*Χριστός Ανέστη* .. και ο κόσμος άλλαξε για πάντα !!

Αληθώς Ανέστη φίλοι μου .. κι αν η ευχή μου πιάνει, το τέλος κάθε Γολγοθά εύχομαι να σημάνει !!

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για το ΑΡΧΕΙΟ ~ ΑΓΙΑ ΠΑΘΗ:
 
Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου, δεν είναι τυχαίο που η μέτρηση του χρόνου αρχίζει με την γέννηση Του Χριστού. Και δεν είναι τυχαίο που όχι μόνο δεν απέφυγε τον μαρτυρικό θάνατο Του, αλλά τον δέχθηκε αδιαμαρτύρητα !! 

 
Με αφορμή την εβδομάδα Των Παθών Του δημοσιεύω κάποια συγκεκριμένα άρθρα μου, τα οποία μοιράζομαι μαζί σας κάθε χρόνο, αλλιώς δεν έχουν νόημα οι πολυετείς μελέτες μου με τις πολύπλευρες διασταυρώσεις, προκειμένου να τα ολοκληρώσω εμπεριστατωμένα !! 

Το βέβαιο είναι ότι δεν φορούν μόνο τον “καλό χριστιανό” που οφείλει να γνωρίζει τις αποστομωτικές λεπτομέρειες, αλλά κάθε άνθρωπο που έχει αναπάντητα ερωτηματικά και κατ’ επέκταση ερευνά "ξεχασμένες" πτυχές της ιστορίας. 

Προσωπικά, θεωρώ ότι τα βιώματα Του Χριστού και ειδικά των τελευταίων ημερών Του, δεν είναι επίκαιρα μόνο εν’ όψει της εβδομάδας Των Παθών Του. Ωστόσο, τελείως αντικειμενικά και δίχως υπερβολές, σας διαβεβαιώνω ότι τα σχετικά άρθρα μου είναι όντως συγκλονιστικά και αποκαλυπτικά, διότι εμπλουτίζονται από ιστορικά ντοκουμέντα άγνωστα για τους πολλούς, και από επιστημονικές μελέτες της νεότερης εποχής μας. Έρευνες και αναλύσεις τόσο από Νομικής πλευράς, όσο και από Ιατροδικαστικής σε σύγχρονα πανεπιστημιακά εργαστήρια.

 
* * Απ’ την προσεκτική ανάγνωση τους προκύπτει δίχως αμφιβολία ότι, «επί 4 ημέρες επιδίωκαν τον θάνατο Του πριν ακόμη φτάσουν την Σταύρωση Του, καταπατώντας όλες τις νομοθεσίες της εποχής εκείνης», όπως επίσης και ότι, «ουδείς θνητός θα είχε επιζήσει μετά απ’ όσα είχε υποστεί Εκείνος, ώστε σύμφωνα με την ανθρώπινη φύση του, να αντέξει στην συνέχεια και την διαδικασία της μαρτυρικής σταύρωσης Του» !!

Και εκτός αυτών, μετά την Ανάληψη Του, ακολούθησαν γεγονότα που χαρακτηρίζονται ως "ξεχασμένες πτυχές της ιστορίας" καθώς παραμένουν άγνωστες για τους πολλούς, σχετικά με τί απέγιναν οι ηθικοί αυτουργοί των μαρτυρίων .. όπως του Πόντιου Πιλάτου - των Καϊάφα και  Άννα, κ.ά.  !!
 
~ ~ Επομένως, όσοι δεν έχετε διαβάσει τα σχετικά άρθρα μου, θα τα βρείτε πανεύκολα βλέποντας τους τίτλους στο παρόν αρχείο μου, και κάνοντας κλικ στους συνδέσμους που συνοδεύουν τις περιγραφές:

Δείτε περισσότερα >>...  

* * Οι 4 μαρτυρικές ημέρες Του Ιησού Χριστού.. σύμφωνα με ιστορικά ντοκουμέντα και Ιατροδικαστικές αναλύσεις !!

Επιστημονικές μελέτες βήμα – βήμα, με σύγχρονες Ιατροδικαστικές αναλύσεις ..  οδηγούν σε τεκμηριωμένα πορίσματα, που πείθουν κάθε άπιστο Θωμά: 

Συμπέρασμα: 

«Ουδείς θνητός άνθρωπος θα είχε επιζήσει μετά από τις 4 τόσο φρικτά μαρτυρικές ημέρες Του .. πόσο μάλλον στην συνέχεια να υποστεί την ανθρωπίνως αφόρητη ανάβαση του Γολγοθά, επιβιώνοντας και μετά και σταύρωση Του» !!

        Αγαπημένοι μου αναγνώστες. Δεν αρκεί να λέμε ότι πιστεύουμε στον Χριστό, ότι είμαστε χριστιανοί..  δίχως να έχουμε αποστομωτικές απαντήσεις στο «γιατί». Άλλωστε, ο Χριστός δεν είπε «πίστευε και μην ερευνάς», αλλά αντιθέτως, η σωστή μετάφραση από την Αραμαϊκή γλώσσα στην Λατινική είναι, «πιστεύεις δεν πιστεύεις, ερεύνησε το» !!.

     Επομένως στα άρθρα μου σχετικά με τα βιώματα Του Χριστού, δεν έχει ουσία να επαναλαμβάνω όσα μάς είναι κοινώς γνωστά από τα εκκλησιαστικά βιβλία. Ως Ερευνήτρια και Αναλύτρια, επιβάλλεται να είμαι της άποψης ότι η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά. Και εξάλλου, εάν ο άνθρωπος δεν είχε την ανάγκη να ερευνά το "γιατί", θα ζούσαμε ακόμη στην εποχή των σπηλαίων !!

Και πέραν αυτών, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι, κατά την εποχή εκείνη ο κάθε λαός ακολουθούσε το δικό του ημερολόγιο. Το Εβραϊκό απείχε μακράν απ’ το Ρωμαϊκό, με αποτέλεσμα πριν από 2000 χρόνια να έχουν καταγραφεί τα γεγονότα με διαφορετικές ημερομηνίες. Επίσης από αρχαιοτάτων χρόνων ακόμη, υπήρχαν σε όλους τους ανεπτυγμένους λαούς ιστορικοί, οι οποίοι μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι ρεπόρτερ της εποχής τους. Ειδικά στα χρόνια Του Χριστού, ήταν πολύγλωσσοι με υψηλού επιπέδου γνώσεις. Αλίμονο αν δεν κινούσε το ενδιαφέρον τους ο βίος Του, κυρίως οι τελευταίες ημέρες Του, τις οποίες παρακολουθούσαν στενά.

Συνεπώς, πέραν όσων αναφέρονται στα ιερά βιβλία, στον μεγάλο αριθμό αρχείων που έχουν διασωθεί, συμπεριλαμβάνονται και περιγραφές ιστορικών διαφορετικών εθνικοτήτων.
 

ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ:

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μου αναλύω τις Πολυήμερες άνομες Δίκες Του Ιησού Χριστού, καθώς είναι συγκλονιστικές οι αποκαλύψεις κατόπιν των νεότερων ερευνών και της μελέτης της υπόθεσης Του από νομικής πλευράς, από διακεκριμένους νομοθέτες και ποινικολόγους της εποχής μας. 

Προτείνω να το διαβάσετε, ώστε σε συνδυασμό με το παρόν (2^ο μέρος), να οδηγηθείτε στην απάντηση για τους λόγους που << επί 4 ημέρες επιδίωκαν τον θάνατο Του – την εξόντωση Του, πριν φτάσουν ακόμη στην Σταύρωση Του >> !!

Διαβάστε περισσότερα>>...

Η Αλήθεια για τις πολυήμερες δίκες Του Ιησού Χριστού ~ ιστορικά ντοκουμέντα με Νομική ανάλυση !!

   Το στυγερότερο έγκλημα της ιστορίας διαπράχθηκε από άτομα που όφειλαν να διαφυλάξουν τα δικαιώματα των πολιτών, τηρώντας αμερόληπτα τους νόμους της εποχής εκείνης !!

Γιατί άραγε ??!!

       Αγαπημένοι μου αναγνώστες, πιθανόν μια μερίδα ανθρώπων να μην γνωρίζει ότι οι δίκες Του Χριστού ήταν 3 - 4 συνολικά σε αριθμό, ήταν όλες άνομες, και άλλες 3 ήταν οι βασανιστικές ανακρίσεις Του επίσης εκτός νομοθεσίας.. που η διάρκεια όλων αυτών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ξεπερνούν τις 4 ημέρες !!

      Πριν όλων θα πρέπει να διευκρινιστεί και να τονιστεί ότι, κατά την εποχή εκείνη ο κάθε λαός ακολουθούσε το δικό του ημερολόγιο. Το Εβραϊκό απείχε μακράν απ’ το Ρωμαϊκό. Επίσης από αρχαιοτάτων χρόνων ακόμη, υπήρχαν σε όλους τους ανεπτυγμένους λαούς ιστορικοί, οι οποίοι μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι ρεπόρτερ της εποχής τους. 

Ειδικά στα χρόνια Του Χριστού, ήταν πολύγλωσσοι με υψηλού επιπέδου γνώσεις. Αλίμονο αν δεν κινούσε το ενδιαφέρον τους ο βίος Του, κυρίως οι τελευταίες ημέρες Του, τις οποίες παρακολουθούσαν στενά. Συνεπώς, πέραν όσων αναφέρονται στα ιερά βιβλία, στον μεγάλο αριθμό αρχείων που έχουν διασωθεί, συμπεριλαμβάνονται και περιγραφές ιστορικών διαφορετικών εθνικοτήτων. 

Πρόκειται λοιπόν για την ανάλυση των γεγονότων μετά από ολοκληρωμένες μελέτες της εποχής μας, που καθορίζουν τον πραγματικό χρόνο όλων των διαδικασιών, με πρόσθετες διευκρινίσεις από διακεκριμένους Νομοθέτες και Ποινικολόγους, οι οποίες αποκαλύπτουν αναμφισβήτητες Αλήθειες.. άγνωστες για τους πολλούς !!. 

Ακολουθεί άρθρο μου όπου αναλύω την διάρκεια των ημερών που αφορούν τις τραγικές ώρες Του Χριστού, σύμφωνα με τεκμηριωμένα επιστημονικά πορίσματα, και εκθέσεις διακεκριμένων Ιατροδικαστών των σύγχρονων ημερών μας !!.

Όλα τα παραπάνω θα διαπιστώσετε ότι οδηγούν στο συμπέρασμα πως μετά την είσοδο Του στα Ιεροσόλυμα, υπήρχαν απώτεροι λόγοι που επιδίωξαν με έμμεσους τρόπους τον θάνατο Του, πριν ακόμη δημοσιοποιηθούν οι άνομες ενέργειες τους. Ο αφανισμός Του μέσω της σταύρωσης Του, ήταν το αποκορύφωμα της απελπισίας τους !!       

Συνηθίσαμε να λέμε πως "έτσι ήταν το θέλημα Του Θεού". Εάν όμως ο άνθρωπος δεν ερευνούσε το "γιατί", θα ζούσαμε ακόμη στην εποχή των σπηλαίων !! 

Ως Ερευνήτρια επιβάλλεται να είμαι της άποψης πως η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά.  

Επομένως, ακόμη και τα άρθρα μου που αφορούν τα βιώματα Του Ιησού Χριστού, δεν έχει ουσία να σας τα παρουσιάσω ως Θεολόγος, ούτε να επαναλαμβάνω όσα ήδη μάς είναι κοινώς γνωστά. Κι άλλωστε ο Χριστός δεν είπε «πίστευε δίχως να ερευνάς», αλλά αντιθέτως, είπε, «πιστεύεις δεν πιστεύεις.. ερεύνησε» !!.

* * Στο παρόν άρθρο μου εστιάζω στην Δικαιοσύνη στα χρόνια Του χριστού ~ πώς λειτούργησε ωστόσο στην περίπτωση Του ~ και πόση ήταν η διάρκεια των βασανιστηρίων έως την μαρτυρική σταύρωση Του:

Διαβάστε περισσότερα >>...

* * Έσχατες προδοσίες με ένα φιλί .. θυμίζουν Ιούδα Ισκαριώτη:

Το προφίλ του Ιούδα του Ισκαριώτη, μέσω ψυχανάλυσης:

Το φιλί του Ιούδα χαρακτηρίζεται ως πρωτοφανής πράξη εσχάτης προδοσίας στην ανθρώπινη ιστορία, που συνεπώς, δεν έμεινε αδιάφορο το προφίλ του για τον χώρο της Ψυχανάλυσης !!

Τί οδήγησε στην αισχρότερη προδοσία της ανθρώπινης ιστορίας ?! 

_ Φιλαργυρία, ή εκδικητικότητα ?! 
_ Γιατί επέλεξε να Τον προδώσει με ένα φιλί ?!
_ Και ποιοί οι λόγοι της αυτοκτονίας του ?!
 

      Αγαπημένοι μου αναγνώστες, φίλοι και φίλες μου. Οι σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας έχουν αμαυρωθεί με άπειρες κτηνωδίες και αδιανόητες προδοσίες. Ωστόσο, η προδοσία του Ιούδα δεν είναι απλά συμβολική και εξ' αυτού έχει μείνει στην ιστορία, αλλά το γεγονός ότι το έπραξε πλησιάζοντας Τον ευεργέτη και δάσκαλο του, δίνοντας Του μάλιστα κι ένα φιλί .. ενώ στην συνέχεια αυτοκτονεί.. χρήζει ανάλυσης !!  
 
Χαρακτηρίζεται ως συμπεριφορά συναισθηματικά διαταραγμένου ατόμου, που με την περίπτωση του έχουν ασχοληθεί αρκετοί κορυφαίοι επιστήμονες.. διότι θα μπορούσε απλά να οδηγήσει του διώχτες Του Χριστού στο σημείο που ευρίσκονταν στον ελαιώνα, και να τους Τον δείξει εξ’ αποστάσεως. Κι επιπλέον, ο Χριστός ήταν πλέον γνωστό πρόσωπο ειδικά μετά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα, και μάλιστα κυκλοφορούσε ελεύθερα σε δημόσιους χώρους. Επομένως, δεν ήταν απαραίτητη η μεσολάβηση του Ιούδα, εάν όντως προέκυπταν έννομοι λόγοι για να δικαστεί !!    
 
Επίσης, τόσο ο Ιωάννη όσο και ο Λουκάς περιγράφουν την συμπεριφορά του Ιούδα ως δαιμονισμένου, κάτι το οποίο παρατήρησαν κατά την στιγμή που ο Ιούδας εμφανίστηκε με την φρουρά του Σανχεντρίν (απεσταλμένοι του Εβραϊκού Δικαστηρίου) για να συλλάβουν Τον Χριστό, διότι ήταν και η μόνη εξήγηση όταν ενημερώθηκαν για την αυτοκτονία του !!

Βέβαια ακόμη και σήμερα, αρκετοί αρκούνται στην εξήγηση ότι «έτσι ήταν το σχέδιο Του Θεού».. εάν όμως ο άνθρωπος δεχόταν ως εξήγηση για τα πάντα «είναι Θέλημα Θεού», αφενός θα περνούσε απαρατήρητη η κάθε κακουργηματική συμπεριφορά, και αφετέρου δεν θα έφτανε το ανθρώπινο είδος στην σημερινή του εξέλιξη.
 
Πρόκειται λοιπόν για την ανάλυση του προφίλ του Ιούδα, αλλά και του κάθε Ιούδα στην ζωή μας κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς όλοι μας έχουμε γνωρίσει κάποτε τον δικό μας Ιούδα, και η κάθε μορφή προδοσίας εξετάζεται εξονυχιστικά από τον κλάδο της Ψυχοερεύνησης, διότι οι λόγοι διαφέρουν. Ωστόσο ο πόνος μένει ίδιος, για κάθε προδομένη ψυχή !!

~ ~ Και κλείνοντας τον πρόλογο, επαναλαμβάνω με κάθε ευκαιρία, ότι, η επιστήμη δεν αντικρούει την χριστιανική θρησκεία. Αντιθέτως, την ενισχύει στα σημεία που οι άνθρωποι τρέφουν αμφιβολίες, ή που δεν κατανοούν συμπεριφορές περασμένων αιώνων. Το παρόν άρθρο μου είναι ένα από αυτά που δημοσιεύω και σε διαφορετικές εποχές εκτός της Μεγάλης Εβδομάδας, καθότι θεωρώ πως είναι λάθος να θυμόμαστε τα βιώματα Του και τον μαρτυρικό Του θάνατο, μόνο κατά την εβδομάδα Των Παθών Του.
Αλλά ακόμη, αν δεν πιστεύουμε στην Θεϊκή Υπόσταση Του και Τον θεωρούμε απλά και μόνο Θρησκευτικό Ηγέτη,  είναι ανεκτίμητες οι διδαχές που μας άφησε στο πέρασμα Του μέσα απ' τα βιώματα Του !! 

* * Θα ακολουθήσουν επομένως άλλα 3 σχετικά άρθρα μου, των οποίων τους συνδέσμους δίνω παρακάτω. 

Το φιλί του Ιούδα, ανάλυση:

Κάτω απ' την Ματωμένη Πανσέληνο, το φιλί του Ιούδα είναι το κομβικότερο σημείο που γεννά ερωτήματα για την αισχρότερη προδοσία στην ανθρώπινη ιστορία.

         Συνηθίζουμε να αποκαλούμε Ιούδα έναν προδότη, και ειδικότερα όταν πρόκειται για άτομο το οποίο το αγαπήσαμε βαθιά, ή το εμπιστευτήκαμε απόλυτα.

Μάλιστα το φιλί του Ιούδα, με το οποίο επέλεξε να υποδείξει Τον δάσκαλο Του αντί να Τον δείξει με το δάκτυλο του (όπως θα περίμενε κανείς), κάνει την προδοσία ακόμη πιο αισχρή. Και δεν θα ήταν ψέμα να συμπληρώσω πως αρκετοί από εμάς, κατά παρόμοιο τρόπο, έχουμε προδοθεί με ένα φιλί !!

Είναι όντως τόσο αδιανόητος ο τρόπος που επέλεξε ο Ιούδας για να Τον προδώσει, που με το προφίλ του έχουν ασχοληθεί αρκετοί κορυφαίοι ψυχίατροι, ψυχαναλυτές, ερευνητές, ιστορικοί κ.ά. Αυτό άλλωστε συμβαίνει και με πολλά άλλα πρόσωπα που πέρασαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία, όμως όμως και με κάποια άλλα που αμαύρωσαν την ανθρώπινη ιστορία. Οι λόγοι πιστεύω πως θα γίνουν κατανοητοί διαβάζοντας με προσοχή το κείμενο έως το τέλος. 

 

Και παρεμπιπτόντως συμπληρώνω, δυστυχώς συμβαίνει αγαπημένοι μου αναγνώστες, οι μελέτες σχετικά με το ανθρώπινο είδος, να μας αποδεικνύουν κατ’ επανάληψη ότι ο μεγαλύτερος Εφιάλτης του ανθρώπου επάνω στον Πλανήτη Γή.. ανέκαθεν ήταν ο ίδιος ο Άνθρωπος !!.

ΑΝΑΛΥΣΗ: 

Για περισσότερες λεπτομέρειες και αναλύσεις έως την νύχτα της προδοσίας Του, διαβάστε το άρθρο μου "Κυριακή των Βαϊων".   

      Στον παρόν εστιάζω στο προφίλ του Ιούδα, ωστόσο επαναλαμβάνω ότι, ασφαλώς υπήρχε λόγος που ο Χριστός ήρθε στην Γή με όλα τα χαρακτηριστικά θνητού ανθρώπου. Δεν ήρθε μόνο για να διδάξει, αλλά και για να γνωρίσει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Γι’ αυτό άλλωστε ενώ γνώριζε ότι το τέλος Του θα ήταν τραγικό.. ωστόσο (όπως ο κάθε άνθρωπος), έτρεφε και Εκείνος μέσα Του την ελπίδα. Ελπίδα ότι η ανθρώπινη συνείδηση θα υπερισχύσει του κακού. 

Επομένως σίγουρα, ο Χριστός έως και την τελευταία στιγμή ευελπιστούσε πως με την αγάπη Του θα αλλάξει τον χαρακτήρα του Ιούδα. Μόνο έτσι εξηγείται πώς συμπεριέλαβε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη στους έμπιστους μαθητές Του, ενώ ήταν ευρύτερα γνωστό ότι ήταν φιλάργυρος και κατ’ εξακολούθηση κλέφτης.

Τα Θεία Πάθη ήταν εκούσια, δεν χωρά αμφιβολία επί αυτού. 
Η σύλληψη Του Ιησού Χριστού ήταν θέμα χρόνου, απλά οι διώκτες Του δεν ήθελαν να γίνει σε δημόσιο χώρο. Ήταν προμελετημένο το "έγκλημα" που θα ακολουθούσε, απλά ο Ιούδας διευκόλυνε τους απώτερους σκοπούς τους !! 

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως σύμφωνα με μαρτυρίες διαφόρων ραβίνων εκείνης της εποχής, οι Γαλιλαίοι προσέδιδαν μεγάλη σπουδαιότητα στην υπόληψη, ενώ οι Ιουδαίοι (Εβραίοι) έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στα χρήματα παρά στο καλό όνομα. Ωστόσο ο Χριστός όρισε έναν σεσημασμένο κλέφτη ως ταμία της ομάδας Του, όπου συγκεντρώνονταν τα χρήματα για διάφορες φιλανθρωπίες.

Να υποθέσουμε ότι ήταν ένα πείραμα ?! «βάζουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα» ?!. 
Ασφαλώς όχι. Το πιθανότερο είναι ότι θέλησε να του δώσει την ευκαιρία για να γίνει καλύτερος άνθρωπος.. επειδή πολύ απλά τον αγαπούσε !!. 

Υπάρχει βέβαια μια μερίδα στον χριστιανικό κόσμο που υποστηρίζει ότι ο Ιούδας εκπλήρωσε το Θείο Έργο. Αυτό όμως δεν έχει καμία λογική εκ’ των πραγμάτων, και ούτε βεβαίως του δίνει άλλοθι. Είναι παράλογο, είναι σαν να λέμε σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, «αφού επιλέγεις να πεθάνεις, κάνε τουλάχιστον μια ασφάλεια ζωής, έτσι  ώστε να μου μείνει και μένα κάτι.. μην πάει χαμένος ο θάνατος σου» !!.

Ο Ιούδας προφανώς δεν ένιωσε ποτέ αγάπη για Τον Χριστό, καθότι, ουδείς άνθρωπος είναι σε θέση να οδηγήσει στον θάνατο το αγαπημένο του πρόσωπο, για οποιοδήποτε χρηματικό ποσόν. Κι άλλωστε, ο Ιούδας μπορούσε κάλλιστα να υπεξαιρέσει το ποσόν των τριάκοντα αργυρίων απ΄ το ταμείο τους, και πιθανόν πολύ περισσότερα.  

Επομένως γεννάται το ερώτημα, «πρόδωσε τον Σωτήρα του, όντως για τα λεφτά» ?!.    

Η αυτοκτονία του Ιούδα, πείθει ότι ήταν ένας λόγος επειδή μετάνιωσε ??!! 

     Αναλύοντας το προφίλ του Ιούδα, σύμφωνα με τις σημερινές μας γνώσεις σχετικά με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, και έχοντας υπόψη μας και τα κριτήρια των Ευαγγελιστών, το συμπέρασμα είναι ότι ο Ιούδας έπραξε προσχεδιασμένα και δίχως κανένα δίλημμα. 

Το ερώτημα επανέρχεται όμως, «ήταν τόσο φιλάργυρος που πρόδωσε Τον Δάσκαλο του για τριάντα αργύρια» ?!.

Η απάντηση είναι ότι τα χρήματα δεν ήταν η αιτία, αλλά ήταν ένα άλλοθι που χρειαζόταν ο Ιούδας για τον ίδιο του τον εαυτό. Άλλωστε, μόνο κατ΄ αυτόν τον τρόπο διασφάλιζε την θέση του όπως εξηγώ παρακάτω:

     Είναι βέβαιο ότι ο Χριστός γνώριζε πως πλησίαζε το τέλος της πορείας Του επί της Γής με σάρκα και οστά. Προφανώς όμως δεν ένιωθε ακόμη έτοιμος γι’ αυτό. Διότι σε άλλη περίπτωση, θα γιόρταζε με τους μαθητές Του το Εβραϊκό Πάσχα (ονομαζόμενο Πέσαχ)  μέσα στο πλήθος ως συνήθως. 

Σε αντίθεση με αυτό, τους κάλεσε σε μυστικό δείπνο για να τους προετοιμάσει για το βαρυσήμαντο έργο τους μετά από Εκείνον. Μάλιστα, με πικρό παράπονο, τους δήλωσε πως γνώριζε ότι κάποιος απ’ αυτούς θα Τον προδώσει. Και αφού άρχισαν έκπληκτοι όλοι να Τον ρωτούν ποιόν απ' όλους εννοεί, είπε στον Πέτρο ότι, «πριν ο κόκορας λαλήσει τρεις, και εσύ ακόμη θα μ’ αρνηθείς» !!.  

Στο σημείο αυτό γνωρίζουμε ότι ο Ιούδας αποχώρησε από τον δείπνο, παρά την αναστάτωση που τους έφερε η δήλωση Του Κυρίου τους. Το γεγονός και μόνο αυτό, θα ήταν ύποπτο για τον καθένα μας στις μέρες μας. Πόσο μάλλον για Τον Χριστό, που ήδη γνώριζε τις σκέψεις του Ιούδα. 

Ωστόσο και οι τέσσερις Ευαγγελιστές αναφέρουν ότι η αποχώρηση του Ιούδα δεν κίνησε υποψίες, όχι σε εκείνους τουλάχιστον. 

Το πιθανότερο λοιπόν είναι, ο Ιούδας το τελευταίο διάστημα να μίσησε Τον Χριστό για αρκετούς δικούς του λόγους. Ένας εξ' αυτών ήταν διότι ενώ του είχε αλλάξει την ζωή, ένιωθε εγκατάλειψη από Εκείνον καθώς θα έφευγε απ’ την επίγεια ζωή, όπως άλλωστε τους προετοίμαζε γι' αυτό.

Επίσης συμπεραίνουμε ότι ένιωθε λυσσαλέα ζήλια, τόσο για την αγάπη Του Χριστού προς τους υπολοίπους μαθητές Του, όσο και για την αγάπη και την αφοσίωση των υπολοίπων προς Εκείνον. Ως παράδειγμα, όπως περίπου την ζήλια που νιώθουμε όταν το πρόσωπο που το θεωρούμε δεδομένο, δείχνει αδυναμία προς άλλο άτομο. Η’ και το αντίστροφο, όταν ένα τρίτο άτομο πολιορκεί το πρόσωπο που αγαπάμε.

Επιπλέον επίσης. Ο Ιούδας ένιωθε απογοητευμένος απ’ Τον Χριστό. Και τούτο διότι, στο πρόσωπο Του έβλεπε τον μεσσία (της εβραϊκής προφητείας), που θα ελευθέρωνε τον Εβραϊκό λαό από τους Ρωμαίους. Μάλιστα όπως μας λένε οι Γραφές, ο Ιούδας συχνά προκαλούσε Τον Χριστό να αποδείξει τις Θεϊκές Του δυνάμεις. 

Το ίδιο υποστηρίζουν και αρκετοί ιστορικοί της τότε εποχής, αναφέροντας ότι Τον πρόδωσε από μίσος, όταν συνειδητοποίησε ότι ο Χριστός δεν είχε στο μυαλό του να δημιουργήσει εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. 

Όλα τα παραπάνω πιθανότατα να ευσταθούν, δεν εξηγούν όμως τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να Τον προδώσει !!. 

Και συγκεκριμένα, ενώ θα μπορούσε πολύ απλά να οδηγήσει την φρουρά του Σανχεντρίν στον τόπο όπου ήταν ο Χριστός, και δείχνοντας Αυτόν εξ' αποστάσεως θα μπορούσε να αποφύγει να αποκαλυφθεί.. αντί αυτού επέλεξε να Τον πλησιάσει, να μην Του αφήσει δηλαδή καμιά αμφιβολία ότι εκείνος είναι το άτομο που Τον πρόδωσε .. και όχι μόνο, ο Ιούδας εκδήλωσε την ανακούφιση του που το τόλμησε, με ένα φιλί !! 

Συνεπώς, οι λόγοι της προδοσίας ήταν σύνθετοι:

 

Η ζήλια έγινε φθόνος, η απογοήτευση οδήγησε στην εκδίκηση .. έως που στο τέλος, ο φόβος για τις συνέπειες κυρίευσε τον Ιούδα.

    Όντως, μπορούμε να θεωρήσουμε τον φόβος ως έναν επίσης βασικό λόγο, διότι ο Ιούδας πίστευε πως η ομάδα τους θα διαλυθεί μετά όσα ανέφερε στον μυστικό δείπνο ο Χριστός, και οι επόμενοι που θα υποστούν τις συνέπειες του Μωσαϊκού Νόμου (Εβραϊκό θρησκευτικό δικαστήριο), θα ήταν τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι μαθητές Του Χριστού.. κάτι το οποίο σίγουρα δεν ήταν πρόθυμος να υποστεί.  

Σημειωτέο ακόμη ότι, κατά την εποχή εκείνη, όταν δίνονταν αργύρια ως τρόπος για να επισφραγιστεί μια συμφωνίας, ήταν σαν συμβόλαιο που δεν επιδέχονταν ακύρωση. 

Επομένως το κίνητρο του Ιούδα, προκειμένου να αποκαλύψει τον τόπο πού θα βρίσκονταν ο Χριστός κατά τις νυχτερινές ώρες, δεν ήταν τα αργύρια. Ήταν η διασφάλιση του Ιούδα ως συμφωνία για να μην κινδυνέψει να διωχθεί στην συνέχεια.

Και μάλιστα θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι, οι Αρχιερείς του Σανχεντρίν είχαν αναστατωθεί με την είσοδο Του στα Ιεροσόλυμα.. αλλά κανείς δεν πλησίασε τον Ιούδα για να διαπραγματευτεί μαζί του. Αντιθέτως, ο ίδιος ζήτησε ακρόαση από τους Άννα και Καϊάφα.. δίχως να μας είναι γνωστό τί ακριβώς ειπώθηκε και συμφωνήθηκε στην πραγματικότητα. 

Και στο σημείο αυτό, όλα τα παραπάνω, γεννούν το ερώτημα, «για ποιόν λόγο τάχα οι διώκτες Του Χριστού χρειάζονταν κάποιον για να τους Τον δείξει, αφού ήταν πλέον γνωστό και πολυσυζητημένο πρόσωπο ?!».

Συνεπώς. Η συμφωνία ήταν να συλλάβουν Τον Χριστό "αθέατα" και να Τον "εξοντώσουν" με συνοπτικές διαδικασίες. Εάν όντως υπήρχαν βάσιμες κατηγορίες ή μαρτυρίες εις βάρος Του Χριστού, θα μπορούσαν να Τον συλλάβουν μέρα μεσημέρι ανά πάσα στιγμή μέσα στο πλήθος. Δεν χρειάζονταν πληροφορίες για το πού θα βρίσκεται, πόσο μάλλον μέσ' στα μαύρα μεσάνυχτα !!. 

Εξηγήσεις όμως ως προς τα παραπάνω θα βρείτε στο αναλυτικό άρθρο μου "Οι πολυήμερες δίκες Του Χριστού" το οποίο θα ακολουθήσει.

Επανέρχομαι στον Ιούδα:  

     Ωστόσο, ο Ιούδας επιστρέφοντας λίγο αργότερα τα αργύρια, προφανώς ως εκείνη την στιγμή είχε επίγνωση της πράξης του, παρότι δεν ωφελούσε πλέον σε τίποτα η ενέργεια του αυτή. Καθώς όμως, όλα τα συναισθήματα μας είναι προϊόν της ψυχής, η επιστροφή των αργυρίων μαρτυρά πλήρη απόγνωση. 

Η αυτοκτονία του με απαγχονισμό μαρτυρά αβάσταχτο πόνο ψυχής, σε σημείο που η ψυχή θέλει να εγκαταλείψει το σώμα που την φιλοξενεί όσο το συντομότερο. Και τότε, το μόνο διέξοδο είναι ο θάνατος. 

Γνωστή η έκφραση «τρελαίνομαι από πόνο ψυχής» !!. 

Λαμβάνουμε επίσης υπόψη μας ότι Ιωάννης θεωρεί πως ο διάβολος επηρέασε τον Ιούδα, το ίδιο όμως και ο Λουκάς. Συμπεριφέρονταν (μας λένε) στην συνέχεια σαν δαιμονισμένος. Άρα περιγράφουν ένα άτομο με ξαφνική ασταθή συμπεριφορά, παρανοϊκή προφανώς, που κατά την εποχή εκείνη οι νοητικά ή ψυχικά διαταραγμένοι χαρακτηρίζονταν ως δαιμονισμένοι. 

Επομένως, η συμπεριφορά του αυτή (ως δαιμονισμένου), εξηγείται ως αιφνίδια επαφή του ατόμου με την αφόρητη συνείδηση του !!.  
Σε αυτές τις περιπτώσεις, το άτομο που θέλει να δώσει τέλος στην ζωή του, επιλέγει τον συντομότερο τρόπο. Στις μέρες μας, στρέφει ένα όπλο στον κρόταφο του ως παράδειγμα. Για την εποχή εκείνη, ο συντομότερος και ο λιγότερο οδυνηρός τρόπος, ήταν ο απαγχονισμός. 

Το πόρισμα κλίνει προς το συμπέρασμα ότι η φόρτιση των ανάμεικτων συναισθημάτων του Ιούδα είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της, προκαλώντας έτσι στο μυαλό του πλήρη σύγχυση. Κοινώς, αποτρελάθηκε !!. 

* * Συνεπώς, ο Ιούδας δεν αυτοκτόνησε διότι είχε μετανιώσει. Ο Ιούδας ήξερε πως μπορούσε να ζητήσει συγχώρεση απ’ Τον Χριστό, ο οποίος σίγουρα θα τον συγχωρούσε. Η εξήγηση είναι πως η ένταση της σύγχυσης, την οποία προκαλεί η συνείδηση, είναι τόσο αφόρητη που μπορεί να οδηγήσει κυριολεκτικά στην τρέλα !!.

* * * Ενδεχομένως φίλοι και φίλες μου να αναρωτιέστε, σε τί τάχα μάς ωφελεί σήμερα να εξετάζουμε την ψυχοσύνθεση του Ιούδα. Εξάλλου θα μου πείτε, "το αποτέλεσμα μετράει". Σωστά .. αλλά επειδή η προδοσία έχει πολλές εξηγήσεις, η λεπτομέρεια είναι αυτή που κάνει την διαφορά !!.

~ ~ Και κλείνω με ένα απόσπασμα από ένα άλλο άρθρο μου: 

* * Εάν φιλοσοφήσουμε την όλη πορεία Του επάνω στην Γή, θα αντιληφθούμε πως ο καθένας από εμάς, είτε λίγο - είτε πολύ, υπάρχει λόγος που καλείται να κουβαλήσει τον δικό του σταυρό στην πλάτη του. Υπάρχει λόγος που έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα συναισθήματα.

Ο ερχομός Του λοιπόν στην Γή είχε ως σκοπό να μας διδάξει πολλά. Και όχι μόνο μέσα από Τον λόγο Του, αλλά και μέσα από την κάθε στιγμή που βίωσε δίπλα στο ανθρώπινο είδος. Βίωσε όλα τα ακραία συναισθήματα, και όλες τις ακραίες συμπεριφορές. Βίωσε αγάπη, στοργή, χαρά, ικανοποίηση, αναγνώριση - αλλά και πίκρα, προδοσία, χλευασμό, απογοήτευση, φριχτούς πόνους !!. 

* * Στο αρχείο μου "Άγια Πάθη" συμπεριλαμβάνονται επίσης τα παρακάτω άρθρα μου: 

~  Η ερμηνεία του Φαινομένου της πρώτης Πανσελήνου μετά την Εαρινή Ισημερία ~ άρθρο μου βασιζόμενο επίσης σε ιστορικά ντοκουμέντα και επιστημονικές μελέτες:

https://psychologyastrology.blogspot.com/2018/03/blog-post_46.html

~ Κυριακή Των Βαΐων ~ Ιστορική αναδρομή: 
 Μετά το «Ὠσαννὰ» ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα .. συγκλονιστικές πτυχές της ιστορίας, άγνωστες για τους πολλούς: 

https://psychologyastrology.blogspot.com/2018/04/blog-post_11.html

~ Οι τραγικές ώρες Του Χριστού.. ανάλυση σύμφωνα με Ιατροδικαστικά πορίσματα:

Επιστημονικές μελέτες αναλυτικά, οδηγούν σε τεκμηριωμένες Αλήθειες.. άγνωστες για τους πολλούς. Επιδίωξαν τον θάνατο Του – την εξόντωση Του, πριν ακόμη την Σταύρωση Του !!.

https://psychologyastrology.blogspot.com/2019/04/blog-post_23.html

~ Πόσες ήταν συνολικά οι Δίκες Του Ιησού Χριστού, και πόσες ημέρες διήρκεσαν ?!... ντοκουμέντα με Νομική ανάλυση:

Το στυγερότερο έγκλημα της ιστορίας διαπράχθηκε από άτομα που όφειλαν να διαφυλάξουν τους νόμους. Ωστόσο, δεν έμειναν ατιμώρητοι !!.

https://psychologyastrology.blogspot.com/2019/04/blog-post_23.html

*Η Θεία Δίκη μετά το ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ*

Γνωρίζουμε τί απέγιναν οι ηθικοί αυτουργοί του μαρτυρικού θανάτου Του ?!

https://psychologyastrology.blogspot.gr/2017/05/blog-post_24.html

Και κατόπιν αυτών, ακολουθεί άρθρο μου σχετικά με το Ουράνιο Φαινόμενο που ονομάζουμε εμφάνιση "Αγίου Πνεύματος": 

https://mariannafordouni.blogspot.com/2022/06/blog-post_11.html

ΜΑΡΙΑΝΝΑ

*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*

* *Η Κυριακή Των Βαΐων και το Εβραϊκό Πάσχα ~ μέσω Ιστορικής αναδρομής:

Τί ειρωνεία !!

Μετά το «Ωσαννά» ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα και το «Άρον άρον, σταύρωσον αυτόν» !! 

Συγκλονιστικές πτυχές της ιστορίας.. που δυστυχώς είναι άγνωστες για τους πολλούς:  

 
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου. Οφείλω να διευκρινίσω ότι:
Καθώς το αντικείμενο μου σχετίζεται με οτιδήποτε αφορά την ανθρώπινη ύπαρξη (υλική και άϋλη), λογικό είναι να με αφορούν οι σχέσεις μας με τα στοιχεία της φύσης και γενικότερα με το σύμπαν, όπως και οι εξελίξεις του είδους μας έως την σύγχρονη εποχή μας, μέσα απ’ τα τεράστια κεφάλαια της ιστορίας μας.  
 
Επιλογή μου είναι κάθε χρόνο την ίδια εποχή, να δημοσιεύω άρθρα μου τα οποία προέρχονται από το αρχείο μου «Εβδομάδα Των Παθών Του μέσω σύγχρονης ανάλυσης», τα οποία κατανοώ τους λόγους που για μια μερίδα ανθρώπων περνούν απαρατήρητα. 
 
Πιθανόν διότι ελάχιστοι προβαίνουν στην αναζήτηση νεότερων στοιχείων, θεωρώντας πως είναι υπεραρκετά όσα γνωρίζουν απ' τα εκκλησιαστικά βιβλία. Και κάποιοι άλλοι θεωρώντας κουραστική την ανάλυση δεν ασχολούνται με την ιστορική λεπτομέρεια των γεγονότων, η οποία ωστόσο κάνει την διαφορά, και αρκούνται στο γεγονός ότι πρόκειται για μια πολυήμερη ευχάριστη γιορτή. 
 
Ωστόσο, τα προαναφερόμενα άρθρα μου δεν έχουν θεολογικό χαρακτήρα. Δεν εισχωρώ "στα χωράφια" καμιάς εκκλησίας, και δεν κάνω διακρίσεις σε ό,τι αφορά θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αλλά ακόμη κι αν δεν πιστεύουμε στην Θεϊκή Υπόσταση Του Χριστού και Τον θεωρούμε απλά έναν Θρησκευτικό Ηγέτη, ακόμη κι έτσι.. είναι ανεκτίμητες οι διδαχές που μας άφησε στο πέρασμα Του μέσα απ' τα βιώματα Του !! 
 
Τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα δεν είναι αποκλειστικότητα καμιάς χριστιανικής εκκλησίας, και δεν είναι αξιοπερίεργο που αιώνες μετά βλέπουμε να παρουσιάζονται με πολλά κενά. Καθώς όμως η ύπαρξη Του Χριστού είναι ένα απροσπέραστο κεφάλαιο της ανθρώπινης ιστορίας, αναμενόμενο ήταν να ασχοληθούν εκ’ των υστέρων πολλοί εξειδικευμένοι ερευνητές, διακεκριμένοι νομοθέτες και κορυφαίοι επιστήμονες.
 
Τα σχετικά άρθρα μου συνεπώς έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθότι τα πορίσματα προέρχονται από αξιόπιστες πηγές, τις οποίες μπορεί να τις αναζητήσει ο καθένας στο διαδίκτυο.
Και συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε διευκρινίσεις από αναγνωρισμένες Ιστορικές μελέτες – αναλύσεις από διακεκριμένους Νομοθέτες και Ποινικολόγους – Ιατροδικαστικά πορίσματα και επιστημονικές μελέτες της σημερινής εποχής .. που επισφραγίζουν αδιαπραγμάτευτες αλήθειες, τις οποίες οφείλει να γνωρίζει όχι μόνο ο κάθε χριστιανός, αλλά και κάθε άλλος που συνδέει το όνομα Του με τις Εβραϊκές γραφές !!.
 
      Στο παρόν άρθρο μου βλέπουμε πως πρόκειται για μία σειρά πραγμάτων - γεγονότων που είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, και τα οποία εάν δεν τα εξετάσουμε με την σωστή χρονική τους σειρά, δεν μπορούμε να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη. Κατ' αυτόν τον τρόπο, καταλήγω στο κομβικό σημείο της εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου ενώ τον υποδέχθηκε το πλήθος των πιστών Του με Βάϊα.. την ίδια νύχτα βίωσε την προδοσία Του !!

* * Και κλείνοντας τον πρόλογο μου, επειδή έχοντας εσφαλμένες εντυπώσεις εμμένουμε και σε λανθασμένες απόψεις, συνιστώ να διαβάζετε τα κείμενα μου έως το τέλος πριν βγάλετε συμπεράσματα. Άλλωστε αυτό το οποίο παρουσιάζω δημοσίως, φροντίζω πάντα να το τεκμηριώνω.
  
 
* * Η ανάλυση ενδεχομένως γίνεται κουραστική, ωστόσο η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά .. οπότε ας πάρουμε τα γεγονότα απ’ την αρχή:
 

       Αγαπημένοι μου αναγνώστες. Το λυπηρό για μένα είναι πως κατά καιρούς έρχομαι αντιμέτωπη με άτομα που τοποθετούν τοίχους μεταξύ της θρησκείας και της επιστήμης – μεταξύ της ύλης και του πνεύματος – μεταξύ των αρχαιότερων χρόνων και της σύγχρονης εποχής .. και το θεωρώ λυπηρό, διότι κατ' αυτήν την λογική, τείνουμε προς την ημιμάθεια η οποία είναι χειρότερη από την αμάθεια, όπως έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι. 

     Είναι γνωστό πλέον ότι, από την αρχαιότητα έως και μ.Χ. εποχές, υπήρξαν αρκετοί φιλόσοφοι και λόγιοι που κατέγραφαν ιστορικά γεγονότα και βιογραφίες. Άπειρα τα έργα τους (χειρόγραφα, πάπυροι και βιβλία), όπως επίσης και κείμενα του Αισχύλου, του Σοφοκλή κ.ά., απ’ τα οποία στο σύνολο τους απειροελάχιστα διασώθηκαν μετά την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ή καλύτερα «το σκόπιμο παρανάλωμα της».
Ωστόσο επάνω στα ελάχιστα εναπομείναντα στοιχεία, στηρίχθηκαν νεότερες έρευνες και μελέτες σε μετέπειτα χρόνους, και βεβαίως δεν πέρασαν απαρατήρητες και οι αναφορές στα βιώματα Του Ιησού Χριστού.
  
Και συγκεκριμένα, έτσι για την ιστορία:
Η ιδέα για την ίδρυση ενός Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών και μίας παγκόσμιας Βιβλιοθήκης, έγινε πράξη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κατά την εποχή του Πτολεμαίου. Η δε Βιβλιοθήκη αυτής, περιείχε υλικό απ’ όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Και μάλιστα, αναπτύχθηκαν μεγάλες ιδιωτικές συλλογές βιβλίων, εκ των οποίων οι πιο ουσιώδεις ήταν του Ευριπίδη, του Αριστοτέλη, του Ευκλείδη κ.ά. Και όπως λέγεται, πρώτος ο Αριστοτέλης συνέλεξε βιβλία και δίδαξε βασιλείς της Αιγύπτου.

Αποτέλεσε λοιπόν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα των Ελληνιστικών χρόνων, καθώς υπήρξε σύμβολο πολιτισμού και συγκέντρωσης πολύτιμης γνώσης. Και όπως είναι φυσικό, η συσσώρευση της γνώσης στην Βιβλιοθήκη είχε ως αποτέλεσμα και την άνθηση όλων των επιστημών, (όπως), ανέπτυξαν την επιστήμη της Ανατομίας, προχώρησαν σε λεπτομερείς παρατηρήσεις και μαθηματικά συστήματα τα οποία μετέτρεψαν την Αστρονομία σε εφαρμοσμένη επιστήμη κ.λ.π.
Η βιβλιοθήκη αυτή υπήρξε η πρώτη και μοναδική στο είδος της ανά τον κόσμο (έως τον 3^ο – 4^ο αιώνα μ.Χ), και σε περίπτωση που είχε διασωθεί το πολύτιμο περιεχόμενο της, σήμερα θα ζούσαμε σε έναν πολύ καλύτερο κόσμο για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.    

Η Αλήθεια είναι ότι: 

Νύχτα με Πανσέληνο, την πρώτη μετά την Εαρινή Ισημερία που την χαρακτηρίζουμε ως "Ματωμένη Πανσέληνο".. ήταν η νύχτα που συνελήφθηκε ο Χριστός από την φρουρά του Σανχεντρίν: 

    Μετά την εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου τον υποδέχθηκε το πλήθος των πιστών Του με Βάϊα, την ίδια νύχτα βίωσε την προδοσία Του κάτω απ’ την «Ματωμένη Πανσέληνο».. η οποία σηματοδοτεί την έναρξη των γεγονότων που οδήγησαν στην μαρτυρική Σταύρωση  Του !!. 
 
Και επειδή συνδέω την «Ματωμένη Πανσέληνο» με τα γεγονότα, στο σημείο αυτό συνοπτικά διευκρινίζω πώς ορίστηκε ο Εορτασμός της Αναστάσεως Του: 
 
     Μετά Χριστού υπήρχαν μακροχρόνιοι αντιφατικοί ισχυρισμοί σχετικά με την ημερομηνία της Σταύρωσης Του.
Όταν αργότερα εξαπλώθηκε η Χριστιανική πίστη, αυξήθηκαν και οι διαφωνίες μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών, και ειδικότερα με την Εβραϊκή. Επιπλέον, προέκυπταν και οι διαφορές μεταξύ των έως τότε ημερολογίων. Το βέβαιο όμως ήταν ότι συνελήφθηκε την νύχτα με Πανσέληνο, την πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία. Αυτήν που χαρακτηρίζουμε ως Ματωμένη.  
   
Έτσι, την λύση στο πρόβλημα της ημερομηνίας του εορτασμού της Ανάστασης Του, το έδωσε το 325 μ.Χ. η Α’ Οικουμενική σύνοδος στην Νίκαια της Βιθυνίας, όπου και καθορίστηκαν τα εξής:

** Το Χριστιανικό Πάσχα πρέπει να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη Πανσέληνο που θα εμφανιστεί μετά την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας. Σε περίπτωση που η Πανσέληνος πραγματοποιηθεί ημέρα Κυριακή, τότε το Χριστιανικό Πάσχα θα εορταστεί την επόμενη Κυριακή:
 
     Φυσιολογικά λοιπόν, με την προαναφερόμενη Πανσέληνο αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα, γι' αυτό άλλωστε το Πάσχα είναι κινητή εορτή. Δεν θέλω να επεκταθώ στους λόγους που η Ορθόδοξη Εκκλησία μεταφέρει συνήθως τον εορτασμό σε επόμενες Κυριακές. Άλλωστε κατά την άποψη μου, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. 
 

~ Σύντομο ιστορικό, έως τα χρόνια Του Χριστού:

      Το Φαινόμενο της πρώτης Πανσελήνου μετά την Εαρινή Ισημερία, που έχει ερευνηθεί από τους πρώτους αστρονόμους παρατηρητές, διαπιστώνουμε πως έως και στις μετέπειτα εποχές (μ.Χ.) συνυφαίνεται με καθοριστικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας. Προφανώς ο συμβολισμός δεν άλλαξε μετά τα χρόνια Του Χριστού, καθώς συνδέεται με το τραγικότερο γεγονός όλων των εποχών, με την νύχτα της αισχρής προδοσία Του !!.
 
Μετάβαση από τον θάνατο στην ζωή:

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η συγκεκριμένη Πανσέληνος ερμηνεύονταν ως εξ’ ουρανού ένδειξη ότι άνοιξε ο δρόμος προς την Λύτρωση – την Αναγέννηση – την Ανάσταση, διότι αρχίζει ο νέος ετήσιος Ηλιακός κύκλος – Ηλιακό Έτος.
Βέβαια καθώς οι έννοιες είναι περισσότερο μεταφορικές παρά κυριολεκτικές, με την ίδια λογική κατανοούμε την  λύτρωση που επέρχεται μετά από μια βασανιστική ομηρία – την αναγέννηση μετά από μία ισοπεδωτική απώλεια – και η δε «Ανάσταση», μετά από αβάσταχτο πόνο, θρήνο, θάνατο !!.  
 
Επομένως, επειδή Τα Θεία Πάθη ήταν εκούσια, δεν είναι παράτολμο να υποθέσουμε ότι επιλέχθηκε από Τον Κύριο η συγκεκριμένη εποχή για εξαπλωθεί η Χριστιανική πίστη μετά την Ανάσταση Του !!.
 
Είναι γεγονός πως ο τελευταίος εορτασμός του Εβραϊκού Πάσχα (Πέσαχ) που βίωσε ο Χριστός (επανέρχομαι παρακάτω), ήταν στην Εβδομάδα Των Παθών Του. Η συγκεκριμένη Πανσέληνος με την Ματωμένη όψη, είναι όντως συνδεδεμένη με την νύχτα της προδοσίας Του.
Το γεγονός ότι εκείνη την νύχτα είχε Πανσέληνο επομένως δεν αμφισβητείτε. Επίσης μετά από μακροχρόνιες μελέτες, μπορούμε να γνωρίζουμε δίχως αμφιβολία, ότι ο Μυστικός Δείπνος έλαβε χώρα την ίδια νύχτα.
Ωστόσο, επειδή δεν ολοκληρώνεται το γέμισμα της Σελήνης πάντα την ίδια ημερομηνία, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι κινητή εορτή Το Άγιο Πάσχα.
 
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι, οι Αρχαίοι μας πρόγονοι ήταν οι πρώτοι που αντιλήφθηκαν πως οι θεϊκές φιγούρες τους έχουν μυθικό χαρακτήρα, αλλά ωστόσο υπάρχουν πράγματι ως Ουράνια Σώματα, τα οποία όπως είπε και ο Πλάτωνας, «δεν πρέπει να τους έχουμε φόβο ως αυθαίρετοι διευθύνοντες θεοί, αλλά σεβασμό ως ρυθμιστές του Σύμπαντος».

Οι  αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που εφάρμοσαν τα μαθηματικά στην αστρονομία, αλλά και στις επιστήμες της φύσης, από τα μέσα του 4^ου αιώνα π.Χ. Έως τότε η αστρονομία βασιζόταν αποκλειστικά στην παρατήρηση. Ωστόσο, από την εμπειρική έρευνα και μόνο, είχαν κατακτηθεί σημαντικές αστρονομικές γνώσεις. Ως παράδειγμα, η σφαιρικότητα της Γης, η ανισότητα των εποχών, ο προσδιορισμός των Ισημεριών, τα αίτια των Εκλείψεων του Ηλίου όπως και της Σελήνης κ.ά.
 
Θεωρώ ότι η αναφορά μου στον Μέγα Αλέξανδρο είναι απαραίτητη, για λόγους τους οποίους θα αντιληφθείτε από τα παρακάτω γεγονότα.

Από νεαρή ηλικία ο Αλέξανδρος παρατηρούσε με ιδιαίτερη προσοχή τις Όψεις της Σελήνης. Σημαντική για εκείνον η μελέτη της Αύρας της πρώτης Πανσέληνου μετά την Εαρινή Ισημερία.
Μάλιστα διαλογιζόταν τις νύχτες με Πανσέληνο κάτω από το φώς της. Πίστευε ότι αυτό τον βοηθά τόσο στις αποφάσεις του, όσο και στην διεύρυνση της διαίσθησης του. Πράγματι, απ’ την μελέτη του προφίλ του Μ. Αλεξάνδρου, πιθανολογείται ότι κατά μεγάλο ποσοστό λειτουργούσε διαισθητικά.

Το όραμα του δεν ήταν απλά και μόνο να κατακτήσει τον κόσμο, αλλά να διαδοθεί η σοφία των Ελλήνων ανά τον Κόσμο !!.    
 
Το 332 π.Χ. οι Αιγύπτιοι υποδέχτηκαν σαν ελευθερωτή τους το νικητή των Περσών, τον Μακεδόνα βασιλιά Αλέξανδρο. Υπήρξε μαθητής του Αριστοτέλη (έως περίπου το 340 π.Χ), ο οποίος του δίδαξε ιστορία, αστρονομία, γεωγραφία, ιατρική, φιλολογία και πολιτικές επιστήμες, μαζί με τα υπόλοιπα νεαρά μέλη της Μακεδονικής αριστοκρατίας. Η μαθητεία κοντά στο μεγάλο φιλόσοφο, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο χαρακτήρα του νεαρού Αλέξανδρου.

Την μεγαλύτερη ανάπτυξη που γνώρισε ο Ελληνισμός στην Αίγυπτο, ήταν μετά την κατάκτησή της από τον Μ. Αλέξανδρο. Στην αλεξανδρινή περίοδο χτίστηκε η Αλεξάνδρεια, και έγινε το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο του τότε γνωστού κόσμου. Στις μέρες μας θα την ονομάζαμε τεράστια Πανεπιστημιούπολη. Φιλόσοφοι, ποιητές, καλλιτέχνες συγκεντρώθηκαν εκεί, όπως επίσης έζησαν εκεί, δίδαξαν και ίδρυσαν σχολές οι σπουδαιότεροι Έλληνες, θεμελιωτές όλων των επιστημών. Ως παράδειγμα, ιδρύθηκε από τον Αμμώνιο Σακκά η Νεοπλατωνική σχολή, που είχε μαθητές της τον Ωριγένη, τον Πλωτίνο κ.ά. 
 
Ο Ίππαρχος από τη Νίκαια, περισσότερο γνωστός ως Ίππαρχος ο Ρόδιος (190 – 120  π.Χ.), δικαίως θεωρείται ο θεμελιωτής της τριγωνομετρίας, ο μεγαλύτερος αστρονόμος της αρχαιότητας, και πατέρας της αστρονομίας. Πέραν των άλλων ερευνών του – ανακαλύψεων του (ούκ λίγες), ανακάλυψε την μετάπτωση των Ισημεριών.

Ωστόσο τα συμπεράσματα του κατόπιν των μελετών του, αφήνουν να εννοηθεί ότι ορισμένα Σεληνιακά Φαινόμενα, χαρακτηρίζονται ως “προφητικά”.
 
Η Αίγυπτος σ' όλη την Ελληνιστική περίοδο, είχε καθαρά Ελληνικό χαρακτήρα. Αλλά και κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο διατήρησε το χαρακτήρα αυτό. Πολλές ελληνικές πόλεις διατήρησαν την αυτονομία τους.

Επίσημη γλώσσα ήταν η Ελληνική:

Η Αλεξάνδρεια εκτός από εμπορικό κέντρο, έγινε κέντρο φιλοσοφικών ρευμάτων και γενικά κέντρο γραμμάτων και τεχνών. Ρήτορες και φιλόσοφοι βρίσκονταν στην πόλη και δίδασκαν ελληνική φιλοσοφία και παιδεία.
Και μάλιστα το 44 π.Χ.  ο Ιούλιος Καίσαρας θέσπισε το Ιουλιανό ημερολόγιο, με την βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη από την Αλεξάνδρεια, το οποίο εν καιρό επιβλήθηκε σε όλες τις χώρες που ήταν υπό την κατοχή των Ρωμαίων, έως και την αντικατάσταση του ημερολογίου Ιουλιανού από το σημερινό, το Γρηγοριανό.
 
Στην Ρωμαϊκή περίοδο στην Αίγυπτο:

Πολλές Ελληνικές πόλεις διατήρησαν την αυτονομία τους. Ακόμη και μετά τους διωγμούς των χριστιανών από το Ρωμαϊκό κράτος, στην Αίγυπτο υπήρχε αξιόλογη πνευματική κίνηση.
Επίσημη γλώσσα συνέχιζε να είναι η Ελληνική. Και όπως προαναφέρω, η Αλεξάνδρεια εκτός από εμπορικό κέντρο, έγινε κέντρο φιλοσοφικών ρευμάτων και γενικά κέντρο γραμμάτων και τεχνών. Ρήτορες και φιλόσοφοι βρίσκονταν στην πόλη και δίδασκαν Ελληνική φιλοσοφία και παιδεία.
Το κράμα Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού ήταν αισθητό. Μιλούσαν άπταιστα τόσο τα Λατινικά, όσο και αρχαία Ελληνικά στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, σε κάθε γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Επομένως, καθώς όλοι οι αξιωματούχοι ήταν δίγλωσσοι, δεν είναι περίεργο που ο Πόντιος Πιλάτος γνώριζε Ελληνικά και συνομίλησε με Τον Χριστό στην Ελληνική γλώσσα.
 
Ωστόσο, από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου και μετά:

Οι Έλληνες της Αιγύπτου είχαν δημιουργήσει αποικίες στην Γαλιλαία. Μέσα στους Έλληνες Γαλιλαίους, ήταν και οι πρόγονοι της Παρθένου Μαρίας !!.

Οι λόγοι που μετοίκησαν εκεί οι Έλληνες ήταν αρκετοί. Είχε έφορο έδαφος, και στην θάλασσα της άκμαζαν οι αλιευτικές επιχειρήσεις. Όπως επίσης μεγάλο εμπορικό κέρδος υπήρχε από την υφαντουργία και αγγειοπλαστική.
Εδώ θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εν καιρώ, οι εδαφικές εκτάσεις όλων των κρατών, επαρχιών και πόλεων, διαφοροποιήθηκαν. Όπως και ότι έχουν εξαλειφθεί πολλές ονομασίες μικρών περιοχών.
Επομένως, δεν μπορούμε σήμερα να ονομάζουμε Ιουδαίους τους Γαλιλαίους εκείνης της εποχής, επειδή κατά την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι Ιουδαίοι είχαν εξαπλωθεί παντού.
Ο Χριστός λοιπόν δεν ήταν Εβραίος αλλά Γαλιλαίος, με Ελληνική καταγωγή.     
 
Συνεπώς: 

Είναι απολύτως κατανοητός ο λόγος που ο Ιωσήφ με την Παναγία και το Θείο βρέφος, διέφυγαν κρυφά στην Αίγυπτο. Κι αν εξετάσουμε τις συνθήκες αντικειμενικά, δεν είναι άξιο απορίας που ο Χριστός ενώ την ίδια εποχή είχε διαταχθεί καταμέτρηση του πληθυσμού, δεν είχε καταγραφεί η γέννηση Του στα αρχεία των Ρωμαίων. Λογικό επίσης, έως να ενηλικιωθεί και να προετοιμαστεί για Το Έργο Του, να επιδίωξε να μην τραβήξει την προσοχή – να μείνει αθέατος. Και επιπλέον οι Ιστορικοί δεν είχαν ακόμη λόγους για να ασχοληθούν με την οικογένεια Του. 
Προφανώς αργότερα με την επιστροφή Του, και αφού πλέον διοικούσε ο Ηρώδης ο Αντίπας, προκύπτει να έχει καταγραφεί στον πληθυσμό της επαρχίας της Γαλιλαίας, με γενέτειρα την Ναζαρέτ. Ακόμη ένας λόγος που δεν έχει εξακριβωθεί η ακριβής ημεροχρονολογία γέννησης Του.  
Προς τί λοιπόν οι λασπολογίες και οι αμφιβολίες σχετικά με «τα άγνωστα χρόνια Του Χριστού», από άτομα που ενώ δεν πιστεύουν στην Θεϊκή Ύπαρξη Του ασχολούνται μαζί Του ??!!.
 
~ Οι Ισραηλίτες και το Εβραϊκό Πάσχα:

       Η Ιουδαϊκή ιστορία αρχίζει με την απελευθέρωση των αρχαίων Ισραηλινών από τους Αιγύπτιους, στο 1.200 π.Χ. περίπου. Πρόκειται για μακρόχρονη ιστορία. Ήταν λαός που κατοικούσε στα εδάφη του κράτους της Αιγύπτου, και οι οποίοι στην ουσία επί 430 χρόνια περίπου ήταν σκλάβοι του εκάστοτε Φαραώ. Καταναγκαστικά έκαναν όλες τις δύσκολες εργασίες, υπό το μαστίγιο του επιστάτη τους.

Στα δύσκολα εκείνα χρόνια γεννήθηκε ο Μωϋσής, και (όπως όλοι γνωρίζουμε), η μητέρα του πιστεύοντας ότι το παιδί αυτό είναι Θεόσταλτο για θα ελευθερώσει τον Ισραηλινό λαό από την δουλεία, τον τοποθέτησε σε ένα καλάθι αλειμμένο με πίσσα, και το άφησε στην άκρη του Νείλου ποταμού. Εκεί η Μαρία, αδελφή του Μωϋσή, παραμόνευε ελπίζοντας να δεί το καλάθι η κόρη του Φαραώ. Και πράγματι, η κόρη του Φαραώ, που εκείνη την ώρα λουζόταν στον ποταμό παρέλαβε το καλάθι με το μωρό. Το λυπήθηκε και παρότι διαπίστωσε ότι ήταν Εβραιόπουλο (από την περιτομή), πήρε το παιδί το μεγάλωσε και το ονόμασε Μωϋσή.
 
Μετά από χρόνια, και μετά από μια σειρά γεγονότων, στα οποία γίνεται αναφορά και στις «δέκα πληγές του Φαραώ», ο Μωϋσής έλαβε επιτέλους την εντολή από τον Φαραώ να πάρει τους Ισραηλίτες και να φύγουν. Μετά κόπων και βασάνων και την βοήθεια Του Θεού (όπως διδασκόμαστε από την παλαιά διαθήκη) πέρασαν την Ερυθρά Θάλασσα. Οι ιστορικοί πιθανολογούν ότι η έξοδος των Ισραηλιτών τοποθετείται μεταξύ του 1300 -1233 π.Χ. κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ραμσή.
 
Οι Ισραηλίτες υιοθέτησαν αρκετά έθιμα από τους Αιγυπτίους (πολύ φυσικό), μέσα στα οποία και ο εορτασμός της Εαρινής Ισημερίας, δηλαδή της Αναγέννησης – τον ερχομό της Άνοιξης και τον Νέο Κύκλο Ζωής (νέος ετήσιος Ηλιακός κύκλος), όπου εκτός των άλλων εθίμων έσφαζαν κριάρια και αρνιά. Οι Αιγύπτιοι τον οχταήμερο εορτασμό τον ονόμαζαν Πισάχ, αρχίζοντας να μετράνε την έναρξη του νέου έτους από την πρώτη Πανσέληνο. Δηλαδή την Ματωμένη Πανσέληνο.
 
Ο εορτασμός Πισάχ συνέπεσε με την ημέρα της εξόδου – της απελευθέρωσης των Ιουδαίων. Συνεπώς θεωρήθηκα διπλή γιορτή, την οποία ονόμασαν στα εβραϊκά Πεσάχ, που παράλληλα με έννοια της Αναγέννησης συνέπεσε και η απελευθέρωση τους, και σημαίνει πέρασμα - διάβαση, λόγω της διέλευσης τους από την Ερυθρά Θάλασσα.
Επίσης πίστεψαν ότι ο Θεός επέλεξε την συγκεκριμένη νύχτα με Πανσέληνο για να περάσουν από την σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία με φωτισμένο ουρανό, ως σημάδι ότι ανοίγει μια νέα σελίδα της ιστορίας τους του λαού τους. Σε αυτό δεν είχαν άδικο.  
 
Έκτοτε γιορτάζουν το Πέσαχ κάθε χρόνο στις 14 του μήνα Νισάν (δηλαδή μεταξύ Μάρτιο και Απρίλιο με την γέμιση της Πρώτης Σελήνης). Η γιορτή τους αυτή, την οποία οι Έλληνες χριστιανοί ονομάζουμε Πάσχα (από Πέσαχ), είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Εβραίων και διαρκεί μαζί με την Εβδομάδα των Αζύμων, οκτώ μέρες.
Κάθε οικογένεια πρόσφερε ως θυσία στο Θεό ένα αρνί για τη σωτηρία του λαού τους. Το έτρωγαν χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα. Και έως και σήμερα, κάθε Εβραϊκή οικογένεια γιορτάζει το δικό τους Πάσχα τρώγοντας αρνί, άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα, και θυμούνται τα σπουδαία γεγονότα της Εξόδου τους !!.
 

~ Η καταγωγή Του Χριστού:
 
       Η πρωτεύουσα του Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ, βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας. Όταν ηττήθηκαν οι Αιγύπτιοι, και τα εδάφη αργότερα πέρασαν στην κυριαρχία των Ρωμαίων, οι Ρωμαίοι μετονόμασαν την χώρα από Ιουδαία σε Παλαιστίνη. Ο Ισραηλινός λαός έζησε και έδρασε κυρίως στην περιοχή της Παλαιστίνης.
Η Γαλιλαία βρίσκεται βορειότερα της περιοχής της σημερινής Παλαιστίνης. Κατά την εποχή Του Χριστού, με έδρα την Ιερουσαλήμ, διοικούσε ο Πόντιος Πιλάτος. Ενώ η Γαλιλαία ήταν υπό την δικαιοδοσία του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα. Γιός του Ηρώδη του Μέγα που έσφαξε τα νήπια (όταν γεννήθηκε ο Χριστός), στον οποίο η Ρωμαϊκή Σύγκλητος είχε απονείμει τον τίτλο του βασιλιά της Ιουδαίας, παρότι δεν ήταν Ιουδαίος.
Επομένως, η καταγωγή Του Χριστού, η εθνικότητα Του, είναι ξεκάθαρη !!.
 
Στην Γαλιλαία λοιπόν Ευαγγελίστηκε η Θεοτόκος.
Ήταν Ρωμαϊκή επαρχία, όπου (όπως προαναφέρω) κατοικούσαν βεβαίως και Εβραίοι. Όμως, οι Εβραίοι της Γαλιλαίας διέφεραν από τους κατοίκους (Εβραίους) της Ιουδαίας. Σύμφωνα με την μαρτυρία διαφόρων ραβίνων της μ.Χ εποχής, οι Γαλιλαίοι προσέδιδαν μεγάλη σπουδαιότητα στην υπόληψη, ενώ οι Ιουδαίοι έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στα χρήματα παρά στο καλό όνομα. Και στην πραγματικότητα, οι Ιουδαίοι ανέκαθεν θεωρούσαν ξένους – μετανάστες τους Γαλιλαίους.
 
Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι υπήρχαν 204 πόλεις και χωριά στην Γαλιλαία, τα περισσότερα Ελληνικά – μιλούσαν Ελληνικά, και ότι τα μικρότερα από αυτά το καθένα, είχε πάνω από 15.000 κατοίκους.
 
Συνεπώς, ήταν πυκνοκατοικημένη και μάλιστα απολάμβανε μεγάλη ευημερία. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού ήταν σχεδόν αγράμματοι. Συνηθισμένο για εκείνες τις εποχές, διότι οι άνθρωποι ήταν της άποψης πως ανάλογα με το επάγγελμα,  κυμαίνεται και το ποσοστό εύρους των γραμματικών γνώσεων. Δηλαδή με απλά λόγια.. «χρειάζεται να ξέρεις τόσα, όσα σου χρειάζονται για την δουλειά που κάνεις».
Αυτό δεν σημαίνει ότι στην Γαλιλαία είχαν άγνοια σε ότι αφορούσε τους νόμους. Στις πόλεις και στα χωριά ολόκληρης της Γαλιλαίας υπήρχαν δάσκαλοι του Νόμου καθώς και συναγωγές. Οι συναγωγές στην ουσία όμως, ήταν κέντρα εκπαίδευσης. 
 

~ Η Δικαιοσύνη στα χρόνια Του Χριστού:
 

       Η Δικαιοσύνη την εποχή Του Χριστού βρισκόταν σε αρκετά ψηλό επίπεδο. Το Ρωμαϊκό Δίκαιο σε λίγα θέματα υστερούσε από το σημερινό Ευρωπαϊκό Δίκαιο, ενώ το Εβραϊκό ήτανε ιεροκρατικό και στηριζόταν στο Μωσαϊκό Νόμο. Συγκεκριμένα, το Μεγάλο Σανχεντρίν.
 
Το Σανχεντρίν, (το Μεγάλο Συνέδριο) ήταν ιεροκρατικό δικαστήριο. Το ανώτατο εβραϊκό νομοθετικό και θρησκευτικό συμβούλιο, που λειτουργούσε και ως δικαστήριο, το οποίο είχε έδρα την Ιερουσαλήμ στην Ιουδαία. Αποτελούσε την μεγαλύτερη θρησκευτική εξουσία του Ιουδαϊσμού στην όλη περιφέρεια του Ισραήλ, ειδικά κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. 

Σημειώστε: Το Μεγάλο Σανχεντρίν συνεδρίαζε καθημερινά, εκτός εορτών και Σαββάτων. Και επιπλέον δεν είχε την δικαιοδοσία να δικάσει άτομο που δεν ήταν της εθνικότητας τους, όπως δηλαδή ο Χριστός !!  
 
Το συνέδριο αυτό συγκροτούνταν από τον πρόεδρο που έφερε τον πριγκιπικό τίτλο «Νάση ή Νασί», τον μεγάλο Αρχιερέα, τους δύο αντιπροέδρους, και 67 άλλα μέλη. Είχε δική του φρουρά ένοπλων στρατιωτών, που αστυνόμευαν και  εκτελούσαν τις αποφάσεις του. Και προφανώς οι Πρωθιερείς και οι Φαρισαίοι της Ιερουσαλήμ, θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους από τους Γαλιλαίους, τους οποίους αντιμετώπιζαν ως ξένους στην γη τους, και αδαείς όσον αφορά το Νόμο.

Ως παράδειγμα, όταν ο Νικόδημος μίλησε υπέρ Του Ιησού Χριστού, οι Φαρισαίοι ανταπάντησαν:
«Μήπως είσαι και εσύ από τη Γαλιλαία ?!. Ερεύνησε και δες ότι κανένας προφήτης δεν πρόκειται να εγερθεί από τη Γαλιλαία, αλλά αναμένεται από την Ιουδαία».
 

~ Ο εορτασμός του Πισάχ & Πέσαχ με την πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία:
 

     Στην Ρώμη είχε αρχίσει το εορταστικό κλίμα του οχταήμερου εορτασμού της Εαρινής Ισημερίας, όπως και στην Αίγυπτο το Πισάχ. Οι δε Ιουδαίοι ταυτόχρονα θα γιόρταζαν την επομένη το δικό τους Πέσαχ με θρησκευτική ευλάβεια, καθότι ακόμα και στις εθνικές εορτές το Σανχεντρίν έδινε θρησκευτικές ερμηνείες.

     Σύμφωνα με τις διηγήσεις των Ευαγγελίων, ο εορτασμός του Πέσαχ συνέπεσε με την ημέρα που ο Ιησούς Χριστός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα (Κυριακή των Βαΐων), και στην συνέχεια κάλεσε τους μαθητές Του σε Μυστικό Δείπνο. Το βράδυ δηλαδή της επετείου του Ρωμαϊκού εορτασμού, ενώ είχε αρχίσει και ο εορτασμός των Εβραίων, και το Μεγάλο Σανχεντρίν απαγορευόταν να συνεδριάσει !!
 
Το βέβαιο είναι ότι την νύχτα του Μυστικού Δείπνου με Πανσέληνο, ήταν ημέρα εορτασμού του Εβραϊκού Πάσχα, ενώ προηγουμένως οι πιστοί του Χριστού τον υποδέχθηκαν με βάγια και επιφωνήματα δοξαστικής επίκλησης  «Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου»
 
Αργότερα βέβαια, μεγάλη μερίδα Εβραίων συνέδεσαν το Πέσαχ (Αναγέννηση + Απελευθέρωση) και με Την Ανάσταση Του Ιησού Χριστού. Είναι πολύ λογικό, καθότι μέσα στους πρώτους “οπαδούς” Του Χριστού, ήταν και Εβραίοι.

Επομένως η λέξη Πάσχα προέρχεται από το Πέσαχ.  

Ωστόσο, η αντίστοιχη Ελληνική λέξη για το Πάσχα, είναι *Λαμπρή* !!. 
 
Ο Χριστός με τους μαθητές του συγκεντρώθηκαν για τον μυστικό δείπνο, ωστόσο ο Ιούδας αποχώρησε από το δείπνο, προφανώς για να πραγματοποιήσει τον σκοπό του !!
Η νύχτα φωτιζόταν από το ολόγεμο φεγγάρι. Τότε μετά τον δείπνο, ο Χριστός με τους έντεκα από τους δώδεκα μαθητές του πήγαν στον κήπο της Γεσθημανής, ο οποίος ήταν ελαιώνας. Σε κάποιο σημείο, ο Χριστός θέλοντας να προσευχηθεί, απομακρύνθηκε από τους μαθητές του. 
 
Όλοι μας έχουμε δεί εικόνες Του Χριστού να προσεύχεται το βράδυ της Προδοσίας Του κοιτώντας τον ουρανό, που την νύχτα εκείνη φωτίζονταν από μία Κόκκινη Πανσέληνο, η οποία άρχισε να κρύβεται στα σύννεφα.
Πιθανόν κρύφτηκε η Σελήνη για να σκοτεινιάσει το τοπίο, ώστε η φρουρά του Σανχεντρίν να μην εντοπίσει το σημείο όπου ήταν ο Χριστός. Πάραυτα εντοπίστηκε καθώς ήδη Τον αναζητούσαν απ’ την ώρα που είχε εισέλθει στα Ιεροσόλυμα και το πλήθος τον υποδέχθηκε με ιδιαίτερες τιμές.. ωστόσο συνελήφθηκε αμέσως μετά το φιλί της προδοσίας, από τον αγαπημένο μαθητή Του, τον Ιούδα τον Ισκαριώτη !!.
 

~ Μελέτες μετά Χριστού:

      Ακολούθησαν σύγχρονές μελέτες, οι οποίες είναι μία μοναδική προσφορά προς τον άνθρωπο, καθώς τον βοηθούν να κατανοήσει την θέση του μέσα στο άπειρο. Την σπουδαιότητα της ύπαρξης του επί της Γής, και τους αναρίθμητους λόγους που δεν πρέπει να κλονίζεται η πίστη του σε Εκείνον.
Από τις αφηγήσεις των μαθητών Του (των Αποστόλων), ιατροδικαστές των ημερών μας διέκριναν μια σημαντική λεπτομέρεια. Ο ιδρώτας Του Χριστού κατά την στιγμή της σύλληψης του, περιγράφεται ως σταγόνες αίματος στο μέτωπο Του.
Ιατρικώς εξηγείται (αναλύω στο επόμενο άρθρο μου), ως αποτέλεσμα της μεγάλης ψυχοσωματικής  έντασης που βρισκόταν για αρκετές ώρες. Τα Θεϊα Πάθη ασφαλώς ήταν ακούσια, αλλά αυτό δεν ακυρώνει την ανθρώπινη φύση Του Ιησού Χριστού.
Συνεπώς, η συγκεκριμένη Πανσέληνος λέγεται «στάζει αίμα», όπως ο ματωμένος ιδρώτας που έσταζε από Το Σώμα Του Χριστού, από την ψυχοσωματική υπερένταση - υπερδιέγερση, καθότι Εκείνος γνώριζε τί θα ακολουθήσει !!.
 
Το Φιλί του Ιούδα χαρακτηρίζεται ως πράξη εσχάτης προδοσίας, και με εμφάνιση της η Σελήνη κάθε χρόνο, αφενός δεν μας επιτρέπει να ξεχαστεί η προδοσία Του, και αφετέρου μας δίνει δύναμη απ’ Την δύναμη Του, ώστε να ξεπλύνουμε την ψυχή μας από κάθε συναίσθημα που την ματώνει !!.
 
 
Ακολουθούν άρθρα μου σχετικά με τα Άγια Πάθη:
 
~ ~ ~  Καλή μας “Ανάσταση” αγαπημένοι μου αναγνώστες, ότι μπορεί να σημαίνει Ανάσταση για τον καθένα μας χωριστά, τόσο για την προσωπική μας ζωή, όσο και ως λαός. Και ασφαλώς δεν πρέπει να απελπιζόμαστε και να εγκαταλείπουμε, καθότι είναι κανόνας, «πριν την κάθε ανάσταση, να προηγείται ο πόνος και ο θρήνος» .. διότι αλλιώς δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης μεταξύ του χειρότερου και του καλύτερου !!. 
 

 

ΜΑΡΙΑΝΝΑ

*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια *