*Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ*

Ο πιο συγκινητικός μύθος .. στην σφαίρα της πραγματικότητας !! 


Αγαπημένοι μου αναγνώστες, φίλοι και φίλες μου.

Από την σημερινή νύχτα Τετάρτης 22 Απριλίου έως και το ξημέρωμα της Κυριακής..  το φαινόμενο των ανοιξιάτικων πεφταστεριών θα είναι φέτος έντονα ορατό και στον Ελλαδικό ουρανό, αρκεί να το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. 
Όμως σκοπός μου σήμερα δεν είναι να σας αναλύσω το Φαινόμενο από Αστρονομικής πλευράς, αλλά να μοιραστώ μαζί σας τον επικρατέστερο μύθο σχετικά με την Βροχή των Αστεριών !!.   


~ ~ Ένας μύθος λέει (πόσο μύθος τάχα για την αστρονομία του σήμερα ?!) ότι: 

τα άστρα κάποτε ως πολύ μικροί πλανήτες, περιστρέφονταν γύρω από την Σελήνη για να φωτίζονται την νύχτα από το φώς της. Το καθένα αντιστοιχούσε σε μια ζωντανή ψυχή επάνω στη Γή, που αυτή το ακολουθούσε την νύχτα, για να μην χάσει τον δρόμο της στο σκοτάδι.
Στο μεγαλύτερο αστέρι από αυτά.. στην κόρη της Σελήνης την ΨΥΧΗ (αστεροειδής ψυχή).. επέστρεφαν στην σπηλιά της τα αστεράκια απ’ τις νεκρές ψυχές, έως να γεννηθεί νέος άνθρωπος στην Γή.

Οι άνθρωποι τότε ακόμη, ήταν ευχαριστημένοι εάν μπορούσαν να εξασφαλίζουν στον εαυτό τους τα απαραίτητα, και έτσι δεν είχαν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να κάνουν παιδιά. Έτσι τα αστεράκια στην σπηλιά της Ψυχής, ήταν  απαρηγόρητα που αργούσε να έρθει και πάλι η σειρά τους να φωτίζουν κάποια ζωντανή ψυχή στην Γή. Τότε παρακάλεσαν στον σοφό πατέρα Ήλιο, να βρεί μια λύση που θα τα δώσει λίγη χαρά. Έτσι ο ‘Ήλιος σαγήνευσε την Σελήνη με ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα, που εκείνη δεν μπόρεσε να μείνει αδιάφορη στο κάλεσμα του. 

Από αυτήν την έλξη μεταξύ τους γεννήθηκε ο φτερωτός Έρωτας, που όμως ήταν ανυπόφορα σκανδαλιάρης. Και αφού επάνω στον ουρανό όλοι τον μάλωναν για τις σκανδαλιές του και τον έδιωχναν, κατέβηκε στην Γή, όπου κατασκεύασε ένα τόξο και άρχισε να ρίχνει βέλη, σε όποιον άνθρωπο δεν ήθελε να παίξει – να ασχοληθεί μαζί του. 

Διαπίστωσε όμως πως αντί οι άνθρωποι να εκνευρίζονται και εκείνος να σπάσει πλάκα μαζί τους.. αντιθέτως το απολάμβαναν και έκαναν πολλά και διάφορα περίεργα παιχνίδια μεταξύ τους, που είχε περισσότερη πλάκα να κάθεται να τα παρακολουθεί. Και όταν διαπίστωσε ότι μετά απ’ αυτά τα παιχνίδια οι άνθρωποι κάνουν παιδάκια, τότε απαίτησε από τον πατέρα Ήλιο να τον κάνει άτρωτο και να τον αφήσει να λειτουργεί ανεξάρτητος επάνω στην Γή. Έτσι και έγινε !!.

Όσο όμως πληθυνόταν οι ψυχές και τα αστέρια αυξάνονταν, τόσο περισσότερα περιστρέφονταν γύρω από την Σελήνη, η οποία δεν φαινόταν πλέον από την Γή. Τότε η Σελήνη τα είπε: «Ανοίξτε μου χώρο, γιατί θα πάψω να σας φωτίζω και δεν θα σας βλέπουν ούτε εσάς οι ψυχές κάτω στην Γή». 

Οπότε συνεδρίασαν και αποφάσισαν να απευθυνθούν και πάλι στον πατέρα Ήλιο για να τους δώσει λύση. Η πρόταση του Ήλιου ήταν.. «στο εξής, το κάθε αστέρι θα πάρει υπό την προστασία του δύο ψυχές (αδελφές ψυχές),, και να φροντίσει ώστε να συναντηθούν πάνω στην Γή. Έτσι θα φωτίζονται και οι δύο ψυχές».

Στην αρχή λειτούργησαν όλα καλά. Οι ψυχές γινόταν ζευγάρι… αλλά καθώς ο Έρωτας παράλληλα ’’είχε τον ακάθιστό’’.. οι ψυχές όλο περισσότερο αυξάνονταν, και το πρόβλημα της Σελήνης επανήλθε, η οποία ασφυκτιούσε αφόρητα. 

Απείλησε τότε ότι θα βυθιστεί στο σκοτάδι. Για τις επόμενες νύχτες φόρεσε ένα μαύρο πέπλο, τυλίχθηκε στο σκοτάδι η Γή, και μόνο τα δάκρυα της σαν μια φωτεινή βροχή λαμπύριζαν στον ουρανό. 

Ο Ήλιος τότε που δεν άντεχε τα αναφιλητά της αγαπημένης του, απ’ τον θυμό του πυρπόλησε τα αστέρια και αυτά διασπάστηκαν στα ΔΥΟ. 

Τα σώματα τους πήραν φωτιά και απλώθηκαν στον ουρανό, ψάχνοντας για σταγόνες δροσιάς απ’ τα φωτεινά δάκρυα της Σελήνης. Το θέαμα απ’ την Γή έμοιαζε με ΒΡΟΧΗ ΑΣΤΕΡΙΩΝ !!

Η Σελήνη κατέβασε το πέπλο απ' το πρόσωπο της (μισοφέγγαρο) και όταν είδε ότι από τα δάκρυα της φωτίζονταν τα αστέρια σε όλον τον ουρανό, απ’ την χαρά της ξεγυμνώθηκε (πανσέληνος) για να φανεί όλο της το μεγαλείο. 

Άκουσε όμως τις ψυχές από την Γή να θρηνούν από μοναξιά, γιατί έχασαν το ταίρι τους. Η κάθε ψυχή έψαχνε να βρεί το δικό της αστέρι - και το κάθε κομμάτι αστεριού έψαχνε το άλλο του μισό !!. 

Συγκλονίστηκε και άρχισε να ζητάει συγνώμη προς όλες τις ψυχές. Ωστόσο το κακό ήταν ανεπανόρθωτο… και έτσι συνεχίζει να κλαίει για να φωτίζονται τα άστρα και να μπορούν να περιφέρονται στον ουρανό, μέχρι να βρούν το άλλο τους μισό !!.

~ Από τότε λέγεται ότι: 

   Κάθε φορά που βλέπουμε να πέφτει ένα αστέρι, σημαίνει ότι έχει εντοπίσει το άλλο του μισό και τρέχει βολίδα να ενωθεί μαζί του, ενώ κάποιες αδελφές ψυχές, βρήκαν ο ένας τον άλλον στην Γή. Έτσι ανακουφίζεται κάθε φορά η Σελήνη και αποκαλύπτεται ολοκληρωτικά .. αλλά και τότε πάλι διαπιστώνει πως συνεχίζουν να υπάρχουν μοναχικές ψυχές στην Γή. Ακόμη και οι λύκοι θρηνούν τότε για το χαμένο τους ταίρι. 

Έτσι, όταν οι τύψεις της γίνονται αφόρητες κατά καιρούς, τότε τα δάκρυα της τρέχουν πάλι βροχή, και για κάθε δάκρυ που ρίχνει στέλνει στις ψυχές και μια ευχή. Επομένως  όποιος ακούσει την ευχή της, βρίσκει αυτό που επιθυμούσε – ζητούσε στην ζωή !!.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους τους μοναχικούς ανθρώπους, να δούν την δική τους ΒΡΟΧΗ των ΑΣΤΕΡΙΩΝ !!.


ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*