Ετικέτες

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση θέματος του ιστολογίου

Παρασκευή 15 Απριλίου 2022

* *Η Κυριακή Των Βαΐων και το Εβραϊκό Πάσχα ~ μέσω Ιστορικής αναδρομής:


Τί ειρωνεία !!
Μετά το «Ωσαννά» ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα και το «Άρον άρον, σταύρωσον αυτόν» !! 

Συγκλονιστικές πτυχές της ιστορίας.. που δυστυχώς είναι άγνωστες για τους πολλούς:  
 
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

Αγαπημένοι μου αναγνώστες φίλοι και φίλες μου. Οφείλω να διευκρινίσω ότι:
Καθώς το αντικείμενο μου σχετίζεται με οτιδήποτε αφορά την ανθρώπινη ύπαρξη (υλική και άϋλη), λογικό είναι να με αφορούν οι σχέσεις μας με τα στοιχεία της φύσης και γενικότερα με το σύμπαν, όπως και οι εξελίξεις του είδους μας έως την σύγχρονη εποχή μας, μέσα απ’ τα τεράστια κεφάλαια της ιστορίας μας.  
 
Επιλογή μου είναι κάθε χρόνο την ίδια εποχή, να δημοσιεύω άρθρα μου τα οποία προέρχονται από το αρχείο μου «Εβδομάδα Των Παθών Του μέσω σύγχρονης ανάλυσης», τα οποία κατανοώ τους λόγους που για μια μερίδα ανθρώπων περνούν απαρατήρητα. 
 
Πιθανόν διότι ελάχιστοι προβαίνουν στην αναζήτηση νεότερων στοιχείων, θεωρώντας πως είναι υπεραρκετά όσα γνωρίζουν απ' τα εκκλησιαστικά βιβλία. Και κάποιοι άλλοι θεωρώντας κουραστική την ανάλυση δεν ασχολούνται με την ιστορική λεπτομέρεια των γεγονότων, η οποία ωστόσο κάνει την διαφορά, και αρκούνται στο γεγονός ότι πρόκειται για μια πολυήμερη ευχάριστη γιορτή. 
 
Ωστόσο, τα προαναφερόμενα άρθρα μου δεν έχουν θεολογικό χαρακτήρα. Δεν εισχωρώ "στα χωράφια" καμιάς εκκλησίας, και δεν κάνω διακρίσεις σε ό,τι αφορά θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αλλά ακόμη κι αν δεν πιστεύουμε στην Θεϊκή Υπόσταση Του Χριστού και Τον θεωρούμε απλά έναν Θρησκευτικό Ηγέτη, ακόμη κι έτσι.. είναι ανεκτίμητες οι διδαχές που μας άφησε στο πέρασμα Του μέσα απ' τα βιώματα Του !! 
 
Τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα δεν είναι αποκλειστικότητα καμιάς χριστιανικής εκκλησίας, και δεν είναι αξιοπερίεργο που αιώνες μετά βλέπουμε να παρουσιάζονται με πολλά κενά. Καθώς όμως η ύπαρξη Του Χριστού είναι ένα απροσπέραστο κεφάλαιο της ανθρώπινης ιστορίας, αναμενόμενο ήταν να ασχοληθούν εκ’ των υστέρων πολλοί εξειδικευμένοι ερευνητές, διακεκριμένοι νομοθέτες και κορυφαίοι επιστήμονες.
 
Τα σχετικά άρθρα μου συνεπώς έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθότι τα πορίσματα προέρχονται από αξιόπιστες πηγές, τις οποίες μπορεί να τις αναζητήσει ο καθένας στο διαδίκτυο.
Και συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε διευκρινίσεις από αναγνωρισμένες Ιστορικές μελέτες – αναλύσεις από διακεκριμένους Νομοθέτες και Ποινικολόγους – Ιατροδικαστικά πορίσματα και επιστημονικές μελέτες της σημερινής εποχής .. που επισφραγίζουν αδιαπραγμάτευτες αλήθειες, τις οποίες οφείλει να γνωρίζει όχι μόνο ο κάθε χριστιανός, αλλά και κάθε άλλος που συνδέει το όνομα Του με τις Εβραϊκές γραφές !!.
 
      Στο παρόν άρθρο μου βλέπουμε πως πρόκειται για μία σειρά πραγμάτων - γεγονότων που είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, και τα οποία εάν δεν τα εξετάσουμε με την σωστή χρονική τους σειρά, δεν μπορούμε να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη. Κατ' αυτόν τον τρόπο, καταλήγω στο κομβικό σημείο της εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου ενώ τον υποδέχθηκε το πλήθος των πιστών Του με Βάϊα.. την ίδια νύχτα βίωσε την προδοσία Του !!

* * Και κλείνοντας τον πρόλογο μου, επειδή έχοντας εσφαλμένες εντυπώσεις εμμένουμε και σε λανθασμένες απόψεις, συνιστώ να διαβάζετε τα κείμενα μου έως το τέλος πριν βγάλετε συμπεράσματα. Άλλωστε αυτό το οποίο παρουσιάζω δημοσίως, φροντίζω πάντα να το τεκμηριώνω.
  
