**Πεπρωμένο – Κάρμα – Μοίρα**

Οι διαφορές μεταξύ Πεπρωμένου, το ονομαζόμενο Κάρμα, και της Μοίρας:

Το Πεπρωμένο λέγεται ότι είναι «φυγείν αδύνατον», ακριβώς επειδή, είναι «άγνωστες οι βουλές Του Κυρίου».

Το Πεπρωμένο είναι όλα αυτά που δεν τα επιλέγουμε εμείς για εμάς, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε.. άρα δεν μπορούμε και να το αποφύγουμε.

Και τούτο διότι δεν επιλέγει η ψυχή μας το σώμα που θα την φιλοξενήσει. Δεν επιλέγει το φύλλο (θηλυκό ή αρσενικό, ή ακόμη και με χαρακτηριστικά κι απ΄ τα δύο φύλα), δεν επιλέγει τα κληρονομικά στοιχεία στο DNA του σώματος, δεν επιλέγει την ανθεκτικότητα του οργανισμού αυτού του σώματος, δεν επιλέγει την εξωτερική εμφάνιση αυτού του σώματος, δεν επιλέγει γονείς και οικογενειακό περιβάλλον, δεν επιλέγει εθνικότητα και θρήσκευμα.. όπως δεν επιλέγει και πολλά άλλα.

Επομένως, απ’ την στιγμή που το έμβρυο στην μήτρα της μητέρας του αποκτά ψυχή, σχηματίζεται μαζί του και το Πεπρωμένο του. Και φυσικά, σε συνδυασμό με το περιβάλλον μέσα στο οποίο το νεογέννητο θα εξελιχθεί σε ώριμο άτομο, αναπτύσσεται και το Πεπρωμένο που θα το ακολουθεί. Στην ουσία δηλαδή, ο κορμός του Πεπρωμένο μας, διαμορφώνεται πριν ακόμη γεννηθούμε.

Το Πεπρωμένο δεν είναι προβλέψιμο, και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, ψεύδεται συνειδητά. Τούτο διότι, πέραν όλων των παραπάνω, δεν ζούμε μόνοι μας επάνω στην Γή. Η αποδοχή μας απ’ το κοινωνικό σύνολο, οι σχέσεις μας με την οικογένεια μας,  οι  ανατροπές στην ζωής μας και όλες μας οι εμπειρίες γενικότερα, έχουν πάντα να κάνουν με άλλα πρόσωπα και την συμπεριφορά τους απέναντί μας, την οποία δεν την επιλέγουμε – δεν είναι πάντα υπό τον έλεγχο μας. Πόσο μάλλον τα συναισθήματα των άλλων για το πρόσωπο μας !!.

Και επιπλέον, συμβαίνει (π.χ), να γινόμαστε θύματα μιας κατάστασης – ενός ατυχήματος – μίας φυσικής καταστροφής..  διότι άθελα μας βρεθήκαμε σε λάθος τόπος, την λάθος στιγμή. Συνεπώς, εδώ είναι που σηκώνουμε τα χέρια και παραδεχόμαστε πως είναι «άγνωστες οι βουλές Του Κυρίου» !!.

ΚΑΡΜΑ:

Το Κάρμα είναι μια ξένη λέξη. Εάν θέλουμε να την ερμηνεύσουμε στην γλώσσα μας, θα πρέπει να πούμε ότι είναι ο σκοπός που δίνεται άδεια στην Ψυχή, για να έρθει στην Γή. Είναι δηλαδή «ο σκοπός μας σε αυτήν την ζωή» !!.

Σίγουρα όλα γίνονται για κάποιον λόγο, ο οποίος όμως είναι άγνωστος για το μυαλό μας. Και αυτό είναι αυτονόητο, καθώς ο εγκέφαλος μας διαμορφώνεται κατά την διάρκεια της κύησης. Όταν γεννιόμαστε είναι σαν ένας παρθένος υπολογιστής, ο οποίος κατά την διάρκεια της ζωής μας (ανάλογα με τα βιώματα μας, τις γνώσεις που αποθηκεύουμε σε αυτόν κ.λ.π.), αποκτά το δικό του «αρχείο μνήμης». Δεν θυμόμαστε δηλαδή τίποτα περισσότερο, απ’ όσα ζήσαμε – μάθαμε σε αυτήν την ζωή.

Προφανώς λοιπόν, ο Δημιουργός των Ψυχών μας και όλου του Σύμπαντος, έκρινε ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να γνωρίζει μόνο όσα αποθηκεύονται στον εγκέφαλό του κατά την διάρκεια της ζωής του. 
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά, διότι φανταστείτε πόσο αβάσταχτα επώδυνο θα ήταν να θυμόμαστε όλα όσα αγαπήσαμε και δεν υπάρχουν πια, όπως και όλα όσα μας πόνεσαν και δεν προλάβαμε να “γιατρευτούμε” από αυτά !!. 

Εάν δεχτούμε την θεωρία πως προ_υπήρξαμε, τότε πολύ πιθανόν η ψυχή να το γνωρίζει. Όπως θα γνωρίζει και τους λόγους που  «είναι γραφτό» να συναντήσει άλλες ψυχές κατά την πορεία της στην Γή.. που άλλοτε μέσα από αυτές θα διδαχτεί – άλλοτε κοντά σε αυτές θα βιώσει απογοητεύσεις κάθε μορφής – άλλοτε θα συνδεθεί συναισθηματικά μαζί τους σε σημείο εξάρτησης απ’ τις άλλες ψυχές..  έως να βιώσει την κάθε πτυχή ευχάριστων αλλά και δυσάρεστων συναισθημάτων.

Επομένως σύμφωνα με τα παραπάνω, ο καθένας από εμάς κουβαλάει τον σκοπό του δικού του Κάρματος (τον δικό του σταυρό), που είτε θα τον βιώσει μέσα απ’ την ζωή των άλλων, είτε εξ’ αιτίας κάποιων άλλων. Και έτσι συμβαίνει κατ’ επέκταση.. άλλοτε να γινόμαστε οι θύτες, και άλλοτε τα θύματα της ανθρώπινης ιστορίας.

ΜΟΙΡΑ:

Ωστόσο η πορεία μας επάνω στην Γή, δεν είναι μία ευθεία γραμμή. Σε όλα τα πράγματα υπάρχουν πάντα οι 2 όψεις. Αυτό ισχύει και για την Μοίρα μας, όπως θα δούμε απ’ όλα τα παρακάτω.

Το Σύμπαν λειτουργεί όπως ένας Αιώνιος Ζωντανός Οργανισμός. Η κάθε ψυχή, είναι σαν ένας κρίκος αυτού του οργανισμού. Άλλοτε γινόμαστε ένας δυνατός κρίκος, και άλλοτε ο αδύναμος κρίκος. Και καθώς ο αδύναμος εμποδίζει την ροή των αρμονικών εξελίξεων, τότε το Σύμπαν επεμβαίνει. Τότε είναι που λέγεται ότι «εμφανίζεται η Μοίρα μας με τα Δύο της Πρόσωπα», ή για να δώσει τέλος στα κακώς κείμενα, ή για να δώσει την ευκαιρία για μια νέα αρχή.  

Μια μερίδα ανθρώπων πιστεύει ότι την Μοίρα μας την φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι και μόνο εμείς. Σε αυτό το σημείο έρχομαι να πώ ότι δεν έχουν πέρα ως πέρα άδικο. Ωστόσο, αφού δεν επιλέγουμε πότε θα γεννηθούμε, ούτε τους χώρους και τους τρόπους που θα μεγαλώσουμε, ενηλικιωθούμε –  επίσης δεν επιλέγουμε τα πρόσωπα της οικογένειας μας και τους χαρακτήρες τους, όπως και πολλά άλλα που θεωρούνται Πεπρωμένο..  άρα.. το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πάρουμε την σωστή απόφαση, όταν μας δοθεί η ευκαιρία της επιλογής. 

Φανταστείτε την Μοίρα μας ως τον κηδεμόνα της ψυχής μας, που εγγυάται να την οδηγήσει στην ολοκλήρωση των σκοπών της (το Κάρμα της), ενώ ταυτόχρονα “στοιχηματίζει” πως θα την επιστρέψει ευτυχισμένη – ευχαριστημένη από την ζωή, όσο δύσκολη και να είναι η πορεία της επάνω στην Γή !!.

Έτσι συμβαίνει να εμφανίζεται σε στιγμές που δοκιμάζονται – εξετάζονται οι αντοχές μας, οι ικανότητες μας, όπως και τα συναισθήματα μας. Το διπλό της πρόσωπο βέβαια μας μπερδεύει διότι και τα δύο είναι όμοια. Αλλά μόνο το ένα από αυτά είναι η Πραγματικότητα, ενώ το άλλο είναι Ψευδαίσθηση. Στην ουσία δηλαδή, είναι τότε που καλούμαστε να εξετάσουμε, εάν αυτό που ζούμε ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ψυχής μας, ή λόγω λανθασμένης κρίσης του μυαλού μας, έχουμε εγκλωβιστεί σε καταστάσεις που εμποδίζουν την ολοκλήρωση των σκοπών μας σε αυτήν την ζωή. Και τότε.. δική μας είναι η επιλογή – δικό μας όμως και το τίμημα !!.

Το μυστικό είναι, την κατάλληλη στιγμή, να ανακαλύψουμε τις δυνατότητες μας ως νοήμονα όντα, και να εκμεταλλευτούμε την φυσική μας ικανότητα να λειτουργούμε ως Πομποί & Δέκτες, μέσω της Αύρας της ψυχής μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μάλιστα είμαστε συνδεδεμένοι τόσο με το Υπερπέραν, όσο και με τα υπόλοιπα γήινα όντα. Και καθώς το Σύμπαν όντως συνωμοτεί πάντα υπέρ της αρμονικής εξέλιξης μας, είναι βέβαιο ότι μας δίνονται ευκαιρίες ώστε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, όπως παράλληλα μας δίνονται και εμπνεύσεις για λύσεις, μέσω του ενστίκτου της επιβίωσης. 

Μην περιμένουμε όμως Τίποτα να μας χαριστεί εάν δεν το διεκδικήσουμε με ακλόνητα επιχειρήματα και θέληση ψυχής. Η εύνοια εξ’ Ουρανού από μόνη της,, (ξεχάστε το) πέφτει στο κενό !!.

Επομένως καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως για να δοθεί στον καθένα από εμάς η ευκαιρία να κάνει πιο ευχάριστη την διαδρομή της ζωής του (σε προσωπικό επίπεδο), σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι κανόνες. Και οι κανόνες δεν είναι άλλοι, απ’ το συμβιβαστούμε με το Πεπρωμένο μας.

Δηλαδή.. συμβιβαζόμαστε με τον λόγο που γεννηθήκαμε – όπου γεννηθήκαμε – όπως γεννηθήκαμε – από αυτούς που γεννηθήκαμε Θαυμάζουμε το μυαλό μας διότι με αυτό θα πορευτούμε για το υπόλοιπο της ζωής μας – αγαπάμε το σώμα μας που κρατάει μέσα του την ψυχή μας .. και σε καμία περίπτωση δεν βασανίζουμε τον εαυτό μας, να γίνει αυτό που θέλουν οι άλλοι από εμάς, διότι ο καθένας χωριστά..  θέλει και κάτι διαφορετικό από εμάς !!.

~ ~ Και κλείνοντας, θέλω να πιστεύω πως με απλά λόγια και βάσιμα επιχειρήματα, απάντησα σε ερωτηματικά που όλοι μας λίγο πολύ έχουμε μεσ’ στο μυαλό μας. Όσο δε αφορά την σοφία της ψυχής και την δύναμη της θέλησης της.. εάν πιστεύετε ότι «η ψυχή είναι αθάνατη, και το πιο πιθανό είναι να έχει βιώσει αμέτρητες εμπειρίες σε προηγούμενες ζωές» .. τότε τα συμπεράσματα είναι δικά σας !!. 

ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια*