθε φοβερή απέχθεια. 

Κάποιο απόγευμα που επέστρεψε στην έπαυλη του, βρήκε μέσα στον κήπο του ένα μικρό θηλυκό κουταβάκι. Προφανώς κάποιοι το είχαν εγκαταλείψει, και εκείνο τρύπωσε μέσα στον κήπο αναζητώντας νέο σπιτικό και θαλπωρή. Ο άνθρωπος όμως έβαλε το κουταβάκι μέσα σε ένα τσουβάλι, και το πήγε με το αυτοκίνητο του και το άφησε σε μια απομακρυσμένη ερημική περιοχή, όπου δεν είχα ελπίδες να επιστρέψει κοντά σε ανθρώπους. Δηλαδή, για να πεθάνει από την ασιτία.   

Τις επόμενες μέρες πήγε σε ένα βιβλιοπωλείο, όπου τυχαία άκουσε έναν συγγραφέα ενός βιβλίου να μιλάει στο μαζεμένο κοινό για το νέο του βιβλίο. Το θέμα του βιβλίου του αφορούσε την Μετεμψύχωση, όπου αναφερόταν στο ενδεχόμενο να επανερχόμαστε στην Γή μετά τον σωματικό θάνατο, αλλά με άλλη μορφή. Ακόμη και με μορφή ζώου, ώστε να βιώσουμε τον κατατρεγμό του ζώου από τον άνθρωπο !!.

Μάλιστα το σενάριο του εφιάλτη ήθελε τα βασανισμένα κατοικίδια να επιστρέφουν στην ζωή ως αφεντικά, και τα πρώην αφεντικά τους ως τα ζώα τους. 

      Ο άνθρωπος της ιστορίας μας, μετά απ’ τα λίγα που άκουσε χαρακτήρισε το βιβλίο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, και έως το βράδυ που πήγε για ύπνο είχε ξεχάσει τελείως το περιστατικό. 

Προφανώς όμως κάτι απ’ όλα τα παραπάνω φώλιασε στο υποσυνείδητο του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα.. το πρωϊ που ξύπνησε λουσμένος στον ιδρώτα, να φορέσει μια ρόμπα και πριν καν' πιεί τον καφέ του, πήρε το αυτοκίνητο του και πήγε στην ερημική περιοχή που είχε αφήσει το ανυπεράσπιστο μικρό ζωάκι. Ωστόσο παρότι το έψαχνε για ώρες δεν μπόρεσε να το βρεί.  Και προκειμένου να απαλλαχθεί από τους επαναλαμβανόμενους εφιάλτες του, απευθύνθηκε σε ψυχολόγο.  

Η αφήγηση του ίδιου τακτικού εφιάλτη είχε στο περίπου ως εξής: 

    Δεν έβλεπε (λέει) τον εαυτό του, αλλά είχε την αίσθηση ότι ήταν ένας γέρικος σκύλος με ανθρώπινο κεφάλι, και τον έλεγαν "Άνθρωπο". Οι απορίες του πολλές, αλλά δεν είχε ανθρώπινη φωνή για να ρωτήσει - μιλήσει, απλά γαύγιζε. 

Απέναντι του στεκόταν το μεγαλόσωμο αφεντικό του με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι λύκου, που όμως μιλούσε όπως ένας άνθρωπος και τον καταλάβαινε απόλυτα. Το όνομα του αφεντικού του ήταν “Κτήνος”. 

Αλλά παρότι βίωνε μια αδιανόητη κατάσταση (στον ύπνο του), ένιωθε πολύ μεγάλη αγάπη για το αφεντικό του Κτήνος, και ανακούφιση που είχε την προστασία του και την φροντίδα του.

(Ωστόσο, στα ξαφνικά, το Κτήνος γύρισε και είπε στον Άνθρωπο:) 

_Άνθρωπε.. καλά περάσαμε μαζί τόσα χρονιά .. αλλά όρκο δεν σου έδωσα να σ' έχω στην οικογένεια μου μέχρι να πεθάνεις. Εξάλλου βαρεθήκαμε να έχω την έννοια σου, να σε ταΐζω, να καθαρίζω τις βρομιές σου, να σε φροντίζω και να σε πηγαίνω βόλτα. Σήμερα θα σε πάω μια μεγάλη βόλτα με το αυτοκίνητο σε μια ήσυχη εξοχή.

(Έβλεπε να βρίσκεται στο αυτοκίνητο, που όσο αυτό απομακρύνονταν από την πόλη, τόσο η αγωνία του μεγάλωνε. Όταν σταμάτησε σε έρημη περιοχή, και πάλι το αφεντικό του τού είπε:)

_Τί έγινε ρε Άνθρωπε ?!.. γιατί κοιτάζεις γύρω σου με τρόμο και με κάνεις να νιώθω ενοχές ?!.

Δεν είναι δα και τόσο ερημικά εδώ που σε αφήνω. Νά εκεί κάτω βλέπω κάτι θάμνους.. πήγαινε εκεί να κοιμηθείς. Κι αν βρέξει κι αν χιονίσει.. όλο και κάπου θα βρείς να κουρνιάσεις !!.
Άλλωστε η πόλη δεν είναι μακριά.. ίσως σε πάρει 5 – 10 μέρες να βρείς τον δρόμο να φτάσεις ως εκεί. Εκεί αν ψάξεις, σίγουρα θα βρείς κάτι να φας.. έχει πολλούς κάδους με σκουπίδια !!.
Πιθανόν να σε συμπαθήσει κάποιος άλλος σαν και σένα Άνθρωπος και να σε κάνει παρέα.. αλλά κοίτα μην τσακωθείς μαζί του για το φαγητό, γιατί δεν θα μπορείς ούτε τις πληγές σου να γλύψεις !!.

(Ο Άνθρωπος ένιωσε να κόβετε η αναπνοή του και την καρδιά του να κοντεύει να σπάσει από την απόγνωση και την ανέλπιστη απογοήτευση. Ωστόσο το Κτήνος συνέχιζε να του λέει:)

_Θαύματα βέβαια δεν σου τάζω φουκαρά μου.. αλλά εάν καταφέρεις και δεν σε πατήσουν τα αυτοκίνητα – δεν σε κάψουν – δεν σε γδάρουν ζωντανό και δεν σε τυφλώσουν.. έ τότε.. όλο και κάποιο σωματείο αδέσποτων Ανθρώπων ίσως νοιαστεί για σένα !!.
Σταμάτα να κλαίς και να παρακαλάς.. μεγάλωσες πια και πρέπει να φροντίσεις μόνο σου τον εαυτό σου !! Εξάλλου δεν χρειάζεται να ανησυχείς, οι Άνθρωποι μαθαίνουν γρήγορα πώς να επιβιώνουν.. γι’ αυτό.. όσο το γρηγορότερο με ξεχάσεις, τόσο το καλύτερο για σένα !!.

(Το Κτήνος μπήκε στο αυτοκίνητο και άρχισε να επιταχύνει, ενώ ο Άνθρωπος σπαράζοντας στο κλάμα έτρεχε από πίσω του. Τότε, το Κτήνος έβγαλε το κεφάλι του έξω από το τζάμι του αυτοκινήτου, και οι τελευταίες λέξεις που του είπε ήταν:)

_Σταμάτα βρε ανόητε Άνθρωπε να τρέχεις από πίσω μου. Εξάλλου δεν μπορείς να με φτάσεις.. και το μόνο που θα κάνεις είναι να πληγώσεις τα πόδια σου !!. 

Άντε λοιπόν .. bye – bye don’t worry .. μην μου το κάνεις πιο δύσκολο.. δεν ευθύνομαι εγώ για το κάρμα σου !! 

* * Κάπως έτσι βίωνε ο Άνθρωπος συχνά πυκνά τον ίδιο εφιάλτη. ΤΕΛΟΣ 

~ ~ Τί εννοούμε άραγε όταν μιλάμε για κτηνώδη ένστικτα ?!.

       Είναι αυτονόητος ο λόγος που ο Θεός δημιούργησε την τροφική αλυσίδα. Είναι φυσικό τα ζώα να επιτίθονται όταν θέλουν να τραφούν, ή για να προστατευτούν. Πρόκειται λοιπόν για τα εκ’ φύσεως ένστικτα επιβίωσης, με τα οποία τα προίκισε ο Θεός. Πόσο κτηνώδεις επομένως μπορούν να χαρακτηριστούν αυτές οι συμπεριφορές τους ?!.

Τα ίδια ένστικτα επιβίωσης υπάρχουν βεβαίως και στον νοήμων άνθρωπο, με την διαφορά ότι μια μερίδα ανθρώπων κρύβουν ένα πραγματικό κτήνος μέσα τους, το οποίο τρέφεται απ’ τον σπαραγμό άλλων ψυχών. Από ψυχιατρικής πλευράς, θεωρείται δεδομένο ότι οι βασανιστές ηδονίζονται απ’ τον σπαραγμό του θύματος τους.

Επομένως, είτε πρόκειται για ζώο – είτε για άνθρωπο, δεν έχουν απολύτως κανέναν ενδοιασμό. Απλά, όπου υπάρχει ο φόβος της τιμωρίας δια του νόμου, τότε τα άτομα αυτά ξεσπούν την λύσσα τους στα ανυπεράσπιστα ζώα, και ειδικότερα στα ακίνδυνα κατοικίδια !!.

     Είναι κατανοείτο κάποιοι άνθρωποι να μην έχουν ιδιαίτερες ευαισθησίες για τα ζώα. Είναι κατανοείτο να μην θέλουν να αποκτήσουν κατοικίδια, για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν είναι όμως Ανθρώπινο να τα εγκαταλείπουμε στην μοίρα τους. 

Μάλιστα, τα κατοικίδια που έχουν εγκαταλειφθεί από τα αφεντικά τους είναι ακόμη πιο ευάλωτα, διότι έχουν μάθει να εμπιστεύονται τους ανθρώπους. 

Επομένως, όταν εγκαταλείπουμε ένα ζωάκι στους άγνωστους γι’ αυτό κινδύνους, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να έχουμε μια εικόνα πόσο τραγικός θα είναι ο θάνατος του !!.

  

Με αφορμή λοιπόν τον εφιάλτη ενός ατόμου που κάποτε τον είχε συγκλονίσει..  είναι προφανές ότι αποσκοπώ να σας μεταφέρω έστω για λίγο στην απέναντι πλευρά – στην θέση μιας άλλης ψυχής. 

Μιας οποιασδήποτε μικρούλας ψυχής, αδύναμη να ανταπεξέλθει από μόνη της και να επιβιώσει, έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσει και τα Κτηνώδη Ένστικτα κάποιων, που κακώς συμπεριλαμβάνονται στο Ανθρώπινο είδος !!. 

* Λεγόμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και μιλάμε με πικρία για την δική μας εγκατάλειψη – μιλάμε για τον δικό μας πόνο ψυχής λόγω κάποιου αποχωρισμού – μιλάμε για την δική μας θλίψη λόγω προδοσίας από κάποια πρόσωπα που αγαπήσαμε – μιλάμε για τους δικούς μας φόβους για την πορεία μας στην ζωή !!

* Μιλάμε με λύπη για όσους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ πεινάνε και ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε – μιλάμε με αγανάκτηση που βλέπουμε άστεγους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ στους δρόμους !!.

* Μιλάμε για τις δικές μας ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ανάγκες.. σαν να είμαστε τα μόνα πλάσματα επάνω στον πλανήτη Γή που πονάνε, που κρυώνουν, που πεινάνε, που διψάνε.. τα μόνα όντα που έχουν ανάγκη από αγάπη !!.

* Μιλάμε για τις ευαισθησίες της δικής μας ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ψυχής.. σαν να είμαστε το μοναδικό είδος που έχει ψυχή με συναισθήματα !!. 

Συνεπώς, όταν μιλάμε για Ψυχή, ας μην περιοριζόμαστε μόνο στην ανθρώπινη ψυχή. Και εδώ γεννιέται το ερώτημα..  «άραγε έχουν όλοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ψυχή» ??!!.

Με αγάπη πάντα ~ ΜΑΡΙΑΝΝΑ

*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*