 
* * Η ανάλυση ενδεχομένως γίνεται κουραστική, ωστόσο η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά .. οπότε ας πάρουμε τα γεγονότα απ’ την αρχή:
 

       Αγαπημένοι μου αναγνώστες. Το λυπηρό για μένα είναι πως κατά καιρούς έρχομαι αντιμέτωπη με άτομα που τοποθετούν τοίχους μεταξύ της θρησκείας και της επιστήμης – μεταξύ της ύλης και του πνεύματος – μεταξύ των αρχαιότερων χρόνων και της σύγχρονης εποχής .. και το θεωρώ λυπηρό, διότι κατ' αυτήν την λογική, τείνουμε προς την ημιμάθεια η οποία είναι χειρότερη από την αμάθεια, όπως έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι. 

     Είναι γνωστό πλέον ότι, από την αρχαιότητα έως και μ.Χ. εποχές, υπήρξαν αρκετοί φιλόσοφοι και λόγιοι που κατέγραφαν ιστορικά γεγονότα και βιογραφίες. Άπειρα τα έργα τους (χειρόγραφα, πάπυροι και βιβλία), όπως επίσης και κείμενα του Αισχύλου, του Σοφοκλή κ.ά., απ’ τα οποία στο σύνολο τους απειροελάχιστα διασώθηκαν μετά την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ή καλύτερα «το σκόπιμο παρανάλωμα της».
Ωστόσο επάνω στα ελάχιστα εναπομείναντα στοιχεία, στηρίχθηκαν νεότερες έρευνες και μελέτες σε μετέπειτα χρόνους, και βεβαίως δεν πέρασαν απαρατήρητες και οι αναφορές στα βιώματα Του Ιησού Χριστού.
  
Και συγκεκριμένα, έτσι για την ιστορία:
Η ιδέα για την ίδρυση ενός Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών και μίας παγκόσμιας Βιβλιοθήκης, έγινε πράξη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κατά την εποχή του Πτολεμαίου. Η δε Βιβλιοθήκη αυτής, περιείχε υλικό απ’ όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Και μάλιστα, αναπτύχθηκαν μεγάλες ιδιωτικές συλλογές βιβλίων, εκ των οποίων οι πιο ουσιώδεις ήταν του Ευριπίδη, του Αριστοτέλη, του Ευκλείδη κ.ά. Και όπως λέγεται, πρώτος ο Αριστοτέλης συνέλεξε βιβλία και δίδαξε βασιλείς της Αιγύπτου.
Αποτέλεσε λοιπόν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα των Ελληνιστικών χρόνων, καθώς υπήρξε σύμβολο πολιτισμού και συγκέντρωσης πολύτιμης γνώσης. Και όπως είναι φυσικό, η συσσώρευση της γνώσης στην Βιβλιοθήκη είχε ως αποτέλεσμα και την άνθηση όλων των επιστημών, (όπως), ανέπτυξαν την επιστήμη της Ανατομίας, προχώρησαν σε λεπτομερείς παρατηρήσεις και μαθηματικά συστήματα τα οποία μετέτρεψαν την Αστρονομία σε εφαρμοσμένη επιστήμη κ.λ.π.
Η βιβλιοθήκη αυτή υπήρξε η πρώτη και μοναδική στο είδος της ανά τον κόσμο (έως τον 3ο – 4ο αιώνα μ.Χ), και σε περίπτωση που είχε διασωθεί το πολύτιμο περιεχόμενο της, σήμερα θα ζούσαμε σε έναν πολύ καλύτερο κόσμο για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.    

Η Αλήθεια είναι ότι
Νύχτα με Πανσέληνο, την πρώτη μετά την Εαρινή Ισημερία που την χαρακτηρίζουμε ως "Ματωμένη Πανσέληνο".. ήταν η νύχτα που συνελήφθηκε ο Χριστός από την φρουρά του Σανχεντρίν: 


    Μετά την εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου τον υποδέχθηκε το πλήθος των πιστών Του με Βάϊα, την ίδια νύχτα βίωσε την προδοσία Του κάτω απ’ την «Ματωμένη Πανσέληνο».. η οποία σηματοδοτεί την έναρξη των γεγονότων που οδήγησαν στην μαρτυρική Σταύρωση  Του !!. 
 
Και επειδή συνδέω την «Ματωμένη Πανσέληνο» με τα γεγονότα, στο σημείο αυτό συνοπτικά διευκρινίζω πώς ορίστηκε ο Εορτασμός της Αναστάσεως Του: 
 
     Μετά Χριστού υπήρχαν μακροχρόνιοι αντιφατικοί ισχυρισμοί σχετικά με την ημερομηνία της Σταύρωσης Του.
Όταν αργότερα εξαπλώθηκε η Χριστιανική πίστη, αυξήθηκαν και οι διαφωνίες μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών, και ειδικότερα με την Εβραϊκή. Επιπλέον, προέκυπταν και οι διαφορές μεταξύ των έως τότε ημερολογίων. Το βέβαιο όμως ήταν ότι συνελήφθηκε την νύχτα με Πανσέληνο, την πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία. Αυτήν που χαρακτηρίζουμε ως Ματωμένη.  
   
Έτσι, την λύση στο πρόβλημα της ημερομηνίας του εορτασμού της Ανάστασης Του, το έδωσε το 325 μ.Χ. η Α’ Οικουμενική σύνοδος στην Νίκαια της Βιθυνίας, όπου και καθορίστηκαν τα εξής:

** Το Χριστιανικό Πάσχα πρέπει να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη Πανσέληνο που θα εμφανιστεί μετά την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας. Σε περίπτωση που η Πανσέληνος πραγματοποιηθεί ημέρα Κυριακή, τότε το Χριστιανικό Πάσχα θα εορταστεί την επόμενη Κυριακή:
 
     Φυσιολογικά λοιπόν, με την προαναφερόμενη Πανσέληνο αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα, γι' αυτό άλλωστε το Πάσχα είναι κινητή εορτή. Δεν θέλω να επεκταθώ στους λόγους που η Ορθόδοξη Εκκλησία μεταφέρει συνήθως τον εορτασμό σε επόμενες Κυριακές. Άλλωστε κατά την άποψη μου, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. 
 
~ Σύντομο ιστορικό, έως τα χρόνια Του Χριστού:

      Το Φαινόμενο της πρώτης Πανσελήνου μετά την Εαρινή Ισημερία, που έχει ερευνηθεί από τους πρώτους αστρονόμους παρατηρητές, διαπιστώνουμε πως έως και στις μετέπειτα εποχές (μ.Χ.) συνυφαίνεται με καθοριστικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας. Προφανώς ο συμβολισμός δεν άλλαξε μετά τα χρόνια Του Χριστού, καθώς συνδέεται με το τραγικότερο γεγονός όλων των εποχών, με την νύχτα της αισχρής προδοσία Του !!.
 
Μετάβαση από τον θάνατο στην ζωή:

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η συγκεκριμένη Πανσέληνος ερμηνεύονταν ως εξ’ ουρανού ένδειξη ότι άνοιξε ο δρόμος προς την Λύτρωση – την Αναγέννηση – την Ανάσταση, διότι αρχίζει ο νέος ετήσιος Ηλιακός κύκλος – Ηλιακό Έτος.
Βέβαια καθώς οι έννοιες είναι περισσότερο μεταφορικές παρά κυριολεκτικές, με την ίδια λογική κατανοούμε την  λύτρωση που επέρχεται μετά από μια βασανιστική ομηρία – την αναγέννηση μετά από μία ισοπεδωτική απώλεια – και η δε «Ανάσταση», μετά από αβάσταχτο πόνο, θρήνο, θάνατο !!.  
 
Επομένως, επειδή Τα Θεία Πάθη ήταν εκούσια, δεν είναι παράτολμο να υποθέσουμε ότι επιλέχθηκε από Τον Κύριο η συγκεκριμένη εποχή για εξαπλωθεί η Χριστιανική πίστη μετά την Ανάσταση Του !!.
 
Είναι γεγονός πως ο τελευταίος εορτασμός του Εβραϊκού Πάσχα (Πέσαχ) που βίωσε ο Χριστός (επανέρχομαι παρακάτω), ήταν στην Εβδομάδα Των Παθών Του. Η συγκεκριμένη Πανσέληνος με την Ματωμένη όψη, είναι όντως συνδεδεμένη με την νύχτα της προδοσίας Του.
Το γεγονός ότι εκείνη την νύχτα είχε Πανσέληνο επομένως δεν αμφισβητείτε. Επίσης μετά από μακροχρόνιες μελέτες, μπορούμε να γνωρίζουμε δίχως αμφιβολία, ότι ο Μυστικός Δείπνος έλαβε χώρα την ίδια νύχτα.
Ωστόσο, επειδή δεν ολοκληρώνεται το γέμισμα της Σελήνης πάντα την ίδια ημερομηνία, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι κινητή εορτή Το Άγιο Πάσχα.
 
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι, οι Αρχαίοι μας πρόγονοι ήταν οι πρώτοι που αντιλήφθηκαν πως οι θεϊκές φιγούρες τους έχουν μυθικό χαρακτήρα, αλλά ωστόσο υπάρχουν πράγματι ως Ουράνια Σώματα, τα οποία όπως είπε και ο Πλάτωνας, «δεν πρέπει να τους έχουμε φόβο ως αυθαίρετοι διευθύνοντες θεοί, αλλά σεβασμό ως ρυθμιστές του Σύμπαντος».

Οι  αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που εφάρμοσαν τα μαθηματικά στην αστρονομία, αλλά και στις επιστήμες της φύσης, από τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Έως τότε η αστρονομία βασιζόταν αποκλειστικά στην παρατήρηση. Ωστόσο, από την εμπειρική έρευνα και μόνο, είχαν κατακτηθεί σημαντικές αστρονομικές γνώσεις. Ως παράδειγμα, η σφαιρικότητα της Γης, η ανισότητα των εποχών, ο προσδιορισμός των Ισημεριών, τα αίτια των Εκλείψεων του Ηλίου όπως και της Σελήνης κ.ά.
 
Θεωρώ ότι η αναφορά μου στον Μέγα Αλέξανδρο είναι απαραίτητη, για λόγους τους οποίους θα αντιληφθείτε από τα παρακάτω γεγονότα.

Από νεαρή ηλικία ο Αλέξανδρος παρατηρούσε με ιδιαίτερη προσοχή τις Όψεις της Σελήνης. Σημαντική για εκείνον η μελέτη της Αύρας της πρώτης Πανσέληνου μετά την Εαρινή Ισημερία.
Μάλιστα διαλογιζόταν τις νύχτες με Πανσέληνο κάτω από το φώς της. Πίστευε ότι αυτό τον βοηθά τόσο στις αποφάσεις του, όσο και στην διεύρυνση της διαίσθησης του. Πράγματι, απ’ την μελέτη του προφίλ του Μ. Αλεξάνδρου, πιθανολογείται ότι κατά μεγάλο ποσοστό λειτουργούσε διαισθητικά.

Το όραμα του δεν ήταν απλά και μόνο να κατακτήσει τον κόσμο, αλλά να διαδοθεί η σοφία των Ελλήνων ανά τον Κόσμο !!.    
 
Το 332 π.Χ. οι Αιγύπτιοι υποδέχτηκαν σαν ελευθερωτή τους το νικητή των Περσών, τον Μακεδόνα βασιλιά Αλέξανδρο. Υπήρξε μαθητής του Αριστοτέλη (έως περίπου το 340 π.Χ), ο οποίος του δίδαξε ιστορία, αστρονομία, γεωγραφία, ιατρική, φιλολογία και πολιτικές επιστήμες, μαζί με τα υπόλοιπα νεαρά μέλη της Μακεδονικής αριστοκρατίας. Η μαθητεία κοντά στο μεγάλο φιλόσοφο, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο χαρακτήρα του νεαρού Αλέξανδρου.

Την μεγαλύτερη ανάπτυξη που γνώρισε ο Ελληνισμός στην Αίγυπτο, ήταν μετά την κατάκτησή της από τον Μ. Αλέξανδρο. Στην αλεξανδρινή περίοδο χτίστηκε η Αλεξάνδρεια, και έγινε το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο του τότε γνωστού κόσμου. Στις μέρες μας θα την ονομάζαμε τεράστια Πανεπιστημιούπολη. Φιλόσοφοι, ποιητές, καλλιτέχνες συγκεντρώθηκαν εκεί, όπως επίσης έζησαν εκεί, δίδαξαν και ίδρυσαν σχολές οι σπουδαιότεροι Έλληνες, θεμελιωτές όλων των επιστημών. Ως παράδειγμα, ιδρύθηκε από τον Αμμώνιο Σακκά η Νεοπλατωνική σχολή, που είχε μαθητές της τον Ωριγένη, τον Πλωτίνο κ.ά. 
 
Ο Ίππαρχος από τη Νίκαια, περισσότερο γνωστός ως Ίππαρχος ο Ρόδιος (190 – 120  π.Χ.), δικαίως θεωρείται ο θεμελιωτής της τριγωνομετρίας, ο μεγαλύτερος αστρονόμος της αρχαιότητας, και πατέρας της αστρονομίας. Πέραν των άλλων ερευνών του – ανακαλύψεων του (ούκ λίγες), ανακάλυψε την μετάπτωση των Ισημεριών.

Ωστόσο τα συμπεράσματα του κατόπιν των μελετών του, αφήνουν να εννοηθεί ότι ορισμένα Σεληνιακά Φαινόμενα, χαρακτηρίζονται ως “προφητικά”.
 
Η Αίγυπτος σ' όλη την Ελληνιστική περίοδο, είχε καθαρά Ελληνικό χαρακτήρα. Αλλά και κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο διατήρησε το χαρακτήρα αυτό. Πολλές ελληνικές πόλεις διατήρησαν την αυτονομία τους.

Επίσημη γλώσσα ήταν η Ελληνική:

Η Αλεξάνδρεια εκτός από εμπορικό κέντρο, έγινε κέντρο φιλοσοφικών ρευμάτων και γενικά κέντρο γραμμάτων και τεχνών. Ρήτορες και φιλόσοφοι βρίσκονταν στην πόλη και δίδασκαν ελληνική φιλοσοφία και παιδεία.
Και μάλιστα το 44 π.Χ.  ο Ιούλιος Καίσαρας θέσπισε το Ιουλιανό ημερολόγιο, με την βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη από την Αλεξάνδρεια, το οποίο εν καιρό επιβλήθηκε σε όλες τις χώρες που ήταν υπό την κατοχή των Ρωμαίων, έως και την αντικατάσταση του ημερολογίου Ιουλιανού από το σημερινό, το Γρηγοριανό.
 
Στην Ρωμαϊκή περίοδο στην Αίγυπτο:

Πολλές Ελληνικές πόλεις διατήρησαν την αυτονομία τους. Ακόμη και μετά τους διωγμούς των χριστιανών από το Ρωμαϊκό κράτος, στην Αίγυπτο υπήρχε αξιόλογη πνευματική κίνηση.
Επίσημη γλώσσα συνέχιζε να είναι η Ελληνική. Και όπως προαναφέρω, η Αλεξάνδρεια εκτός από εμπορικό κέντρο, έγινε κέντρο φιλοσοφικών ρευμάτων και γενικά κέντρο γραμμάτων και τεχνών. Ρήτορες και φιλόσοφοι βρίσκονταν στην πόλη και δίδασκαν Ελληνική φιλοσοφία και παιδεία.
Το κράμα Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού ήταν αισθητό. Μιλούσαν άπταιστα τόσο τα Λατινικά, όσο και αρχαία Ελληνικά στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, σε κάθε γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Επομένως, καθώς όλοι οι αξιωματούχοι ήταν δίγλωσσοι, δεν είναι περίεργο που ο Πόντιος Πιλάτος γνώριζε Ελληνικά και συνομίλησε με Τον Χριστό στην Ελληνική γλώσσα.
 
Ωστόσο, από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου και μετά:

Οι Έλληνες της Αιγύπτου είχαν δημιουργήσει αποικίες στην Γαλιλαία. Μέσα στους Έλληνες Γαλιλαίους, ήταν και οι πρόγονοι της Παρθένου Μαρίας !!.

Οι λόγοι που μετοίκησαν εκεί οι Έλληνες ήταν αρκετοί. Είχε έφορο έδαφος, και στην θάλασσα της άκμαζαν οι αλιευτικές επιχειρήσεις. Όπως επίσης μεγάλο εμπορικό κέρδος υπήρχε από την υφαντουργία και αγγειοπλαστική.
Εδώ θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εν καιρώ, οι εδαφικές εκτάσεις όλων των κρατών, επαρχιών και πόλεων, διαφοροποιήθηκαν. Όπως και ότι έχουν εξαλειφθεί πολλές ονομασίες μικρών περιοχών.
Επομένως, δεν μπορούμε σήμερα να ονομάζουμε Ιουδαίους τους Γαλιλαίους εκείνης της εποχής, επειδή κατά την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι Ιουδαίοι είχαν εξαπλωθεί παντού.
Ο Χριστός λοιπόν δεν ήταν Εβραίος αλλά Γαλιλαίος, με Ελληνική καταγωγή.     
 
Συνεπώς: 
Είναι απολύτως κατανοητός ο λόγος που ο Ιωσήφ με την Παναγία και το Θείο βρέφος, διέφυγαν κρυφά στην Αίγυπτο. Κι αν εξετάσουμε τις συνθήκες αντικειμενικά, δεν είναι άξιο απορίας που ο Χριστός ενώ την ίδια εποχή είχε διαταχθεί καταμέτρηση του πληθυσμού, δεν είχε καταγραφεί η γέννηση Του στα αρχεία των Ρωμαίων. Λογικό επίσης, έως να ενηλικιωθεί και να προετοιμαστεί για Το Έργο Του, να επιδίωξε να μην τραβήξει την προσοχή – να μείνει αθέατος. Και επιπλέον οι Ιστορικοί δεν είχαν ακόμη λόγους για να ασχοληθούν με την οικογένεια Του. 
Προφανώς αργότερα με την επιστροφή Του, και αφού πλέον διοικούσε ο Ηρώδης ο Αντίπας, προκύπτει να έχει καταγραφεί στον πληθυσμό της επαρχίας της Γαλιλαίας, με γενέτειρα την Ναζαρέτ. Ακόμη ένας λόγος που δεν έχει εξακριβωθεί η ακριβής ημεροχρονολογία γέννησης Του.  
Προς τί λοιπόν οι λασπολογίες και οι αμφιβολίες σχετικά με «τα άγνωστα χρόνια Του Χριστού», από άτομα που ενώ δεν πιστεύουν στην Θεϊκή Ύπαρξη Του ασχολούνται μαζί Του ??!!.
 
~ Οι Ισραηλίτες και το Εβραϊκό Πάσχα:

       Η Ιουδαϊκή ιστορία αρχίζει με την απελευθέρωση των αρχαίων Ισραηλινών από τους Αιγύπτιους, στο 1.200 π.Χ. περίπου. Πρόκειται για μακρόχρονη ιστορία. Ήταν λαός που κατοικούσε στα εδάφη του κράτους της Αιγύπτου, και οι οποίοι στην ουσία επί 430 χρόνια περίπου ήταν σκλάβοι του εκάστοτε Φαραώ. Καταναγκαστικά έκαναν όλες τις δύσκολες εργασίες, υπό το μαστίγιο του επιστάτη τους.

Στα δύσκολα εκείνα χρόνια γεννήθηκε ο Μωϋσής, και (όπως όλοι γνωρίζουμε), η μητέρα του πιστεύοντας ότι το παιδί αυτό είναι Θεόσταλτο για θα ελευθερώσει τον Ισραηλινό λαό από την δουλεία, τον τοποθέτησε σε ένα καλάθι αλειμμένο με πίσσα, και το άφησε στην άκρη του Νείλου ποταμού. Εκεί η Μαρία, αδελφή του Μωϋσή, παραμόνευε ελπίζοντας να δεί το καλάθι η κόρη του Φαραώ. Και πράγματι, η κόρη του Φαραώ, που εκείνη την ώρα λουζόταν στον ποταμό παρέλαβε το καλάθι με το μωρό. Το λυπήθηκε και παρότι διαπίστωσε ότι ήταν Εβραιόπουλο (από την περιτομή), πήρε το παιδί το μεγάλωσε και το ονόμασε Μωϋσή.
 
Μετά από χρόνια, και μετά από μια σειρά γεγονότων, στα οποία γίνεται αναφορά και στις «δέκα πληγές του Φαραώ», ο Μωϋσής έλαβε επιτέλους την εντολή από τον Φαραώ να πάρει τους Ισραηλίτες και να φύγουν. Μετά κόπων και βασάνων και την βοήθεια Του Θεού (όπως διδασκόμαστε από την παλαιά διαθήκη) πέρασαν την Ερυθρά Θάλασσα. Οι ιστορικοί πιθανολογούν ότι η έξοδος των Ισραηλιτών τοποθετείται μεταξύ του 1300 -1233 π.Χ. κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ραμσή.
 
Οι Ισραηλίτες υιοθέτησαν αρκετά έθιμα από τους Αιγυπτίους (πολύ φυσικό), μέσα στα οποία και ο εορτασμός της Εαρινής Ισημερίας, δηλαδή της Αναγέννησης – τον ερχομό της Άνοιξης και τον Νέο Κύκλο Ζωής (νέος ετήσιος Ηλιακός κύκλος), όπου εκτός των άλλων εθίμων έσφαζαν κριάρια και αρνιά. Οι Αιγύπτιοι τον οχταήμερο εορτασμό τον ονόμαζαν Πισάχ, αρχίζοντας να μετράνε την έναρξη του νέου έτους από την πρώτη Πανσέληνο. Δηλαδή την Ματωμένη Πανσέληνο.
 
Ο εορτασμός Πισάχ συνέπεσε με την ημέρα της εξόδου – της απελευθέρωσης των Ιουδαίων. Συνεπώς θεωρήθηκα διπλή γιορτή, την οποία ονόμασαν στα εβραϊκά Πεσάχ, που παράλληλα με έννοια της Αναγέννησης συνέπεσε και η απελευθέρωση τους, και σημαίνει πέρασμα - διάβαση, λόγω της διέλευσης τους από την Ερυθρά Θάλασσα.
Επίσης πίστεψαν ότι ο Θεός επέλεξε την συγκεκριμένη νύχτα με Πανσέληνο για να περάσουν από την σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία με φωτισμένο ουρανό, ως σημάδι ότι ανοίγει μια νέα σελίδα της ιστορίας τους του λαού τους. Σε αυτό δεν είχαν άδικο.  
 
Έκτοτε γιορτάζουν το Πέσαχ κάθε χρόνο στις 14 του μήνα Νισάν (δηλαδή μεταξύ Μάρτιο και Απρίλιο με την γέμιση της Πρώτης Σελήνης). Η γιορτή τους αυτή, την οποία οι Έλληνες χριστιανοί ονομάζουμε Πάσχα (από Πέσαχ), είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Εβραίων και διαρκεί μαζί με την Εβδομάδα των Αζύμων, οκτώ μέρες.
Κάθε οικογένεια πρόσφερε ως θυσία στο Θεό ένα αρνί για τη σωτηρία του λαού τους. Το έτρωγαν χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα. Και έως και σήμερα, κάθε Εβραϊκή οικογένεια γιορτάζει το δικό τους Πάσχα τρώγοντας αρνί, άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα, και θυμούνται τα σπουδαία γεγονότα της Εξόδου τους !!.
 

~ Η καταγωγή Του Χριστού:
 
       Η πρωτεύουσα του Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ, βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας. Όταν ηττήθηκαν οι Αιγύπτιοι, και τα εδάφη αργότερα πέρασαν στην κυριαρχία των Ρωμαίων, οι Ρωμαίοι μετονόμασαν την χώρα από Ιουδαία σε Παλαιστίνη. Ο Ισραηλινός λαός έζησε και έδρασε κυρίως στην περιοχή της Παλαιστίνης.
Η Γαλιλαία βρίσκεται βορειότερα της περιοχής της σημερινής Παλαιστίνης. Κατά την εποχή Του Χριστού, με έδρα την Ιερουσαλήμ, διοικούσε ο Πόντιος Πιλάτος. Ενώ η Γαλιλαία ήταν υπό την δικαιοδοσία του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα. Γιός του Ηρώδη του Μέγα που έσφαξε τα νήπια (όταν γεννήθηκε ο Χριστός), στον οποίο η Ρωμαϊκή Σύγκλητος είχε απονείμει τον τίτλο του βασιλιά της Ιουδαίας, παρότι δεν ήταν Ιουδαίος.
Επομένως, η καταγωγή Του Χριστού, η εθνικότητα Του, είναι ξεκάθαρη !!.
 
Στην Γαλιλαία λοιπόν Ευαγγελίστηκε η Θεοτόκος.
Ήταν Ρωμαϊκή επαρχία, όπου (όπως προαναφέρω) κατοικούσαν βεβαίως και Εβραίοι. Όμως, οι Εβραίοι της Γαλιλαίας διέφεραν από τους κατοίκους (Εβραίους) της Ιουδαίας. Σύμφωνα με την μαρτυρία διαφόρων ραβίνων της μ.Χ εποχής, οι Γαλιλαίοι προσέδιδαν μεγάλη σπουδαιότητα στην υπόληψη, ενώ οι Ιουδαίοι έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στα χρήματα παρά στο καλό όνομα. Και στην πραγματικότητα, οι Ιουδαίοι ανέκαθεν θεωρούσαν ξένους – μετανάστες τους Γαλιλαίους.
 
Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι υπήρχαν 204 πόλεις και χωριά στην Γαλιλαία, τα περισσότερα Ελληνικά – μιλούσαν Ελληνικά, και ότι τα μικρότερα από αυτά το καθένα, είχε πάνω από 15.000 κατοίκους.
 
Συνεπώς, ήταν πυκνοκατοικημένη και μάλιστα απολάμβανε μεγάλη ευημερία. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού ήταν σχεδόν αγράμματοι. Συνηθισμένο για εκείνες τις εποχές, διότι οι άνθρωποι ήταν της άποψης πως ανάλογα με το επάγγελμα,  κυμαίνεται και το ποσοστό εύρους των γραμματικών γνώσεων. Δηλαδή με απλά λόγια.. «χρειάζεται να ξέρεις τόσα, όσα σου χρειάζονται για την δουλειά που κάνεις».
Αυτό δεν σημαίνει ότι στην Γαλιλαία είχαν άγνοια σε ότι αφορούσε τους νόμους. Στις πόλεις και στα χωριά ολόκληρης της Γαλιλαίας υπήρχαν δάσκαλοι του Νόμου καθώς και συναγωγές. Οι συναγωγές στην ουσία όμως, ήταν κέντρα εκπαίδευσης. 
 

~ Η Δικαιοσύνη στα χρόνια Του Χριστού:
 

       Η Δικαιοσύνη την εποχή Του Χριστού βρισκόταν σε αρκετά ψηλό επίπεδο. Το Ρωμαϊκό Δίκαιο σε λίγα θέματα υστερούσε από το σημερινό Ευρωπαϊκό Δίκαιο, ενώ το Εβραϊκό ήτανε ιεροκρατικό και στηριζόταν στο Μωσαϊκό Νόμο. Συγκεκριμένα, το Μεγάλο Σανχεντρίν.
 
Το Σανχεντρίν, (το Μεγάλο Συνέδριο) ήταν ιεροκρατικό δικαστήριο. Το ανώτατο εβραϊκό νομοθετικό και θρησκευτικό συμβούλιο, που λειτουργούσε και ως δικαστήριο, το οποίο είχε έδρα την Ιερουσαλήμ στην Ιουδαία. Αποτελούσε την μεγαλύτερη θρησκευτική εξουσία του Ιουδαϊσμού στην όλη περιφέρεια του Ισραήλ, ειδικά κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. 

Σημειώστε: Το Μεγάλο Σανχεντρίν συνεδρίαζε καθημερινά, εκτός εορτών και Σαββάτων. Και επιπλέον δεν είχε την δικαιοδοσία να δικάσει άτομο που δεν ήταν της εθνικότητας τους, όπως δηλαδή ο Χριστός !!  
 
Το συνέδριο αυτό συγκροτούνταν από τον πρόεδρο που έφερε τον πριγκιπικό τίτλο «Νάση ή Νασί», τον μεγάλο Αρχιερέα, τους δύο αντιπροέδρους, και 67 άλλα μέλη. Είχε δική του φρουρά ένοπλων στρατιωτών, που αστυνόμευαν και  εκτελούσαν τις αποφάσεις του. Και προφανώς οι Πρωθιερείς και οι Φαρισαίοι της Ιερουσαλήμ, θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους από τους Γαλιλαίους, τους οποίους αντιμετώπιζαν ως ξένους στην γη τους, και αδαείς όσον αφορά το Νόμο.

Ως παράδειγμα, όταν ο Νικόδημος μίλησε υπέρ Του Ιησού Χριστού, οι Φαρισαίοι ανταπάντησαν:
«Μήπως είσαι και εσύ από τη Γαλιλαία ?!. Ερεύνησε και δες ότι κανένας προφήτης δεν πρόκειται να εγερθεί από τη Γαλιλαία, αλλά αναμένεται από την Ιουδαία».
 
~ Ο εορτασμός του Πισάχ & Πέσαχ με την πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία:
 

     Στην Ρώμη είχε αρχίσει το εορταστικό κλίμα του οχταήμερου εορτασμού της Εαρινής Ισημερίας, όπως και στην Αίγυπτο το Πισάχ. Οι δε Ιουδαίοι ταυτόχρονα θα γιόρταζαν την επομένη το δικό τους Πέσαχ με θρησκευτική ευλάβεια, καθότι ακόμα και στις εθνικές εορτές το Σανχεντρίν έδινε θρησκευτικές ερμηνείες.

     Σύμφωνα με τις διηγήσεις των Ευαγγελίων, ο εορτασμός του Πέσαχ συνέπεσε με την ημέρα που ο Ιησούς Χριστός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα (Κυριακή των Βαΐων), και στην συνέχεια κάλεσε τους μαθητές Του σε Μυστικό Δείπνο. Το βράδυ δηλαδή της επετείου του Ρωμαϊκού εορτασμού, ενώ είχε αρχίσει και ο εορτασμός των Εβραίων, και το Μεγάλο Σανχεντρίν απαγορευόταν να συνεδριάσει !!
 
Το βέβαιο είναι ότι την νύχτα του Μυστικού Δείπνου με Πανσέληνο, ήταν ημέρα εορτασμού του Εβραϊκού Πάσχα, ενώ προηγουμένως οι πιστοί του Χριστού τον υποδέχθηκαν με βάγια και επιφωνήματα δοξαστικής επίκλησης  «Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου»
 
Αργότερα βέβαια, μεγάλη μερίδα Εβραίων συνέδεσαν το Πέσαχ (Αναγέννηση + Απελευθέρωση) και με Την Ανάσταση Του Ιησού Χριστού. Είναι πολύ λογικό, καθότι μέσα στους πρώτους “οπαδούς” Του Χριστού, ήταν και Εβραίοι.
Επομένως η λέξη Πάσχα προέρχεται από το Πέσαχ.  

Ωστόσο, η αντίστοιχη Ελληνική λέξη για το Πάσχα, είναι *Λαμπρή* !!. 
 
Ο Χριστός με τους μαθητές του συγκεντρώθηκαν για τον μυστικό δείπνο, ωστόσο ο Ιούδας αποχώρησε από το δείπνο, προφανώς για να πραγματοποιήσει τον σκοπό του !!
Η νύχτα φωτιζόταν από το ολόγεμο φεγγάρι. Τότε μετά τον δείπνο, ο Χριστός με τους έντεκα από τους δώδεκα μαθητές του πήγαν στον κήπο της Γεσθημανής, ο οποίος ήταν ελαιώνας. Σε κάποιο σημείο, ο Χριστός θέλοντας να προσευχηθεί, απομακρύνθηκε από τους μαθητές του. 
 
Όλοι μας έχουμε δεί εικόνες Του Χριστού να προσεύχεται το βράδυ της Προδοσίας Του κοιτώντας τον ουρανό, που την νύχτα εκείνη φωτίζονταν από μία Κόκκινη Πανσέληνο, η οποία άρχισε να κρύβεται στα σύννεφα.
Πιθανόν κρύφτηκε η Σελήνη για να σκοτεινιάσει το τοπίο, ώστε η φρουρά του Σανχεντρίν να μην εντοπίσει το σημείο όπου ήταν ο Χριστός. Πάραυτα εντοπίστηκε καθώς ήδη Τον αναζητούσαν απ’ την ώρα που είχε εισέλθει στα Ιεροσόλυμα και το πλήθος τον υποδέχθηκε με ιδιαίτερες τιμές.. ωστόσο συνελήφθηκε αμέσως μετά το φιλί της προδοσίας, από τον αγαπημένο μαθητή Του, τον Ιούδα τον Ισκαριώτη !!.
 

~ Μελέτες μετά Χριστού:

      Ακολούθησαν σύγχρονές μελέτες, οι οποίες είναι μία μοναδική προσφορά προς τον άνθρωπο, καθώς τον βοηθούν να κατανοήσει την θέση του μέσα στο άπειρο. Την σπουδαιότητα της ύπαρξης του επί της Γής, και τους αναρίθμητους λόγους που δεν πρέπει να κλονίζεται η πίστη του σε Εκείνον.
Από τις αφηγήσεις των μαθητών Του (των Αποστόλων), ιατροδικαστές των ημερών μας διέκριναν μια σημαντική λεπτομέρεια. Ο ιδρώτας Του Χριστού κατά την στιγμή της σύλληψης του, περιγράφεται ως σταγόνες αίματος στο μέτωπο Του.
Ιατρικώς εξηγείται (αναλύω στο επόμενο άρθρο μου), ως αποτέλεσμα της μεγάλης ψυχοσωματικής  έντασης που βρισκόταν για αρκετές ώρες. Τα Θεϊα Πάθη ασφαλώς ήταν ακούσια, αλλά αυτό δεν ακυρώνει την ανθρώπινη φύση Του Ιησού Χριστού.
Συνεπώς, η συγκεκριμένη Πανσέληνος λέγεται «στάζει αίμα», όπως ο ματωμένος ιδρώτας που έσταζε από Το Σώμα Του Χριστού, από την ψυχοσωματική υπερένταση - υπερδιέγερση, καθότι Εκείνος γνώριζε τί θα ακολουθήσει !!.
 
Το Φιλί του Ιούδα χαρακτηρίζεται ως πράξη εσχάτης προδοσίας, και με εμφάνιση της η Σελήνη κάθε χρόνο, αφενός δεν μας επιτρέπει να ξεχαστεί η προδοσία Του, και αφετέρου μας δίνει δύναμη απ’ Την δύναμη Του, ώστε να ξεπλύνουμε την ψυχή μας από κάθε συναίσθημα που την ματώνει !!.
 
 
Ακολουθούν άρθρα μου σχετικά με τα Άγια Πάθη:
 
~ ~ ~  Καλή μας “Ανάσταση” αγαπημένοι μου αναγνώστες, ότι μπορεί να σημαίνει Ανάσταση για τον καθένα μας χωριστά, τόσο για την προσωπική μας ζωή, όσο και ως λαός. Και ασφαλώς δεν πρέπει να απελπιζόμαστε και να εγκαταλείπουμε, καθότι είναι κανόνας, «πριν την κάθε ανάσταση, να προηγείται ο πόνος και ο θρήνος» .. διότι αλλιώς δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης μεταξύ του χειρότερου και του καλύτερου !!. 
 
 

ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια *

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου